Του Ονασαγόρα
Ο νεαρός Νίκος έβαλε στόχο να μας κάνει το επόμενο ΝΑΤΟ. Βρίσκω την ιδέα εξαιρετική. Και να το στελεχώσουμε με τις εθελόντριες της Εθνικής Φρουράς. Και τις δύο.
«Δεν έχει σημασία αν αδικήθηκα εγώ, αλλά να μην αδικηθεί η Κύπρος»! Ψαγμένη ατάκα από τον Αβέρωφ (σε πόντκαστ με χολιγουντιανά drone πλάνα) που θύμισε Τζον Κένεντι στα καλύτερά του. Μην ρωτάτε τι μπορεί να κάνει η Αργάκα για εσάς, αλλά τι μπορείτε εσείς να κάνετε για την Αργάκα.
Δεν περνά βδομάδα που να μη μας συμβεί κάτι συγκλονιστικό, κάτι που να μας υπενθυμίζει πως ναι, είμαστε ο ομφαλός της Γης. Μετά λοιπόν που σοκάραμε τον πλανήτη πριν από μερικά χρόνια, με το περιβόητο μνημείο της Πατάτας στην Ξυλοφάγου, αυτή τη φορά υπερβήκαμε εαυτόν αλλά και κάθε προσδοκία με το μνημείο Χαλλουμιού στο Πισσούρι. Κι ας είπαν κάποιοι κακεντρεχείς πως σαν μνημείο είναι πιο πατάτα και από αυτό της πατάτας. Σημασία έχει πως σε μερικές ώρες έγινε βάιραλ. Με αυτά και με αυτά, που λέει κι ο Τσουρούλλης, παραλίγο να ξεχάσουμε πως κάποτε ξεχάσαμε να εγγράψουμε το χαλλούμι σαν κυπριακό προϊόν. Τουλάχιστον, στο μνημείο Χαλλουμιού ας έγραφαν Δεν Ξεχνώ.
Η κυβέρνηση αναζητεί επενδυτή ιδιώτη για να φτιάξει τρένο. Και βέβαια όταν λέμε ιδιώτη μπορεί να το εννοούμε και με την έννοια που του έδωσαν οι Άγγλοι, όταν πήραν την ελληνικότατη αυτή λέξη και την έκαναν idiot! Διότι καλά μου παιδιά, ποιος σώφρων ιδιώτης επενδυτής θα πλησιάσει βλέποντας πόσο τέλεια (ΝΟΤ) πήγαν προηγούμενα μεγαλεπήβολα έργα, από τη μαρίνα της Λάρνακας μέχρι το τερματικό του Βασιλικού; Ψάχνουμε λοιπόν ιδιώτη μα όχι…idiotic.
Πολλές και πανταχόθεν οι αντιδράσεις για τον Φορέα, με υπονοούμενα πως μερικές δωρεές γίνονται με την προσδοκία ανταλλαγμάτων από το Προεδρικό. Κάπως έτσι φαίνεται βγήκε και η φράση «φοβού τους Δαναούς και δωρεές φέροντας». Το ΑΚΕΛ πάντως διαμαρτύρεται σφόδρα διότι λέει μεγάλοι χορηγοί του Φορέα πιθανόν να είναι εταιρείες που θα ευεργετηθούν από πολιτικές αποφάσεις, κατηγορώντας εμμέσως πλην σαφώς το προεδρικό ζεύγος ότι θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί αυτά τα κονδύλια με τρόπο ευνοιοκρατικό και έχοντας κατά νου τις εκλογές του 2028.
Δεν ξέρω πόσο κοντά στην πραγματικότητα βρίσκονται οι φόβοι του πρώην κόκκινου και νυν ροζ και ανακαινισμένου κόμματος, αλλά σε αυτό το σημείο χρειάζεται εκ μέρους τους λίγη προσοχή. Θα πω μόνο ένα όνομα: Μιλτιάδης Νεοφύτου. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο σύντροφοι. Και μέχρι να απολογηθείτε για τα ανομήματα της δικής σας διακυβέρνησης, θα είναι σαν να πετροβολάτε άλλους ενώ εσείς ζείτε σε γυάλινο σπίτι. Όπως θα έλεγαν και στη Σοβιετική Ένωση: Πανιμάιτ;
Η στάση των συνδικαλιστικών οργανώσεων Παιδείας στο θέμα της λογικότατης πρότασης της Υπουργού για αξιολόγησή τους, δείχνει ξεκάθαρα και τον βασικό λόγο που η Παιδεία μας παραπαίει. Έχει αφεθεί έρμαιο στα χέρια συνδικαλιστών. Μήπως έφτασε η στιγμή να σπάσουμε αυγά για να κάνουμε ομελέτα ή θα συνεχίσουμε γεμάτοι με αυτοαποκαλούμενους άριστους και θα προσθέτουμε συνεχώς another brick on the wall?
Σε πόντκαστ ο Λούκας –τέως Ερμής Αραδίππου– Φανιέρος παρόλο που δεν γνώριζε πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης είχε υπάρξει υπουργός Εξωτερικών, τόνισε πως κάνει κινήσεις, ταξιδεύει πολύ (!) και… πάει παντού, καταλήγοντας έτσι στο συμπέρασμα πως στην εξωτερική πολιτική είναι… άπιαστος. Το σκεπτικό μού ακούγεται μια χαρά. Εξάλλου, ποιος είμαι εγώ να διαφωνήσω;
Ενας φίλος πρώην συναγερμικός και νυν συγχυσμένος δεξιός μου εξηγούσε προχθές πως η Αννίτα περιέβαλε τον εαυτό της με «συμβούλους» και αυλικούς, για να τη βοηθήσουν να αποκαθηλώσει τον Χριστοδουλίδη το 2028, αγνοώντας πως κάποιοι εξ αυτών με τρεις δουλειές και δύο γεύματα γίνονται πιο χριστοδουλικοί κι από τη Φιλίππα. Ας διαβάσει την Οδύσσεια με έμφαση στο κεφάλαιο με τον Δούρειο Ίππο.
