Του Ονασαγόρα
Σκληρή κριτική προς όλους -του εαυτού του περιλαμβανομένου- ασκεί ο Τσίπρας στο βιβλίο του Ιθάκη, που εξαντλήθηκε την πρώτη μέρα και αναμένεται να γίνει best seller. Σε αυτό μας λέει πως πλείστοι συνεργάτες του ήταν γραφικοί και πως αυτός μας έσωσε από αυτούς, ξεχνώντας τη λεπτομέρεια πως αυτός τους είχε επιλέξει.
Όσον αφορά το Κρανς Μοντανά, μιλά -ή μάλλον γράφει- σαν Πυθία (δεν ξέρουμε αν μάσησε και φύλλα δάφνης) με αποτέλεσμα ο καθένας να τα αντιλαμβάνεται όπως θέλει. Οι πολέμιοι της πολιτικής Αναστασιάδη θεωρούν πως τα γραφόμενα Τσίπρα αποδεικνύουν πως η πλευρά μας ξεγλίστρησε, μέσω της αρνητικής στάσης του Προέδρου, για να αποφύγει τη λύση, (είχαμε και μια Λεμεσό που πετούσε) ενώ ο Νίκαρος θεωρεί πως ο Τσίπρας τον δικαιώνει. Στο τέλος, όπως λέμε και στο χωριό μου, έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Βλέπετε, τα παραμύθια δεν έχουν πάντα happy end. Κάποτε έχουν τέλος αμφιλεγόμενο κι ο καθένας διαλέγει όποιο τον βολεύει περισσότερο.
Ο Βαρουφάκης ήθελε να εκδώσουμε κουπόνια. Αλέξης Τσίπρας
Διέρρευσε μόνο ένας διάλογος. Ο Αναστασιάδης ρωτά -Πως πάμε για Κραν Μοντανά; και ο Τσίπρας απαντά -Δεν ξέρω, εγώ χάθηκα και ψάχνω την Ιθάκη. Όπως λέει κι ο ποιητής, να εύχεσαι να ναι μακρύς ο δρόμος. Γεμάτος περιπέτειες…και συνομιλίες.
Όσον αφορά το Βαρουφάκη, μας αποκαλύπτει ότι ήθελε να εκδώσει κουπόνια! Με λίγα λόγια θα έπαιρνε την Ελλάδα σε εποχές Σοβιετικής Ένωσης κι ας είχε εκείνη η θλιβερή συμμαχία δοκιμαστεί και καταρρεύσει 20 χρόνια προηγουμένως. Καθόλου τυχαία δεν τον έλεγαν Μπαρουφάκη.
Έρχεται λέει η κακοκαιρία Adel. Hello. Αυτό ήταν η πιο μεγάλη επιτυχία της Αντέλ αλλά εμείς οι μεγαλύτεροι θα θέλαμε σε ονομασία κάτι από παλαιότερη τραγουδίστρια, ας πούμε Madonna, που σημαίνει Παναγία. Έχει και το τραγούδι Like a prayer, που σημαίνει σαν προσευχή. Κι αφού προσευχόμαστε για βροχή -με στρατιωτικό άγημα παρακαλώ- ας προσευχηθούμε να μην μας κτυπήσει κακοκαιρία. Ακούς Αντέλ; Μακριά από μας. Διότι με κάποιο τρόπο έχουμε πετύχει να έχουμε πλημμύρες και ζημιές ακόμη και με μια απλή νεροποντή. Απ τη μια λοιπόν προσευχόμαστε για βροχή αλλά μόλις βρέξει λίγες σταγόνες παραπάνω το θεωρούμε κακοκαιρία. Φαντάζομαι πόσο μπερδέψαμε τον Ύψιστο.
Αύριο Πέμπτη ολοκληρώνεται το τελεσίγραφο Τραμπ στο Ζελένσκι σχετικά με την αμερικανική ειρηνευτική πρόταση για την Ουκρανία. Είναι καλό να παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα γιατί μια μέρα -όχι στο μακρινό μέλλον- μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με παρόμοιο τελεσίγραφο. Ο νεαρός μας Νίκος πάντως καλωσόρισε την εμπλοκή των ΗΠΑ στο Ουκρανικό. Όχι πως θα έκανε και καμιά διαφορά αν δεν την καλωσορίζαμε δηλαδή. Όπως λέει και το τραγούδι, φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα.
