Κηπουρός
Αδιευκρίνιστων προθέσεων
Η συζήτηση για την «κρίση θεσμών και αξιών» που ξέσπασε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο νησί, με αφορμή την έκθεση του εικαστικού Γιώργου Γαβριήλ στην Πάφο, επικράτησε και σε διάφορα κομματικά γραφεία αλλά και στα μεσημεριανά πολιτικά πηγαδάκια της «Μπέμπας» και του «Παντοπωλείου», κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Μόνο που στο επίκεντρό της δεν είχε την Τέχνη και την ελευθερία της έκφρασης, ούτε καν την προσβολή των θείων. Εκείνο που απασχολούσε ήταν η «αγνότητα» των προθέσεων και επιδιώξεων του αναπληρωτή προέδρου του ΔΗΣΥ, Ευθύμιου Δίπλαρου, ο οποίος έσυρε πρώτος τον χορό στα σόσιαλ μίντια, εκδηλώνοντας την έντονη αδιαθεσία που ένιωσε στη θέα των έργων του ζωγράφου. «Τη δεδομένη στιγμή και υπό τις προεκλογικές συνθήκες έτσι όπως διαμορφώνονται, γιατί επέλεξε να “πριμοδοτήσει” (είναι ο όρος δόκιμος για την περίσταση, κύριε διορθωτή;) την έντονη συζήτηση βάζοντας μπουρλότο στον δημόσιο διάλογο;», ήταν το βασανιστικό (λέμε τώρα) ερώτημα. Και παρόλο που πολλοί υπέθεταν τη σωστή απάντηση, εντούτοις προτίμησαν να μην την εκφράσουν δημόσια και να παραδοθούν «ψυχή τε και σώματι» στο κριθαράτο γαρίδας και στα μοσχαρίσια μάγουλα, αντίστοιχα δημοφιλή πιάτα που εξαιρούνται εκλογικής μάχης. Όπως άλλωστε ψέλλισε στο τέλος μιας τέτοιας συζήτησης ένας εκ των παρευρισκομένων: «Ο χρόνος όλα τα αποκαλύπτει».
Αδυναμία κατανόησης κειμένου
Η συζήτηση που γέννησε η «κρίση θεσμών και αξιών» που προκλήθηκε εξαιτίας της «προβοκατόρικης» καλλιτεχνικής δημιουργίας, δεν περιορίστηκε στις προθέσεις και επιδιώξεις του Ευθύμιου Δίπλαρου, επεκτάθηκε για κάποιον λόγο και στα «πολιτικά ανακλαστικά», θίγοντας ένα ζήτημα που είναι καταγεγραμμένο ως πρόβλημα της μαθητιώσας νεολαίας, ωστόσο συχνά διαπιστώνουμε ότι σε μεγαλύτερες ηλικίες αποκτά… «προστιθέμενη αξία»: την αδυναμία κατανόησης κειμένου. Δεδομένου ότι στην πολιτική θα πρέπει κανείς να έχει την ικανότητα να διαβάζει «πίσω από τις γραμμές», αναλογιστείτε την πανωλεθρία που τον γυροφέρνει όταν δυσκολεύεται να κατανοήσει τα μηνύματα που στέλνει το μπροστά.
Ανάπτυξη δεξιοτήτων
«Η αντίληψη, η κατανόηση και η επικοινωνία μηνυμάτων στη σύγχρονη εποχή δεν είναι τόσο εύκολη όσο θεωρούμε. Απεναντίας, συχνά αποδεικνύεται εντυπωσιακά περίπλοκη», διαπιστώνει ο Αμερικανός συγγραφέας και life coach, Antony Robbins, ο οποίος επισημαίνει ότι «οι επικοινωνιακές δεξιότητες αποτελούν θεμέλιο λίθο των κοινωνικών δεξιοτήτων και καθοριστικό παράγοντα της ποιότητας της ζωής που ζούμε». Και της προοπτικής μια πολιτική παρουσία να έχει μέλλον, προσθέτει ο Κηπουρός, πάντα με την έμφυτη ταπεινότητα που διακατέχει έναν εργάτη της φύσης ο οποίος, εξαιτίας της πληθώρας ανακοινώσεων του Οργανισμού Νεολαίας Κύπρου που δεν σταματά να βομβαρδίζει τους νέους με τη διοργάνωση «βιωματικών εργαστηρίων καλλιέργειας και ανάπτυξης βασικών δεξιοτήτων ζωής», αντιλήφθηκε ότι ζούμε σ’ ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, γι’ αυτό καλό είναι να εξελίσσεται ο άνθρωπος. Και για να επιστρέψουμε στη συζήτησης περί «πολιτικών ανακλαστικών», ο Κηπουρός υπήρξε αυτήκοος μάρτυρας των λόγων βετεράνου πολιτικού που αυτο-αποστρατεύθηκε εδώ και καιρό: «Σπουδαιότατη η σημασία τους στην πολιτική, πρωτίστως για επικεφαλής κομμάτων που δεν αντιλαμβάνονται ότι στην εποχή της απαξίωσης, της αμφισβήτησης και της αμφιβολίας, η τεχνική διαχείρισης συνθημάτων (που έτσι κι αλλιώς τα εκφράζουν άλλοι με περισσότερη πειστικότητα) δεν είναι πολιτική. Η πολιτική είναι πρόταση διαφοράς και ξεφοδράρισμα ξεθωριασμένων θούριων. Γι’ αυτό και συνεχίζουν να παριστάνουν τα εύπεπτα πίτουρα, προσδοκώντας να τύχουν εκτίμησης από τις όρνιθες».
Ευκαιρίας δοθείσης
Η αναφορά του βετεράνου πολιτικού σε όρνιθες, μας θύμισε ένα ωραίο τσιτάτο που ταιριάζει γάντι σε κάποιους που επιλέγουν «θορυβώδη» παρουσία καθώς και υπερβολικές τυμπανοκρουσίες, δυσανάλογες των αποτελεσμάτων τους, «όπως τις όρνιθες που έβγαλαν από τον επιδέξιο ποπό τους ένα αβγό, αλλά κακαρίζουν λες και πρόκειται για ολόκληρο αστεροειδή».
Περί καλωδίου και άλλων δαιμονίων
Στις πολλές απορίες που προέκυψαν τις τελευταίες ημέρες και προκαλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Νικόλας Παπαδόπουλος απασφάλισε καταγγέλλοντας ότι το υποθαλάσσιο καλώδιο, κινδυνεύει… να ναυαγήσει. Ο κατά κάποιον τρόπο συγκυβερνήτης, ο άνθρωπος που εάν δεν υπήρχε ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα έπρεπε να τον είχε εφεύρει και, επίσης, τη δεδομένη στιγμή στέλεχος του κόμματός του βρίσκεται στο πηδάλιο του υπουργείου Ενέργειας, ήταν ιδιαίτερα επικριτικά έντονος απέναντι στους κυβερνητικούς χειρισμούς – γεγονός που έκανε αίσθηση, παρόλο που είναι γνωστή και καταγεγραμμένη η διαφωνία του με τις απόψεις Μάκη Κεραυνού. Παρότι τα όσα καταγγέλλει ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ είναι πολύ σοβαρά –η κυβέρνηση, είπε, αποφάσισε να αναθέσει την πραγματοποίηση της νέας οικονομικής μελέτης σε οίκο που… διαφωνεί με το έργο– εδώ στον Κήπο, ενδιαφέρον προκάλεσε μια άλλη αναφορά του Νικόλα Παπαδόπουλου. Εκείνη που καλεί τον Πρόεδρο να ξεκαθαρίσει με δημόσια τοποθέτηση με ποιον υπουργό του συμφωνεί. «Με τον υπουργό Ενέργειας ή με τον υπουργό Οικονομικών; Δεν μπορεί να συμφωνεί και με τους δύο. Θα παίζουμε την κολοκυθιά;». Μια δήλωση που μαρτυρεί την άγνοια, του κατά κάποιον τρόπο συγκυβερνήτη, της περιβόητης ατάκας περί δύο τουαλετών και το αποτέλεσμα που θα υποστεί μπροστά τους ένας αναποφάσιστος Χριστοδουλίδης, η οποία αποδίδεται στον άνθρωπο που ο Αβέρωφ Νεοφύτου είχε χαρακτηρίσει «ο ελέφαντας στο δωμάτιο».
