ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Σκορπάει λεφτά το ΝΒΑ, πλήγμα για την Ευρωλίγκα

Η αύξηση του salary cup στο NBA έφερε αρνητικές παρενέργειες

Η απόσυρση του Κόμπι Μπράιαντ από την ενεργό δράση και ακολούθως τα πλέι-οφ, με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς να «σπαταλούν» το εντυπωσιακό 73-9, χάνοντας από τους Κλίβλαντ Καβαλίερς του Λεμπρόν Τζέιμς στον 7ο τελικό, αποτέλεσαν τα σημεία-highlight της χρονιάς 2015-16 στο ΝΒΑ. Με το τέλος του 7ου τελικού στο Όκλαντ και αφού το Οχάιο πανηγύρισε επιτέλους τον πολυπόθητο τίτλο, η προσοχή έπεσε στην offseason της λίγκας.
Η offseason του ΝΒΑ είναι ουσιαστικά η καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδος του πρωταθλήματος, με σημαντικές όμως διαφοροποιήσεις από την αντίστοιχη περίοδο που βλέπουμε στην ήπειρό μας. Στις ΗΠΑ τα επαγγελματικά σπορ διέπονται από τον κανόνα του salary cap (ανώτατο όριο μισθοδοσίας). Σ΄ αυτό οι ομάδες δικαιούνται να ξοδέψουν μέχρι ένα συγκεκριμένο ποσό σε μισθούς, κάτι που βοηθάει στην ισονομία και το «άπλωμα» των σταρ στις διάφορες ομάδες. Στο ΝΒΑ οι καλαθοσφαιριστές αποκτούνται με trade (ανταλλαγές), draft (επιλογή νεαρών από πανεπιστήμια και ξένες λίγκες) και από το σύστημα των free agents, όταν δηλαδή λήγουν τα συμβόλαιά τους. Οι τελευταίοι, οι free agents, είναι οι πλέον περιζήτητοι και όταν βγαίνουν στην αγορά, οι ομάδες εμφανίζονται διατεθειμένες να ξοδέψουν πολλά λεφτά για την απόκτησή τους. Όπως έγινε με τον Κέβιν Ντουράντ που υπέγραψε πρόσφατα στους Γκόλντεν Στέιτ.
Ενόψει της σεζόν 2016-17, το salary cap του ΝΒΑ αυξήθηκε δραματικά, απόρροια των καλύτερων εμπορικών ντιλ της λίγκας με τα τηλεοπτικά δίκτυα και τους χορηγούς. Μέχρι πέρσι το salary cap ήταν στα 70 εκατ. δολάρια (63,5 εκατ. ευρώ) ανά ομάδα ενώ από φέτος ανεβαίνει στα 94 εκατ. δολάρια (85 εκατ. ευρώ).
Η γιγάντωση του προϊόντος φέρνει περισσότερα λεφτά στις ομάδες και κατ΄ επέκταση στους παίκτες, οι οποίοι είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι της υπόθεσης. Ο πακτωλός χρημάτων σε μισθούς των NBAers μπορεί να προκαλεί θαυμασμό στους φιλάθλους, όμως την ίδια στιγμή έχει ένα μεγάλο χαμένο: την Ευρωλίγκα και τις τοπ ομάδες της ηπείρου μας.

Τα λεφτά που δίνει το ΝΒΑ
Με την αύξηση του salary cap, οι 30 ομάδες του ΝΒΑ πλέον δίνουν πολλά χρήματα στους παίκτες. Αξιοσημείωτο είναι πως εδώ και μερικές μέρες, ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης όλων των εποχών στο ΝΒΑ είναι ο… Μάικ Κόνλεϊ! Ο πόιντ γκαρντ των Μέμφις Γκρίζλις, ένας παίκτης καλός αλλά ούτε καν All-Star, πήρε πενταετές συμβόλαιο αξίας 153 εκατ. δολαρίων, δηλαδή 30,6 εκατ. δολάρια ανά χρόνο. Πρόκειται για ένα ρεκόρ που μάλλον θα σπάσει προσεχώς, όταν συμφωνήσει ο Λεμπρόν Τζέιμς το νέο του συμβόλαιο με τους Καβς.
Η σημαντική αύξηση του salary cap έφερε γενικότερες αυξήσεις για όλους τους παίκτες και όχι μόνο τους superstars. Παίκτες χαμηλότερου επιπέδου υπέγραψαν επίσης μεγάλα ντιλ. Όπως ο Μπόμπαν Μαριάνοβιτς που πήρε τριετές συμβόλαιο (με τους Πίστονς) έναντι 21 εκατ. δολαρίων ή ο Μέιερς Λέοναρντ που υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο 41 εκατ. δολαρίων με τους Μπλέιζερς.
Ακόμη και ρολίστες παίκτες από την Ευρώπη, με μακρά παρουσία στο ΝΒΑ, όπως ο Γεωργιανός Ζάζα Πατσούλια, υπέγραψε συμβόλαιο (με τους Γουόριορς) έναντι 3 εκατ. δολαρίων το χρόνο.

Μεγάλο το χάσμα
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό το μεγαλύτερο από φέτος χάσμα μεταξύ της μισθοδοσίας των παικτών του ΝΒΑ και της Ευρωλίγκα. Το αμερικάνικο πρωτάθλημα ήδη ήταν πολύ πιο μπροστά σε θέματα συνθηκών, αγωνιστικού επιπέδου και εγκαταστάσεων και πλέον ακόμη και δευτεροκλασάτοι παίκτες από την Ευρώπη είναι σε θέση να πάρουν ψηλά συμβόλαια.
Χαρακτηριστικό είναι πως οι κορυφαίοι παίκτες στην Ευρωλίγκα παίρνουν περίπου τρία εκατομμύρια ευρώ, με τον Βασίλη Σπανούλη για παράδειγμα να λαμβάνει από τον Ολυμπιακό κάπου πάνω από δύο εκατ. ευρώ. Λεφτά που οι ομάδες του ΝΒΑ πλέον προσφέρουν σε παίκτες που θα έχουν τον 7ο ή 8ο ρόλο στο ρόστερ τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι κορυφαίοι παίκτες της Ευρωλίγκα, είτε ευρωπαίοι, είτε ξένοι, να επιλέγουν το ΝΒΑ και όχι την κορυφαία μπασκετική λίγκα της ηπείρου μας.

Φυγή
Μόνο μέχρι τις 18 Ιουλίου, πάνω από δέκα κορυφαίοι παίκτες της Ευρωλίγκα αποχώρησαν με προορισμό το ΝΒΑ, φέρνοντας έτσι ένα σοβαρό πλήγμα στη λίγκα. Σημαντικότερος όλων είναι ο Σέρχιο Ροντρίγκες της Ρεάλ, ο οποίος υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο ύψους 6,8 εκατ. δολαρίων με τη χειρότερη ομάδα πέρσι στο ΝΒΑ, τους Φιλαδέλφεια 76ers.
Από κει και πέρα, μεταξύ άλλων, ο Ττόμας Σατοράνσκι της Μπαρτσελόνα πήγε στους Γουίζαρντς για 3 εκατ. δολάρια, ο Μάλκομ Ντιλέινι (που ήταν στόχος των Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού) της Κουμπάν πήγε στους Χοκς, ο Άλεξ Αμπρίνες της Μπάρτσα πήγε με 6 εκατ. δολάρια στους Θάντερ, ο Μιντάουγκας Κουζμίνσκας της Μάλαγα πήγε στους Νικς για 3 εκατ. δολάρια και ο Ντάριο Σάριτς αποχώρησε από την Αναντολού Εφές για τους 76ers για 2,5 εκατ. δολάρια.
Τη διαδρομή Ευρώπη-ΗΠΑ ακολούθησαν και άλλοι παίκτες, αστέρια στις ομάδες τους αλλά και ρολίστες, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των ευρωπαϊκών ομάδων.
Την ίδια στιγμή, σημαντική είναι η φυγή και των νεαρών παικτών, που γίνονται draft από το ΝΒΑ και ακολούθως επιλέγουν άμεσα να παίξουν στην Αμερική, αντί να «ψηθούν» στην Ευρώπη για μερικά χρόνια. Παράδειγμα είναι ο Γιώργος Παπαγιάννης που έγινε φέτος draft στο Νο13 από τους Κινγκς και -φυσικά- επέλεξε να αφήσει τον Παναθηναϊκό για την ομάδα του Σακραμέντο. Οι 13 από τους 60 νεαρούς παίκτες που έγιναν φέτος draft από το ΝΒΑ έπαιζαν σε ευρωπαϊκές ομάδες!
Η Ευρωλίγκα ήταν ήδη πιο πίσω από το ΝΒΑ, όμως με την αύξηση του salary cap, πλέον το χάσμα μεταξύ του αμερικάνικου και του ευρωπαϊκού μπάσκετ έχει μεγαλώσει κι άλλο. Φυσικά, το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι ευρωπαίοι παίκτες βρίσκουν καλά συμβόλαια και χρόνο συμμετοχής στο ΝΒΑ, ίσως βοηθήσει μελλοντικά την περαιτέρω βελτίωση των εθνικών τους ομάδων. Όμως αυτό λίγη σημασία έχει για το προϊόν που λέγεται Ευρωλίγκα, η οποία χάνει συνεχώς από τη δυναμική της.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Αθλητισμός: Τελευταία Ενημέρωση

X