Αλέξανδρος Λοθάνο
Ο Χέρμπερτ Τσάπμαν πέθανε εντελώς ξαφνικά, τις πρώτες πρωινές ώρες της έκτης μέρας του 1934, εξαιτίας πνευμονίας που προέκυψε επειδή, παρότι με βαρύ κρύωμα, είχε την φαεινή ιδέα να βγει στο καταχείμωνο για να πάει να δει από κοντά έναν αγώνα της τρίτης ομάδας της Άρσεναλ κόντρα στην Γκίλφορντ Σίτι.
Παρότι ήταν μόλις 55 ετών, ο χαρισματικός επιθετικός και μετέπειτα πρωτοπόρος προπονητής έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πλέον επιδραστικούς ανθρώπους του ποδοσφαίρου στις πρώτες δεκαετίες από την δημιουργία του πλέον δημοφιλούς αθλήματος στον κόσμο.
Εκτός από τις πρωτοποριακές διατάξεις που χρησιμοποίησε και οι οποίες αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο έχτισε ο Ρίνους Μίχελς το «total football» του Άγιαξ, ο οραματιστής από το Ρόδεραμ εφηύρε την αρίθμηση στις φανέλες των ποδοσφαιριστών, με τον κάθε αριθμό να ορίζει και την θέση τους στο γήπεδο.
Το «1» ήταν (και είναι) ο τερματοφύλακας, το «2» το δεξί μπακ, το «5» ο κεντρικός αμυντικός, το «9» το σέντερ φορ και το «10» ο οργανωτής, ο πλέι μέικερ, το σημείο αναφοράς στην επίθεση της ομάδας.
Με το πέρασμα των ετών, βεβαίως, η αρίθμηση έγινε κάτι τυπικό, αφού υπήρξαν και περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που φόρεσαν το «1» χωρίς να είναι γκολκίπερ (βλέπε Παντελή Καφέ), ενώ ο Ιβάν Ζαμοράνο, επειδή δεν μπορούσε να φορέσει το «9» στην Ίντερ επειδή το είχε ο Ρονάλντο, επέλεξε το «18», με ένα μικρό «+» ενδιάμεσα για να δίνει ως αποτέλεσμα τον αγαπημένο του αριθμό.
Ακόμα και έτσι, όμως, υπάρχουν αριθμοί που εκπέμπουν μια ξεχωριστή μαγεία, αφού παραδοσιακά το «9» δίδεται στην επιθετική κολόνα μιας ομάδας και το «10», αν όχι απαραίτητα στον μεσοεπιθετικό – οργανωτή – πλέι μέικερ, στον πιο λαμπερό ποδοσφαιριστή, αυτόν όπου όλοι έχουν στραμμένη επάνω τους την προσοχή τους, όταν η μπάλα φτάνει στα πόδια του.
Στην Μπαρτσελόνα, το «10» δεν φορέθηκε ποτέ από τον μέγα Γιόχαν Κρόιφ, ο οποίος πήρε ειδική άδεια για να διατηρήσει το θρυλικό «14», αριθμός που συνόδευσε τον ιδιοφυή Ολλανδό σε όλη την ποδοσφαιρική του καριέρα.
Φορέθηκε, όμως, από τον Λάσλο Κουμπάλα, για χάρη του οποίου χτίστηκε το «Καμπ Νόου», αφού το προηγούμενο γήπεδο των Λες Κορτς ήταν απελπιστικά μικρό για να χωρέσει τον κόσμο που ήθελε να δει αγωνιζόμενο τον Ούγγρο μπαλαδόρο.
Το φόρεσε ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, παρότι δεν μπόρεσε να το τιμήσει όσο θα ήθελε και του(ς) άξιζε, ο Ρομάριο, ο Ριβάλντο, ο Ζιοβάνι, ο Χουάν Ρομάν Ρικέλμε και, βεβαίως, οι δύο πιο πρόσφατοι ποδοσφαιριστές που σημάδεψαν ανεξίτηλα την ιστορία του συλλόγου: Ο Ροναλντίνιο και ο Λιονέλ Μέσι.
Από μικρός, από τότε που σε ηλικία έξι ετών έπαιξε για πρώτη φορά στα φυτώρια των Μπλαουγκράνα, ο Λαμίν Γιαμάλ ονειρευόταν να φορέσει την φανέλα με το «10», την οποία έλαβε δικαιωματικά με βάση τις προοπτικές της καριέρας του και τα πρώτα, απολαυστικά δείγματα αυτής.
Una foto para la historia pic.twitter.com/ZMN3b5UFRF
— FC Barcelona (@FCBarcelona_es) July 16, 2025
Η παραχώρηση στην Μονακό του χαμένου (σούπερ) ταλέντου Ανσού Φάτι, ο οποίος εξαιτίας τραυματισμών δεν μπόρεσε να διαγράψει την πορεία που έδειχνε ικανός να διαβεί, απελευθέρωσε το 10άρι και επέτρεψε στους ανθρώπους της Μπάρτσα να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.
Μόλις επισημοποιήθηκε, το «Lamine Yamal 10» άρχισε να πωλείται σε ρυθμούς πολυβόλου στις μπουτίκ του συλλόγου, παρότι στοιχίζει 122,99 ευρώ. Ο κόσμος βλέπει στον Γιαμάλ τον φυσικό διάδοχο του Μέσι, αν και ο ίδιος πάντα δήλωνε ότι μεγάλο του είδωλο ήταν ο Νεϊμάρ.
Για χάρη του Βραζιλιάνου, άλλωστε, ταξίδεψε στην διάρκεια των διακοπών του μέχρι το Σάντος, ώστε να περάσει μερικές μέρες χαλάρωσης με τον «Νέι», η αγάπη του οποίου για τη νυχτερινή ζωή και τα πάρτι αποτελεί μια κακή επιρροή (;) για τον 18χρονο πλέον εξτρέμ.
Όταν ο Πεπ Γκουαρδιόλα ανέλαβε την πρώτη ομάδα της Μπάρτσα, έδιωξε τον Ροναλντίνιο γιατί θεωρούσε ότι ο τρόπος ζωής του Βραζιλιάνου ήταν μια κακή επιρροή για τον Μέσι. Ο Γιαμάλ φιλοδοξεί να γίνει ο νέος βασιλιάς του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αλλά θέλει να τον κρίνουν μόνο για όσα κάνει μέσα στο γήπεδο και όχι έξω από αυτό.
«Εγώ δουλεύω για την Μπάρτσα, παίζω για την Μπάρτσα, αλλά όταν είμαι έξω από το προπονητικό κέντρο, απολαμβάνω την ζωή μου και τέλος» ξεκαθάρισε ο ποδοσφαιριστής, απαντώντας στην έντονη κριτική που δέχθηκε για το πάρτι των 18ων γενεθλίων του, το οποίο περιλάμβανε νάνους και ξανθές κοπέλες με συγκεκριμένο μέγεθος στήθους.
Η νέα πραγματικότητα του ενήλικα πια Λαμίν Γιαμάλ περιλαμβάνει την βαριά σκιά του «νέου Νεϊμάρ», αφού πολλοί είναι αυτοί που προβλέπουν ότι, εξαιτίας της κραιπάλης που θα συνοδεύει την εξωγηπεδική ζωή του, θα μείνει στου δρόμου τα μισά και δεν θα κάνει ποτέ την καριέρα που, σύμφωνα με τα πρώτα του χρόνια στο άθλημα, προμηνύεται συγκλονιστική.
Ο ίδιος απαντάει με ένα τεράστιο χαμόγελο που επιδεικνύει τα σιδεράκια της νιότης του, ενώ δεν αφήνει από κοντά του την γιαγιά Φάτιμα. Την γυναίκα που αποτελεί το σημείο αναφοράς της οικογένειας, που μετανάστευσε στην Ισπανία για να αναζητήσει (και να βρει) ένα καλύτερο μέλλον για τα πέντε παιδιά της και την οποία ο Γιαμάλ έχει κορόνα στο κεφάλι του.
«Πρέπει να την ευχαριστήσω για όλα όσα έκανε για μένα, αν και ποτέ δεν θα μπορέσω να την ευχαριστήσω αρκετά» λέει ο Λαμίν, ο οποίος έχει υποσχεθεί στην 79χρονη γυναίκα ότι θα παλεύει καθημερινά για να την κάνει περήφανη. Όπως έκανε εκείνη όταν οι γονείς του χώρισαν, όταν ο Λαμίν ήταν μόλις δύο ετών και στήριξε με κάθε τρόπο το εγγόνι της.
Για χάρη της, η επίσημη υπογραφή του νέου συμβολαίου και η παρουσίαση της φανέλας με το «10» αναβλήθηκε για μερικές εβδομάδες (στις 27 Μαΐου υπέγραψε το συμβόλαιό του, παρουσία των γονιών του), επειδή η Φάτιμα ήταν στο Μαρόκο εκείνη την εποχή.
Στο συμβόλαιο που υπέγραψε έως το 2031, ο Γιαμάλ θα εισπράττει πλέον 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, τα οποία μπορεί να φτάνουν τα είκοσι με τα μπόνους. Ένα σούπερ συμβόλαιο αντάξιο ενός ποδοσφαιριστή που διεκδικεί με αξιώσεις την «Χρυσή Μπάλα», έστω και αν το φαβορί παραμένει ο Ουσμάν Ντεμπελέ της Παρί Σεν Ζερμέν.
View this post on Instagram
Εφόσον ο Γιαμάλ συνεχίσει στους ρυθμούς της περυσινής σεζόν, δεν θα αργήσει η μέρα που θα γίνει ο επόμενος παίκτης της Μπαρτσελόνα, μετά τον Μέσι, που θα κάνει δικό του το Όσκαρ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Στα 18 του πλέον, έχει να αντιμετωπίσει μια σεζόν – σταθμό, στην οποία φιλοδοξεί, σύμφωνα και με τα λεγόμενά του, να διεκδικήσει το Champions League και το Παγκόσμιο Κύπελλο, στο οποίο θα δώσει το παρών το επόμενο καλοκαίρι με την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ισπανία.
«Ο Μέσι έκανε τον δρόμο του και εγώ θα κάνω τον δικό μου» λέει ο ενήλικος Λαμίν, ο οποίος ονειρεύεται να διαδεχθεί τον Αργεντινό στις καρδιές των φίλων της Μπάρτσα, την σεζόν μάλιστα που η ομάδα, αργά ή γρήγορα, θα μπει στο νέο, ανακαινισμένο και υπερσύγχρονο «Καμπ Νόου»…
