24sports.com.cy
Απ’ το καλοκαίρι κιόλας γράφαμε πως το μεγαλύτερο στοίχημα για τον Πουρσαϊτίδη (τότε) και για τον Σωφρόνη (πλέον) ήταν να μετατρέψει τις μονάδες σε ομάδα. Η αλήθεια είναι πως έχουν μαζευτεί αρκετοί παίκτες με μπόλικο ταλέντο στο ΑΠΟΕΛ αλλά την ίδια ώρα και με πολύ έντονες προσωπικότητες. Κάτι το οποίο εκ των πραγμάτων κάνει δύσκολη τη δουλειά στον εκάστοτε προπονητή.
Σιγά, σιγά όμως το ΑΠΟΕΛ ξεκίνησε να θυμίζει ομάδα και προφανώς αυτό δεν έχει να κάνει με την απόδοση του. Όντως, η εμφάνιση στο παιχνίδι κόντρα στον Άρη ήταν κακή, αν και μπορούμε να φέρουμε αρκετά επιχειρήματα ως δικαιολογίες (που έχουν μια δόση αλήθειας). Απ' την άλλη όμως είναι πως για πρώτη φορά φέτος έβλεπες τους παίκτες να παλεύουν για το κοινό καλό και όχι το ατομικό.
Ο τρόπος που λειτούργησε ο Σόουζα, το γεγονός πως οι αμυντικοί έβαζαν το πόδι τους στη φωτιά, η μαχητικότητα που είχε ο Λούντεμο (στο δεύτερο ημίχρονο) και το ότι όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο έχουν να λένε πως στα αποδυτήρια επικρατούσε πολύ καλό κλίμα μετά το φινάλε, με τα γνωστά του Σωφρόνη (δυνατή ένταση μουσικής, χαλαρότητα κλπ), είναι μερικά μόνο σημεία τα οποία συνηγορούν στο ότι σιγά σιγά το ΑΠΟΕΛ γίνεται ομάδα.
Βέβαια το γεγονός πως φθάσαμε στις 25 Οκτωβρίου και τα πιο πάνω στοιχεία τώρα κάνουν την εμφάνιση τους, είναι πρόβλημα από μόνο του και μια ξεχωριστή συζήτηση που δεν είναι της ώρας.
Η ουσία όμως είναι πως πλέον βλέπεις φως στην άκρη του τούνελ παρά το γεγονός πως ο δρόμος είναι μακρύς. Οι μονάδες γίνονται σιγά σιγά ομάδα, και αυτό είναι το πρώτο και σημαντικό βήμα για να μπει ένα τέλος στην κατρακύλα.
