ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ο Κουρτς που φεύγει και ο Κουρτς που έρχεται

Ο εφτάψυχος σκιώδης καγκελάριος

Ξένια Κουναλάκη

Όταν το 2018 ο Πάουλ Ροντσχάιμερ, νυν αναπληρωτής διευθυντής της γερμανικής εφημερίδας Bild –γνωστός στην Ελλάδα ως νεαρός ρεπόρτερ του ίδιου ταμπλόιντ που μοίραζε δραχμές στην πλατεία Συντάγματος και πρότεινε την πώληση της Ακρόπολης στη διάρκεια της κρίσης χρέους– έγραφε τη βιογραφία του 31χρονου τότε Αυστριακού καγκελαρίου Σεμπάστιαν Κουρτς, όλοι αναρωτιόντουσαν πώς είναι δυνατόν να γραφτεί ένα τόσο εκτενές προφίλ για έναν τόσο νεαρό πολιτικό. Ωστόσο, η περιορισμένη εικόνα που είχαμε για αυτόν τον υπερφιλόδοξο Ευρωπαίο ηγέτη εμπλουτίστηκε σημαντικά τις τελευταίες μέρες με ένα σκάνδαλο διαφθοράς εις βάρος του, την εξώθησή του σε παραίτηση και τις παρασκηνιακές κινήσεις που εξακολουθεί να κάνει, παρά την απόσυρσή του από την καγκελαρία της Αυστρίας.

Σε ανταλλαγή μηνυμάτων τον Αύγουστο του 2017, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές που τον ανέδειξαν στην εξουσία, ο Κουρτς ενημερώνεται για τις νέες δημοσκοπήσεις, που όπως αποδεικνύεται τώρα είχαν χειραγωγηθεί υπέρ του: «Γιούχου! Νέα νούμερα! Να με λες κ. Δημοσκόπο εις το εξής», του γράφει ο πρώην γ.γ. του Λαϊκού Κόμματος και στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, Τόμας Σμιτ, ο οποίος συνοδεύει τα μηνύματά του από πολλά emoticons. «Σε ευχαριστώ, αλλά δεν είναι και τόσο σούπερ, έτσι δεν είναι;», αναρωτιέται ο Κουρτς, για να πάρει την ενοχοποιητική απάντηση: «Δεν συμφωνώ! Στην οικονομία είσαι μπροστά, σε όλα τα θέματα ασφάλειας ούτως ή άλλως, όπως και στην καινοτομία και την τεχνολογία. Σε κοινωνικά θέματα πλησιάζουμε τους Σοσιαλδημοκράτες. Πρέπει να προσέχουμε τους αριθμούς, γιατί αλλιώς θα μοιάζουν αναξιόπιστοι. Ειδικά το ποσοστό στην οικονομία είναι πολύ σημαντικό». Ο επίμαχος διάλογος είναι μία από τις ενδείξεις που επικαλέστηκε η εισαγγελία για να ξεκινήσει έρευνα εις βάρος του Κουρτς, με την κατηγορία πως ένας στενός κύκλος γύρω του εξασφάλιζε ευνοϊκή μεταχείριση από τον όμιλο ΜΜΕ «Österreich» (Αυστρία), με αντάλλαγμα καταχωρίσεις και αγορά μετρήσεων της κοινής γνώμης που είχαν χρηματοδοτηθεί με λεφτά των φορολογουμένων.

Πολλοί αναρωτήθηκαν αν με την παραίτηση Κουρτς λήγει άδοξα η πολιτική σταδιοδρομία ενός από τους πλέον φιλόδοξους συντηρητικούς πολιτικούς της Ευρώπης, αν τις τελευταίες δύο εβδομάδες γράφτηκε ο επίλογος της, ούτως ή άλλως, σύντομης (ούτε 200 σελίδες δεν ήταν το πόνημα του Ροντσχάιμερ) βιογραφίας του. Η απάντηση φαίνεται πως είναι αρνητική. Ο Κουρτς ορκίστηκε την Πέμπτη βουλευτής, άρα απολαμβάνει ασυλία και παραμένει επικεφαλής του Λαϊκού Κόμματος. Ο διάδοχός του, πρώην υπουργός Εξωτερικών, Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ, είναι στενός συνεργάτης του και ήταν ο ίδιος ο τέως καγκελάριος που τον πρότεινε για τον θώκο. Ακόμη κι αν διαφοροποιηθεί ελαφρά από τον τέως προϊστάμενό του, οποιαδήποτε προσπάθεια να διαρρήξει πλήρως τις σχέσεις μαζί του θα εκληφθεί ως προδοσία. Άλλωστε η πλειοψηφία του κόμματος έχει συσπειρωθεί γύρω από τον Κουρτς και όταν ετέθη θέμα βίαιης απομάκρυνσής του, τα στελέχη του OVP απείλησαν πως θα φύγουν μαζί του. «Δεν είμαι σκιώδης καγκελάριος», διακήρυττε σε όλους τους τόνους ο Κουρτς, αλλά κανείς στην Αυστρία δεν τον πιστεύει. Όλοι θεωρούν ότι θα επανέλθει κάποια στιγμή δριμύτερος και θα εκδικηθεί τους κυβερνητικούς του εταίρους, τους Πράσινους, υπό τον όρο ότι θα έχει απαλλαγεί από τις κατηγορίες, είτε επειδή αυτές δεν ευσταθούν είτε επειδή απλώς δεν επαρκούν για την παραπομπή του στη δικαιοσύνη. Η πολιτική «ανάστασή» του δεν θα είναι πρωτόγνωρη. Το ίδιο συνέβη με το σκάνδαλο «Ιμπιζαγκέιτ» το 2019, όταν ο επικεφαλής του Κόμματος της Ελευθερίας, Χάιντς Κρίστιαν Στράχε, αντικαγκελάριος του Κουρτς, απαθανατίστηκε να διαπραγματεύεται παράνομη χρηματοδότηση του κόμματός του με μια υποτιθέμενη Ρωσίδα κληρονόμο. Η υπόθεση στοίχισε στον Κουρτς την εξουσία, αλλά λίγους μήνες αργότερα εγκαταστάθηκε εκ νέου στην καγκελαρία, αυτή τη φορά με την υποστήριξη των Πρασίνων.

Οι Συντηρητικοί στην Ευρώπη

Η παραίτηση Κουρτς ήρθε μετά τη δεινή ήττα του συντηρητικού στρατοπέδου στις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, όταν η Ένωση Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) κατέγραψε το χειρότερο ποσοστό της μεταπολεμικά και βυθίστηκε σε βαθιά κρίση εσωστρέφειας, με στόχο την προγραμματική και στελεχιακή ανανέωση. Ύστερα από αυτές τις εξελίξεις, τo Eυρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που κυριαρχούσε στο ευρωπαϊκό συμβούλιο, διαθέτει πλέον μόνο εννέα από τους 27 αρχηγούς κρατών της Ε.Ε. στην ομάδα του. Στη Γερμανία πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι η Ένωση CDU/CSU πρέπει να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους της, που διέφυγαν είτε προς τα δεξιά –την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD)– λόγω της κεντρώας στροφής της Αγκελα Μέρκελ είτε προς τα αριστερά –τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD)– που ανακάλυψαν στο πρόσωπο του Ολαφ Σολτς τον ιδανικό διάδοχό της είτε προς τους Πράσινους, που έχουν μετεξελιχθεί σε ένα αστικό μετριοπαθές κόμμα χωρίς τις οικολογικές ακρότητες του παρελθόντος. Δύσκολα είναι τα πράγματα και για τους Ρεπουμπλικανούς που ακολουθούν την γκολική παράδοση στη Γαλλία ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2022, καθώς ο Εμανουέλ Μακρόν έχει διεισδύσει στην ατζέντα και το ακροατήριό τους. Παρά τις εκτιμήσεις περί αποσύνθεσης των κεντροδεξιών δυνάμεων, πολιτικοί αναλυτές επιμένουν ότι είναι πολύ νωρίς να εξαχθούν τέτοιου είδους γενικεύσεις, αποδίδοντάς τες στην τάση των δημοσιογράφων να απομονώνουν ορισμένες εκλογικές αποτυχίες και άλλες δυσμενείς συγκυρίες για το συντηρητικό στρατόπεδο, χωρίς να τις τοποθετούν σε ένα ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Κόσμος: Τελευταία Ενημέρωση

X