Kathimerini.gr
Δύο λευκοί άνδρες, κοντά στα 80, ο Τζο Μπάιντεν και ο Μπέρνι Σάντερς, θα μονομαχήσουν για το χρίσμα των Δημοκρατικών και ο νικητής θα αντιμετωπίσει τον Νοέμβριο έναν σχεδόν συνομήλικό τους, τον Ντόναλντ Τραμπ, για την προεδρία των ΗΠΑ. Ακόμη και τον ίδιο τον πρώην αντιπρόεδρο Μπάιντεν φαίνεται ότι εξέπληξε η ανεπάντεχα καλή εμφάνισή του κατά τη «Σούπερ Τρίτη» για το χρίσμα των Δημοκρατικών.
Ενώ στις πρώτες αναμετρήσεις, οι οποίες είχαν ωστόσο περιορισμένη συγκομιδή συνέδρων, ο γερουσιαστής του Βερμόντ Σάντερς φερόταν να έχει εξασφαλίσει προβάδισμα, η εικόνα αυτή διαψεύστηκε αυτήν την εβδομάδα με τη δυναμική επανεμφάνιση του Μπάιντεν.
Η αριστερή ψήφος, που διασπάστηκε μεταξύ του Σάντερς και της γερουσιαστού της Μασαχουσέτης Ελίζαμπεθ Γουόρεν, δεν κατάφερε να αντισταθεί στις πιέσεις του κομματικού κατεστημένου, που συσπειρώθηκε γύρω από τον Μπάιντεν.
Υπενθυμίζεται ότι πολύ γρήγορα μετά την αποτυχημένη προσπάθειά τους να διεκδικήσουν την υποψηφιότητα του κόμματος, ο πρώην δήμαρχος του Σάουθ Μπεντ, Πιτ Μπούτιτζιτζ, και η γερουσιαστής της Μινεσότα Εϊμι Κλόμπουτσαρ, δύο μετριοπαθείς υποψήφιοι, έσπευσαν να δηλώσουν ότι στηρίζουν τον πρώην αντιπρόεδρο του Μπαράκ Ομπάμα.
Στον κατάλογο προστέθηκε και ο δισεκατομμυριούχος Μάικ Μπλούμπεργκ, αμέσως μετά την απόσυρσή του από την κούρσα.
Ο Σάντερς δεν κατάφερε να αποσπάσει τις ψήφους των Αφροαμερικανών του Νότου, ούτε των μεγαλύτερων ηλικιακών ομάδων, που εξακολουθούν να τρομάζουν από τον διακηρυγμένο σοσιαλισμό του. Πιέσεις για να καθαρίσει το πεδίο στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος δεχόταν μέχρι την Πέμπτη, οπότε και ανακοίνωσε το τέλος της προσπάθειά της η Γουόρεν καθώς η παρουσία της ψαλίδισε τις επιδόσεις του Σάντερς στις πρώτες προκριματικές εκλογές.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην πολιτεία της, τη Μασαχουσέτη, η ίδια τερμάτισε τρίτη, με τον Σάντερς δεύτερο και τον Μπάιντεν πρώτο. Πάντως η ίδια απέφυγε να στηρίξει κάποιον από τους δύο και προτίμησε να τηρήσει ίσες αποστάσεις, ελπίζοντας ίσως (;) ότι ως γυναίκα θα μπορούσε να επιλεγεί από τον νικητή ως υποψήφια αντιπρόεδρος.
Οι Ρεπουμπλικανοί θεωρούν ότι ο Μπάιντεν είναι μάλλον δυσκολότερος αντίπαλος από τον Σάντερς, ως πιο κεντρώος, ικανός να προσελκύσει ψηφοφόρους από το δικό τους εκλογικό ακροατήριο, που ενοχλείται από τη σκληρή ξενοφοβική, σεξιστική κι εθνικιστική ρητορική του Τραμπ, καθώς και την αλλοπρόσαλλη εξωτερική πολιτική του.
Η θεωρία αυτή δεν είναι απαραιτήτως σωστή: οι δημοσκοπήσεις τον παρουσιάζουν μεν να επικρατεί του Τραμπ στη μεταξύ τους μονομαχία, είναι όμως μια ανόρεχτη υποψηφιότητα που δεν πρόκειται να συγκινήσει τους νέους, ούτε να κινητοποιήσει όσους έχουν την τάση να μην ψηφίζουν.
Οι καταγγελίες
Την ίδια στιγμή, αναζωπυρώνονται οι καταγγελίες για τις δραστηριότητες του γιου του Μπάιντεν, Χάντερ, και οι επιχειρηματικές δραστηριότητές του στην Ουκρανία, που αποτέλεσαν και το αντικείμενο των πιέσεων του Τραμπ προς το Κίεβο για δικαστική διερεύνηση προκειμένου να πλήξει τον δυνάμει αντίπαλό του. Το γεγονός ότι η υπόθεση παραμένει στη δημοσιότητα ενδέχεται να τραυματίσει την εικόνα του πρώην αντιπροέδρου. Παράλληλα, οι υποστηρικτές του Σάντερς είναι πιθανό να μην ψηφίσουν τον Μπάιντεν, σε περίπτωση που εξασφαλίσει το χρίσμα, θεωρώντας ότι οι διαφορές του με τον Τραμπ είναι περιορισμένες. Να επαναληφθεί δηλαδή το σενάριο της προηγούμενης αναμέτρησης, όταν η τοξικότητα των προκριματικών εκλογών στους Δημοκρατικούς εξώθησε τους υποστηρικτές του Σάντερς να μην πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν υπέρ της Χίλαρι Κλίντον.
Τη σχετική επιχειρηματολογία έχει ήδη αρχίσει να χρησιμοποιεί το επιτελείο Μπάιντεν, σκιαγραφώντας τον γερουσιαστή του Βερμόντ ως διχαστικό, αντισυστημικό υποψήφιο που δεν θα αποδεχθεί την ήττα του. Έχει προηγηθεί η επιτυχημένη προσπάθεια της Κλίντον να χαρακτηρίσει τον Σάντερς πιο αντιδημοφιλή μεταξύ των γυναικών σε σχέση με τον Μπάιντεν: η διαφορά των δύο υποψηφίων στις προκριματικές της περασμένης Τρίτης ήταν περίπου 12%.
Παρά το προβάδισμα που απέκτησε η υποψηφιότητα Μπάιντεν, είναι πολύ πρόωρο να προβλέψει κανείς την οριστική επικράτησή του. Όχι μόνον επειδή ο Σάντερς έχει μάθει να αγωνίζεται μέχρι τελικής πτώσεως, αλλά κυρίως επειδή ο χειρότερος εχθρός του Μπάιντεν είναι ο εαυτός του. Επιρρεπής στις γκάφες, θα μπορούσε να αυτοκαταστραφεί από μία και μόνο ατυχή δήλωσή του. Η συνήθειά του να μπερδεύει ονόματα και πρόσωπα, ακόμη και τη σύζυγό του με την αδελφή του, δημιουργεί υπόνοιες πως έχει τα πρώτα σημάδια άνοιας και δεν θα καταφέρει να ασκήσει τα καθήκοντά του για τέσσερα ακόμη χρόνια.
Ο Μπλούμπεργκ
Ο μεγιστάνας Μάικ Μπλούμπεργκ αποφάσισε να αποσυρθεί από την κούρσα του χρίσματος των Δημοκρατικών, αφού δαπάνησε μισό δισ. δολάρια σε 100 ημέρες για να εξασφαλίσει τελικά μία και μοναδική νίκη, στην Αμερικανική Σαμόα. Μέχρι πρότινος εθεωρείτο η απάντηση του κατεστημένου στον Σάντερς – μια προσπάθεια να ανασταλεί η ορμητική καμπάνια του, αφού αρχικά φαινόταν να αποτυγχάνει η εκστρατεία του Τζο Μπάιντεν. Κι ενώ στις πρώτες δημοσκοπήσεις ο Μπλούμπεργκ φαινόταν να πηγαίνει καλά, σταδιακά άρχισε να αποκαλύπτεται η ιδεολογική του ένδεια και η παντελής έλλειψη χαρίσματος. Τα εκατομμύρια που σκόρπισε στη μικρής πνοής εκστρατεία του δεν στάθηκαν ικανά να αποζημιώσουν το κόστος της καθυστερημένης έναρξής της. Στα ντιμπέιτ η εμφάνισή του ήταν οικτρή, με όλους τους εσωκομματικούς αντιπάλους του να στρέφουν τα βέλη τους εναντίον του. Ειδικά η Ελίζαμπεθ Γουόρεν τον σφυροκόπησε στο ζήτημα της μεταχείρισης των γυναικών τόσο από τον ίδιο όσο και από την εταιρεία του. Ρόλο έπαιξε και η πολιτική του απέναντι στις μειονότητες όσο ήταν δήμαρχος της Νέας Υόρκης: οι τυχαίοι σωματικοί έλεγχοι με φυλετικά κριτήρια από την αστυνομία καταγγέλθηκαν από τον Τύπο και τους συνυποψηφίους του και ο ίδιος υποχρεώθηκε να ζητήσει συγγνώμη. Μετά την απόσυρσή του δήλωσε ότι θα στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τον Μπάιντεν, προκειμένου να αποτρέψει την επανεκλογή του Τραμπ. Το ελπιδοφόρο στοιχείο από αυτή την άσκοπη προεκλογική σπατάλη είναι το μήνυμα: το χρήμα δεν μπορεί (ή έστω δεν αρκεί για) να εξαγοράσει το χρίσμα.
Έντυπη έκδοση
