Η Γαλλία οδεύει προς μία από τις πιο δύσκολες πολιτικές στιγμές της τελευταίας δεκαετίας, καθώς η σχεδόν βέβαιη καταψήφιση της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Φρανσουά Μπαϊρού στις 8 Σεπτεμβρίου απειλεί να προκαλέσει αλυσιδωτές εξελίξεις, χωρίς σαφή δρόμο εξόδου.
Ο Εμανουέλ Μακρόν βλέπει το στρατόπεδό του να συγκλονίζεται από αβεβαιότητα.
Σύμβουλοι και βουλευτές της πλειοψηφίας μιλούν για «κλίμα σοκ», καθώς γνωρίζουν ότι ούτε η αντικατάσταση του Μπαϊρού ούτε η προκήρυξη νέων εκλογών προσφέρουν πραγματική λύση.
Η Γαλλία είναι πολιτικά διαιρεμένη και η Εθνοσυνέλευση κατακερματισμένη, γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατη την έγκριση των σκληρών μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για τη μείωση του ελλείμματος.
Ο ίδιος ο Μπαϊρού είχε προειδοποιήσει με «φωνή Κασσάνδρας» ότι η χώρα κινδυνεύει με ελληνικού τύπου κρίση χρέους αν δεν προχωρήσει σε προσαρμογή ύψους 43,8 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, τα κόμματα της αντιπολίτευσης –από την Aκροδεξιά της Μαρίν Λεπέν έως τους σοσιαλιστές– δεν δείχνουν καμία διάθεση να στηρίξουν τέτοια μέτρα.
Δύο κακές επιλογές
Στο Παρίσι κυκλοφορούν δύο ονόματα για διάδοχο του Μπαϊρού: ο υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων Σεμπαστιέν Λεκoρνί, μόλις 39 ετών, και ο υπουργός Δικαιοσύνης Ζεράλ Νταρμανέν.
Και οι δύο προέρχονται από τη δεξιά παράταξη Les Républicains, ανήκουν όμως στον κύκλο του Μακρόν από το 2017.
Ο Λεκορνί θεωρείται πιο «πειθήνιος» και κοντά στον πρόεδρο. Διαρροές τον εμφανίζουν να καυχιέται για προνομιακές σχέσεις με τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να ηγηθεί μιας ετερόκλητης κυβέρνησης Δεξιάς – Αριστεράς.
Ωστόσο, οι περισσότεροι κεντρώοι αμφιβάλλουν αν θα καταφέρει κάτι περισσότερο από τον Μπαϊρού ή τον Μπαρνιέ, που απέτυχαν πριν από αυτόν.
Ο Νταρμανέν, από την πλευρά του, θεωρείται ιδιαίτερα φιλόδοξος αλλά και πιο ανεξάρτητος. Σύμφωνα με συνεργάτες του, δεν δείχνει διάθεση να αναλάβει μια «αποστολή αυτοκτονίας».
Η εναλλακτική των πρόωρων εκλογών μοιάζει εξίσου αδιέξοδη.
Η εμπειρία του αιφνιδιαστικού διαγγέλματος για διάλυση της Βουλής το καλοκαίρι του 2024 –που οδήγησε στο σημερινό κοινοβουλευτικό αδιέξοδο και έπληξε ανεπανόρθωτα την εικόνα του Μακρόν– λειτουργεί ως αποτρεπτικό παράδειγμα.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μια νέα κάλπη θα μπορούσε να οδηγήσει ξανά σε κατακερματισμένη Βουλή, ενώ αυτή τη φορά όλη η ευθύνη θα έπεφτε προσωπικά στον πρόεδρο.
Ο φόβος της κοινωνικής αναταραχής
Η πολιτική κρίση συμπίπτει με αυξανόμενη κοινωνική ένταση. Σύμφωνα με πληροφορίες, μόλις δύο ημέρες μετά την πτώση της κυβέρνησης Μπαϊρού, στις 10 Σεπτεμβρίου, έχουν προγραμματιστεί διαδηλώσεις που θα μπορούσαν να παραλύσουν τη χώρα.
Η απειλή μιας γενικευμένης κοινωνικής αναταραχής, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη πίεση των αγορών, καθιστά το περιβάλλον ακόμη πιο εκρηκτικό.
Στο στρατόπεδο του πρωθυπουργού επικρατεί απογοήτευση. Ο Μπαϊρού προσπαθεί να διαχειριστεί την ταχεία αποδυνάμωσή του με συνεχείς δημόσιες παρεμβάσεις, επιδιώκοντας να εγκαταλείψει το Ματινιόν με το κύρος του άθικτο.
Κάποιοι μάλιστα βλέπουν σε αυτήν τη στάση του μια προετοιμασία για προεδρική υποψηφιότητα το 2027. «Τουλάχιστον θα έχει κερδίσει τα γαλόνια του ως υποψήφιος πρόεδρος», σχολίασε συνεργάτης του Μακρόν.
Ούτε η τοποθέτηση νέου πρωθυπουργού ούτε η διεξαγωγή νέων εκλογών ούτε ακόμη και η επιλογή μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης «τύπου Ιταλίας» φαίνεται να προσφέρουν πραγματική λύση.
Η Εθνοσυνέλευση παραμένει διαιρεμένη, με τα κόμματα να προετοιμάζονται για τις δημοτικές εκλογές του 2026 και τις προεδρικές του 2027.
Πηγή: Politico
