Μια πρόταση-σχέδιο του Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν, ο οποίος επαναδιεκδικεί την προεδρία της χώρας έχει ανάψει στην κυριολεξία φωτιές στο τουρκικό πολιτικό προσκήνιο. Με απώτερο στόχο την ενίσχυση της απήχησης του στα λαϊκά στρώματα της χώρας που βρίσκονται αντιμέτωπα με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, ο απερχόμενος Πρόεδρος της Τουρκίας ρίχνει στο τραπέζι το σχέδιο της ίδρυσης «καφενείων του έθνους» σε ολόκληρη την επικράτεια της γείτονος.
Τι προβλέπει το νέο σχέδιο; Ο κ. Ερντογάν και η κυβέρνησή του υπόσχονται στον Τούρκο ψηφοφόρο με λίγα λόγια, τη δημιουργία και λειτουργία «καφενείων του λαού», όπου οι πολίτες θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε βιβλία, καφέ, τσάι, αναψυκτικά και εδέσματα. Αυτήν τη στιγμή στην Κωνσταντινούπολη λειτουργούν πιλοτικά παρόμοια καφενεία και ο κ. Ερντογάν υπόσχεται την αύξηση του αριθμού τους μετά την επανεκλογή του.
Η αντίδραση του Ιντζέ
Η συγκεκριμένη υπόσχεση του κ. Ερντογάν προσέλκυσε την προσοχή του υποψηφίου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Μουχαρρέμ Ιντζέ, ο οποίος μετέφερε το όλο ζήτημα στο πολιτικό προσκήνιο της Τουρκίας. Η αυστηρή κριτική του κ. Ιντζέ που φέρει χιουμοριστικό τόνο, είχε ως αποτέλεσμα την αντίδραση του κ. Ερντογάν, ο οποίος έσπευσε να εμπλουτίσει τον κατάλογο των σχεδιαζόμενων «καφενείων του έθνους» προσθέτοντας σε αυτόν και τη δωρεάν διάθεση ανατολίτικων εδεσμάτων όπως τα μπουρέκ.
Η απάντηση του κ. Ιντζέ δεν άργησε. Από το Γκαζίαντεπ, ο υποψήφιος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε ότι σε αντίθεση με τον κ. Ερντογάν, ο οποίος υπόσχεται δωρεάν κέικ και τσάι, ο ίδιος υπόσχεται στον τουρκικό λαό βραδινά γεύματα. Η όλη εξέλιξη έλαβε διαστάσεις, με τον κ. Ιντζί να ασκεί κριτική στον κ. Ερντογάν τον οποίο κατηγορεί ότι ψεύδεται για τον αληθινό κατάλογο των σχεδιαζόμενων καφενείων.
Ανησυχούν οι αναλυτές
Πάντως ανεξάρτητα από τις πολιτικές διαστάσεις που έχει λάβει η όλη συζήτηση και την πολεμική η οποία έχει την πρωτοκαθεδρία στα τουρκικά πρωτοσέλιδα λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές, οι ανεξάρτητοι Τούρκοι αναλυτές επιλέγουν μια πιο «ψύχραιμη» στάση στις αναλύσεις τους.
Από τη δική τους σκοπιά, το νέο εγχείρημα του κ. Ερντογάν φέρει πολλά κοινά σημεία με τα παρόμοια σχέδια της κυβέρνησης του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην Γερμανία της δεκαετίας του 1930, όταν το Βερολίνο επιχειρούσε να ελέγξει όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας των πολιτών του. Από αυτήν την άποψη, τα αληθινά κίνητρα της κυβέρνησης, πέρα από το χιούμορ, ενδέχεται να εμπεριέχουν νέα επικίνδυνα στοιχεία για το μέλλον του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Τουρκία.
