Kathimerini.gr
Οταν ο Ολιβιέ Μπαρουέν μετακόμισε σε διαμέρισμα στη συνοικία της Μονμάρτρης πριν από περίπου 15 χρόνια, ένιωσε ότι ζούσε σε μικρό χωριό στην καρδιά του Παρισιού. Τα τελευταία χρόνια, όμως, τα πράγματα άλλαξαν ριζικά.
Τα εμπορικά καταστήματα που εξυπηρετούσαν τους κατοίκους εξαφανίστηκαν μαζί με τη φιλική ατμόσφαιρα, που τόσο είχε συγκινήσει τον Μπαρουέν. Στη θέση των αγαπημένων του καταστημάτων, ορδές τουριστών βγάζουν σέλφι, νέα μαγαζιά πωλούν κακόγουστα σουβενίρ, ενώ τα καθίσματα από τα πολυάριθμα καφέ κατακλύζουν τα πεζοδρόμια. Ο Μπαρουέν αγανάκτησε και έβαλε αγγελία πώλησης του διαμερίσματός του, μετά την απαγόρευση των οχημάτων στους πρόσφατα πεζοδρομημένους δρόμους. «Δεν είχα άλλη επιλογή από το να φύγω. Εχω αναπηρία και χρειάζεται να παρκάρω κοντά στο σπίτι μου», λέει ο Μπαρουέν στο πρακτορείο Associated Press.
Το φαινόμενο του υπερτουρισμού, που πλήττει ευρωπαϊκές πόλεις από τη Βενετία και τη Βαρκελώνη μέχρι το Αμστερνταμ, αποτελεί κρίσιμη πρόκληση για δήμους σε όλη την ήπειρο. Κάποιοι κάτοικοι της Μονμάρτρης, μία από τις δημοφιλέστερες συνοικίες για τους τουρίστες στη γαλλική πρωτεύουσα, αποφάσισαν να αντιδράσουν. Μαύρο πανό σε δρόμο της συνοικίας έγραφε στα αγγλικά: «Κάτοικοι της Μονμάρτρης αντιστέκονται».
Στην κορυφή του λόφου, όπου υψώνεται η βασιλική του Σάκρε Κερ, οι κάτοικοι κάνουν λόγο για μετατροπή της πάλαι ποτέ μποέμικης συνοικίας τους σε Disneyland. Ο καθολικός ναός, που οικοδομήθηκε για τη συμβολική εξιλέωση του λαού του Παρισιού από τα εγκλήματα της Κομμούνας του 1871, προσελκύει σήμερα 11 εκατ. επισκέπτες, περισσότερους από τον Πύργο του Αϊφελ. Στο μεταξύ, η καθημερινή ζωή στη συνοικία σημαδεύεται από τα γκρουπ τουριστών, τις ουρές για μια φωτογραφία σε ιστορικά σημεία της Μονμάρτρης και από τα διαμερίσματα βραχυχρόνιας μίσθωσης.
«Δεν υπάρχουν πια μανάβικα και μπακάλικα. Ολα τα ψώνια γίνονται με παραγγελία και παράδοση», λέει ο 56χρονος Μπαρουέν, μέλος της οργάνωσης κατοίκων «Ζώντας στη Μονμάρτρη». Τα δεινά του υπερτουρισμού κατήγγειλαν ακόμη και οι υπάλληλοι του Μουσείου του Λούβρου, πραγματοποιώντας απροειδοποίητη απεργία τον Ιούνιο προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τις ελλείψεις στις υποδομές. Το Λούβρο δέχθηκε 8,7 εκατ. επισκέπτες το 2024, αριθμός διπλάσιος του προβλεπομένου. Το μητροπολιτικό Παρίσι, με πληθυσμό 8 εκατ., φιλοξένησε 48,7 εκατ. τουρίστες το 2024, αύξηση 2% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Το Σάκρε Κερ έχει στο μεταξύ αναδειχθεί στο μνημείο της Γαλλίας με τους περισσότερους επισκέπτες, ενώ η συνοικία της Μονμάρτρης έχει μετατραπεί σε υπαίθριο λούνα παρκ, σύμφωνα με πολλούς από τους κατοίκους της.
Αλλη άποψη εκφράζουν, όμως, οι επισκέπτες. «Το Παρίσι μού φαίνεται πολύβουο και γεμάτο κόσμο, αλλά ζωντανό και συναρπαστικό. Προερχόμενος από την Ουάσιγκτον, η οποία είναι και αυτή ζωντανή πόλη, πρέπει να παραδεχθώ ότι η παριζιάνικη ατμόσφαιρα είναι ακόμη πιο ζωντανή», λέει ο Αμερικανός τουρίστας Ανταμ Ντέιβιντσον. Πολεοδόμοι προειδοποιούν ότι ιστορικές συνοικίες, όπως η Μονμάρτρη, κινδυνεύουν να μεταμορφωθούν σε «πόλεις ζόμπι», γραφικές και αισθητικά ικανοποιητικές, αλλά χωρίς κατοίκους, με τις κατοικίες να καταλαμβάνονται από καταλύματα τύπου Airbnb.
Το Παρίσι προσπαθεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο περιορίζοντας τις βραχυχρόνιες ενοικιάσεις. Η τουριστική πίεση, όμως, αυξάνεται διαρκώς. Το 2050, όταν ο πληθυσμός της Γης αναμένεται να έχει φθάσει τα 50 δισεκατομμύρια, η διεύρυνση της μεσαίας τάξης και οι φθηνοί αεροπορικοί ναύλοι θα φέρουν ακόμη περισσότερους τουρίστες στα εμβληματικά μνημεία και τις συνοικίες ιστορικών πόλεων, όπως το Παρίσι.
