Του Παναγιώτη Ρουγκάλα
Ανάσα στα κεφάλαια των τραπεζών μέσω της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης έδωσε η Βουλή των Αντιπροσώπων την περασμένη Παρασκευή, ψηφίζοντας νόμο που η Τράπεζα Κύπρου απόλαυσε άμεσα τους καρπούς του.
Σκοπός της Πρότασης νόμου ήταν η τροποποίηση του περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμου, έτσι ώστε οποιαδήποτε αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση (ΑΦΑ), η οποία έχει δημιουργηθεί ή δημιουργείται σε πιστωτικό ίδρυμα λόγω φορολογικών ζημιών που έχουν μεταφερθεί ή μεταφέρονται από άλλο πιστωτικό ίδρυμα το οποίο έχει αναδιογρανωθεί ή εξυγιανθεί και αποκτηθεί από το προγενέστερο ίδρυμα. να μπορεί να πιστωθούν έναντι συγκεκριμένων φόρων.
Αυτός ο νόμος, επιτρέπει επι τις ουσίας στις τράπεζες να παρουσιάζουν περισσότερα κεφάλαια. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτή της Τράπεζας Κύπρου, ο δείκτης Κεφαλαίου Κοινών Μετοχών Κατηγορίας 1 (CET1) (με μεταβατικές διατάξεις) ανήλθε στο 15.4% και ο Συνολικός Δείκτης Κεφαλαιακής Επάρκειας στο 18.3%. Αναπροσαρμοσμένοι και οι δύο για αναβαλλόμενη φορολογία και από την πώληση δανείων, γνωστή και ως Helix.
Ουσιαστικά η αλλαγή της αναβαλλόμενης φορολογίας ως αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης επέτρεψε στην Τράπεζα να μην απομειώνει και να αφαιρεί αυτό το ποσό από τα κεφάλαιά της, διότι επί της ουσίας ήταν "τιμωρητικό". Είναι αντιληπτό ότι όσες τράπεζες παρουσίασαν ζημιές και είχαν αναβαλλόμενη φορολογία, θα το εκμετταλευτούν.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση που συνόδευε την πρόταση νόμου που πλέον έγινε νόμος, με τις αλλαγές επιτυγχάνεται η ισομερής φορολογική μεταχείριση του τραπεζικού τομέα της Κύπρου σε σχέση με τους υπόλοιπους ευρωπαικούς τραπεζικούς τομείς που συμμετέχουν στην Τραπεζική Ένωση. Η προτεινόμενη μεταχείριση, συνεχίζει, αποτελεί κοινή πρακτική η οποία αξιοποιείται από χώρες όπως η Ιταλία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία.
Στο βωμό των ΜΕΔ
Ο νόμος που έφερε ο Δημοκρατικός Συναγερμός στην Βουλή και τον ψήφισε η πλειοψηφία των κομμάτων, φαινομενικά βοηθά μόνο την Τράπεζα Κύπρου. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι όπως έγραψε ξανά η «Κ», οι τράπεζες θα χρειαστούν κεφάλαια για να είναι εις θέση να μειώσουν τα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνειά τους. Η Ελληνική είναι εις θέση κεφαλαιακά να στηρίξει πώληση δανείων ή την απομόνωσή τους σε «κακή τράπεζα» για διαχείριση από εξειδικευμένους Οίκους, αλλά μετά τα σημερινά αποτελέσματα της Τράπεζας Κύπρου, φαίνεται να είναι και αυτή εις θέση να πράξει το ίδιο. Έπονται μεγάλες αλλαγές για τα Μη Εξυπηρετούμενα εντός του 2019 και δίχως κεφάλαια οι τράπεζες δεν θα μπορέσουν να τα μειώσουν.
285 εκατ.
Τα αποτελέσματα της τράπεζας δείχνουν πως η μετατροπή των φορολογικών απαιτήσεων υιοθετήθηκε από τη Βουλή την 1 Μαρτίου 2019. Η τροποποίηση της νομοθεσίας καλύπτει τη ζημιά που μεταφέρθηκε από τη Λαϊκή Τράπεζα το Μάρτιο 2013, ενώ η εισαγωγή του CRD IV τον Ιανουάριο 2014 και η ακόλουθη σταδιακή εφαρμογή του οδήγησαν σε πιο υψηλές απαιτήσεις κεφαλαίου από την Τράπεζα για αυτές τις φορολογικές απαιτήσεις.
Η τροποποίηση της νομοθεσίας έχει ως αποτέλεσμα βελτιωμένο χειρισμό ως προς τα εποπτικά κεφάλαια, σύμφωνα με τον CRD IV, του φορολογικού στοιχείου ύψους €250 εκατ. ή αύξηση του δείκτη Κεφαλαίου Κοινών Μετοχών Κατηγορίας 1 (CET1) κατά 170 μ.β. με μεταβατικές διατάξεις στις 31 Δεκεμβρίου 2018. Η ενίσχυση στα εποπτικά κεφάλαια κατά την 1 Ιανουαρίου 2019, ανέρχεται στα 285 εκατ. ή αύξηση του δείκτη Κεφαλαίου Κοινών Μετοχών Κατηγορίας 1 (CET1) χωρίς μεταβατικές διατάξεις κατά 190 μ.β.. Η βελτίωση αυτή περιλαμβάνει και την επίδραση από την αναστροφή της απομείωσης των σχετικών ΑΦΑ ύψους €108 εκατ. που καταγράφηκαν σε προηγούμενες περιόδους.
Οι προσαρμογές στις αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις της Τράπεζας Κύπρου σχετίζονται με αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις ύψους €302 εκατ. και αναγνωρίζονται με φορολογικές ζημιές ύψους €2.42 δις και μπορούν να συμψηφιστούν με μελλοντικά κέρδη της Τράπεζας μέχρι το 2028, με φορολογικό συντελεστή 12.5%. Σημειώνεται πως υπάρχουν φορολογικές ζημιές ύψους περίπου €7 δις για τις οποίες δεν έχει αναγνωριστεί αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση. Η αναγνώριση αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης βασίζεται σε προβλέψεις της διοίκησης λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα ανάκτησης της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης μέχρι την ημερομηνία λήξης της.
Οι ρυθμίσεις αφορούν ιδρύματα τα οποία έχουν ήδη τεθεί υπό εξυγίανση ή συγχωνευτεί και ιδρύματα που ενδεχομένως να τεθούν υπό εξυγίανση ή να συγχωνευθούν στο μέλλον και έχουν να κάνουν με το χειρισμό αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων. Από λογιστικής πλευράς. στόχος είναι να μπορούν να καταβάλλονται σε βάθος χρόνου μέχρι 15 χρόνων.
