Kathimerini.com.cy
Όταν προ μηνών η προεκλογική πρόταση του Προέδρου Χριστοδουλίδη για ενεργή εμπλοκή της ΕΕ στη διαδικασία άρσης του αδιεξόδου στο Κυπριακό συνοδεύονταν κι από την πρώτη συνάντησή του με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, Ερσίν Τατάρ, ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι έσπευδαν να τονίσουν πως «ας δούμε τις εκλογές στη Τουρκία» και πως η Λευκωσία μπορεί να αποκομίσει μια σαφή διατύπωση, εκ μέρους των Βρυξελλών, για ειδικό απεσταλμένο -στα πλαίσια του ΟΗΕ- εκ μέρους του Συμβουλίου. Έκτοτε, οι κκ Χριστοδουλίδης και Τατάρ δεν συναντήθηκαν εκ νέου, η (καλή επί της αρχής) διατύπωση των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δεν κάνει λόγο, ονομαστικά, για μια ευρωπαϊκή προσωπικότητα, περιοριζόμενη σε ένα γενικό περίγραμμα αρωγής της ΕΕ στο Κυπριακό, ενώ και η έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Αντόνιο Γκουτέρες, εστιάζει σε… οδοφράγματα -την στιγμή μάλιστα που σε τηλεοπτικά debates το Τμήμα Τελωνείων προειδοποιεί τους Ελληνοκύπριους για συνέπειες αν φουλάρουν το αυτοκίνητό τους με καύσιμα από τα Κατεχόμενα -σε ένα μήνυμα που δεν δείχνει, μετά την έκθεση του ΟΗΕ, προθέσεις επιστροφής στο διάλογο.
Το Κυπριακό, μετά από μια εξαετία απουσίας κάθε διαλόγου, δείχνει να κινείται σε παράλληλα σύμπαντα σε σχέση με την προσπάθεια επανέναρξης των συνομιλιών -με ευρωπαϊκή εμπλοκή- όσο και «επί του εδάφους» με την διαδικασία ανακίνησής του να περνά μέσα από την Άγκυρα -αλλά να μην περιορίζεται μόνο σε αυτή- σε μια σειρά ακολουθιών που εμπεριέχουν σημαντικά ορόσημα, εκ διαμέτρου αντίθετες αφετηρίες διαπραγμάτευσης και, αντικειμενικά, δυσκολία ως προς την επίτευξη του στόχου επιστροφής στο τραπέζι του διαλόγου.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
