Του Βασίλη Νέδου
Η Γαλλία στέκεται στο πλευρό της Ελλάδας με τρόπο που δεν επιδέχεται καμία αμφιβολία, σημειώνει στην «Κ» ο Γάλλος πρέσβης στην Αθήνα Πατρίκ Μεζονάβ, με αφορμή τη σημερινή εθνική επέτειο της 14ης Ιουλίου. Ο κ. Μεζονάβ επισημαίνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με απειλές για το σύνολο των Ευρωπαίων και σημειώνει ότι πλέον σαφής απόδειξη της στρατηγικής σύγκλισης ανάμεσα σε Αθήνα και Παρίσι είναι η αποτρεπτική παρουσία των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων στη χώρα, αλλά και την ευρύτερη περιφέρεια. Ο κ. Μεζονάβ αναφέρεται στην πανδημία, λέγοντας ότι το εμβόλιο είναι η καλύτερη προστασία, ενώ επισημαίνει ότι Ελλάδα και Γαλλία γιόρτασαν από κοινού τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.
Ο πρέσβης της Γαλλίας τονίζει, ακόμη, ότι η μεσογειακή Ευρώπη μπορεί να παρέχει απαντήσεις για το μέλλον, για λόγους οι οποίοι συνδέονται με ειδικότερα θέματα, όπως οι εντάσεις που δημιουργούνται από διάφορους δρώντες στην περιοχή, αλλά και ευρύτερα ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή.
– Η φετινή 14η Ιουλίου είναι αρκετά διαφορετική, κύριε πρέσβη. Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τον ελληνικό λαό σε αυτή την παρατεταμένη υγειονομική κρίση;
– Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η COVID-19 μάς εμποδίζει να διοργανώσουμε την παραδοσιακή γιορτή που συγκεντρώνει τους συμπατριώτες μου και τους Έλληνες φίλους τους στις 14 Ιουλίου. Όμως, τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση που εορτάσαμε από κοινού –στην οποία, όπως όλοι γνωρίζουμε, η Γαλλία είχε εξέχοντα ρόλο–αποτελούν μαρτυρία μιας εξαιρετικής σχέσης, ζυμωμένης με φιλία και εμπιστοσύνη μεταξύ των ηγετών, αλλά και των λαών μας. Το μήνυμά μου είναι λοιπόν διπλό: Ελλάς – Γαλλία, Συμμαχία! Και, σε σχέση με την πιθανή νέα έξαρση της πανδημίας, επαγρύπνηση, προσοχή και εμβολιασμός, γιατί το εμβόλιο είναι η καλύτερη διαθέσιμη προστασία, εκείνη που σώζει ζωές και θα επιτρέψει την επανάληψη όλων των δραστηριοτήτων μας.
– Οι δύο χώρες μας μοιράζονται στρατηγικά συμφέροντα. Πώς αυτή η σύγκλιση απόψεων μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο συμπαγή συνεργασία;
– Από την άφιξή μου στην Ελλάδα, πριν από περίπου δύο χρόνια, εργαζόμαστε με σκοπό μια άνευ προηγουμένου ενίσχυση της πολιτικής και αμυντικής μας σχέσης. Γιατί; Επειδή η πολιτική δέσμευση της Γαλλίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο δεν επιδέχεται καμία αμφιβολία: οι προκλήσεις με τις οποίες η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη αποτελούν απειλές για το σύνολο των Ευρωπαίων και γενικότερα για τη διεθνή τάξη, που στηρίζεται στον σεβασμό του διεθνούς δικαίου και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Η αποτρεπτική παρουσία των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων στην Ελλάδα και την περιφέρεια αποτελεί την έκφραση της σύγκλισης αυτής και καταθέτει μαρτυρία για την ισχυρή δέσμευση που αναλαμβάνουμε στο πλευρό της Ελλάδας.
Απέναντι στις απειλές η Ελλάδα πρέπει να διαθέτει τα μέσα διασφάλισης της ασφάλειάς της και χαίρομαι ιδιαίτερα για την επιλογή του αεροσκάφους Ραφάλ, που θα προσφέρει στην Ελλάδα ένα βέβαιο στρατηγικό πλεονέκτημα, ενώ θα διευκολύνει τη διαλειτουργικότητα των ενόπλων δυνάμεών μας. Είναι όμως επίσης επιλογή της λογικής: είναι σωστό η Ελλάδα να αποκτήσει στρατηγικούς εξοπλισμούς από τον Γάλλο εταίρο στον οποίο γνωρίζει ότι θα μπορεί να υπολογίζει σε κάθε περίπτωση. Η επιλογή των γαλλικών όπλων –το Ραφάλ και, ελπίζω επίσης, η φρεγάτα FDI– αποτελούν για την Ελλάδα τη σαφέστατη επιλογή μιας ισχυρής στρατηγικής σχέσης με έναν αξιόπιστο εταίρο.
Στον τομέα αυτόν, πολλές γαλλικές επιχειρήσεις δίνουν το παρών στην έκθεση Defea. Πιστεύουν στη σταθερότητα της σχέσης μας και την ανάπτυξη βιομηχανικών και τεχνολογικών ελληνογαλλικών συνεργασιών τα επόμενα χρόνια. Παρατηρώ άλλωστε ότι η συνεργασία δεν περιορίζεται στον στρατηγικό τομέα. Από κοινού πρέπει να αντιμετωπίσουμε πάρα πολλές προκλήσεις –ασφάλεια, μεταναστευτικό, διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, απασχόληση, καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής– απέναντι στις οποίες Ελλάδα και Γαλλία συγκλίνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Οι συγκλίσεις αυτές είναι πηγές έμπνευσης για τις επιχειρήσεις μας, οι οποίες φιλοδοξούν με την εμπειρογνωμοσύνη και την τεχνογνωσία τους να συμμετάσχουν μαζί με τους Έλληνες εταίρους τους στην άνευ προηγουμένου προσπάθεια ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού της Ελλάδας, ώστε να πρασινίσει ενεργειακά το νησί της Χάλκης, να κατασκευαστεί η γραμμή 4 του μετρό της Αθήνας, να αναπτυχθεί το οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο, η παροχή καθαρής ενέργειας, οι νέες τεχνολογίες, κ.λπ.
– Τον Σεπτέμβριο προβλέπεται μια νέα συνάντηση των ηγετών των μεσογειακών χωρών, αυτή τη φορά στην Ελλάδα. Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον της μεσογειακής Ευρώπης, τόσο ως προς τη σύνδεσή της με τον Βορρά της Ε.Ε. όσο και ως προς τους γεωγραφικούς και ιστορικούς δεσμούς της με τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή;
– Ένα χρόνο μετά τη Σύνοδο Κορυφής του Αζάξιο, η Ελλάδα θα φιλοξενήσει στις 17 Σεπτεμβρίου, κατόπιν προσκλήσεως του κ. Μητσοτάκη, τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων πολλών μεσογειακών χωρών. Η μεσογειακή Ευρώπη βρίσκεται στην καρδιά των περισσότερων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, είτε πρόκειται για πρόκληση κλιματική, περιβαλλοντική, μεταναστευτική ή ακόμα στο θέμα της ασφάλειας. Στο θέμα της κλιματικής αλλαγής η αναθέρμανση πρόκειται να αγγίξει εντονότατα τη Μεσόγειο, η οποία θερμαίνεται γρηγορότερα από τις άλλες θάλασσες και τους ωκεανούς. Στο θέμα του περιβάλλοντος, η Μεσόγειος προσφέρει σημαντικές προοπτικές για την ανάπτυξη βιώσιμης ενέργειας. Η μεσογειακή λεκάνη, αυτό το «λίκνο της ανθρωπότητας» που τόσο αγαπάμε, έχει όμως ξαναγίνει χώρος εντάσεων που τροφοδοτούνται από το παιχνίδι κάποιων δρώντων που αποκομίζουν συμφέρον μέσω της αντιπαράθεσης. Πάνω σε όλες αυτές τις προτεραιότητες, η μεσογειακή Ευρώπη ανήκει στην πρωτοπορία για τη διαμόρφωση των ευρωπαϊκών λύσεων που θα χρειαστούμε αύριο. Πρέπει να μεταφέρουμε ένα κοινό μήνυμα στους Ευρωπαίους εταίρους μας στη Βόρεια και την Ανατολική Ευρώπη, αλλά επίσης και στους εταίρους μας της Βόρειας Αφρικής και της Εγγύς Ανατολής. Πάνω σε αυτά τα θέματα, Γαλλία και Ελλάδα προχωρούν χέρι με χέρι, διαθέτοντας κοινή θεώρηση που στηρίζεται στην αλληλεγγύη μεταξύ κρατών-μελών, στον σεβασμό του διεθνούς δικαίου και ειδικότερα του δικαίου της θάλασσας, καθώς και στον στόχο μιας σε βάθος μετατροπής των οικονομιών μας για να αντιμετωπίσουμε τους κλιματικούς και περιβαλλοντικούς κινδύνους.
