«Το Θέατρο του Παραλόγου και η Αντιγόνη»

Ο Φαίδρος Καβαλλάρης στο βιβλίο του «Το Θέατρο του Παραλόγου και η Αντιγόνη. Μικρό κυπριακό χρονικό ή το μικρό Κύπριον Έπος» γράφει και καταγγέλλει, και αναζητεί αναγνωστικό κοινό, μα και πολίτες ενεργούς. Εξηγεί στο εξώφυλλο του βιβλίου του περί τίνος πρόκειται το πόνημά του: «ένα ποιητάρικο – ανοικτή επιστολή προς άπαντες, ή τουλάχιστον, προς όσους ψάχνουνε πατρίδα». Έναυσμα και αφορμή, όπως λέει και ο ίδιος στον πρόλογό του η παράσταση «Αντιγόνη» του ΘΟΚ στο κατεχόμενο θέατρο της Σαλαμίνας στις 28 Σεπτεμβρίου 2016. Ανήσυχος ο ίδιος για το μέλλει γενέσθαι της πατρίδας του, καταγράφει με τον τρόπο του, ξεκαθαρίζοντας πως δεν πρόκειται για μια καθαρά ποιητική συλλογή και χαρακτηρίζει τα γραφόμενά του «ποιητάρικο». Ο Καβαλλάρης χρησιμοποιεί ως προμετωπίδες στα πεζοτράγουδά του –ας τα αποκαλέσω έτσι– επιλεγμένους στίχους από την «Αντιγόνη», έχοντας αυτοί οι στίχοι άμεση ή έμμεση νοηματική σχέση με τα γραφόμενά του. Φτάνει ο αναγνώστης να διαβάσει τους τίτλους που δίνει ο Καβαλλάρης στα στιχουργήματά του και θα καταλάβει, «Περικλεείς εσείς αγωνιστές», «Κόσμος πολλύς στες Φοινικούδες», «Το επενδυτικό πρόγραμμα της κυβέρνησης», «Υπερπροσφορά μνημείων». Τίτλοι που παραπέμπουν σε «πολλά παράδοξα και αλλόκοτα που χαρακτηρίζουν σήμερα την κυπριακή κοινωνία». Φωνή στεντόρεια ορθώνει ο Καβαλλάρης απέναντι στης Κύπρου τα δεινά, ελπίζουμε μόνο πως δεν είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω.