Του Χρίστου Ζαβού
Δεν το γνωρίζαμε αλλά μέσω των γεγονότων διαπιστώσαμε ότι ο συνδυασμός του Σούσι με το κυπριακό ταμπεραμέντο αποδεικνύεται επικίνδυνος. Κατ’ αρχήν για λόγους γαστρονομικούς και μόνο να σας αναφέρουμε ότι το Σούσι είναι παραδοσιακό φαγητό της Ιαπωνίας που έχει ως βάση το ρύζι το οποίο συνδυάζεται συνήθως με θαλασσινά ή ψαρικά.
Φαίνεται ότι αν Κύπριος καταναλώσει μεγάλες ποσότητες του συγκεκριμένου φαγητού αναδεικνύονται διάφορα στοιχεία του ψυχικού του χαρακτήρα. Κατ’ αρχήν γίνεται πολύ πιο επιθετικός αφού αν και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα επιλέγει να μην συνεργαστεί με τους συμπατριώτες του. Δεν εξηγείται διαφορετικά, ο Χάρης Λοϊζίδης Α’ αντιπρόεδρος της ΚΟΠ αποφάσισε να ακολουθήσει μια άλλη πορεία εκ διαμέτρου αντίθετη σε σχέση με την υπόλοιπη ηγεσία της ΚΟΠ, η οποία επίσης βρίσκεται στην Ιαπωνία. Εκεί δηλαδή που οι υπόλοιποι ισχυρίζονται ότι δεν παραχώρησαν άδεια στους διεθνείς του ΑΠΟΕΛ ο ίδιος με δηλώσεις του γνωστοποίησε ότι έκανε μια συνεννόηση από μόνος του για να ελευθερωθούν οι παίκτες.
Κάπου σ’ αυτό το σημείο, εντοπίζεται μια ακόμη επίδραση που μπορεί να έχει το Σούσι. Εξ όσων φαίνεται το παραδοσιακό γιαπωνέζικο φαγητό σε κάνει να ξεχνάς τις αρμοδιότητες σου. Από πού και ως που ο πρόεδρος των Εθνικών ομάδων μπορεί ν’ απαλλάξει παίκτες από την Εθνική ομάδα; Ψάχνοντας κάπως το θέμα μάθαμε από τους καθ’ ύλην αρμόδιους ότι ο μόνος που μπορεί να πάρει τέτοια απόφαση είναι ο ίδιος ο προπονητής και κανείς άλλος.
Η επίδραση δεν σταματά εδώ. Ο τρόπος που χωνεύεται το Σούσι δείχνει να αναδεικνύει στον Κύπριο και την επαναστατικότητα που κρύβει μέσα του. Δεν εξηγείται αλλιώς αφού ο Α αντιπρόεδρος της ΚΟΠ, πυροβολεί ένα σώμα της ίδιας της Ομοσπονδίας την οποία ο ίδιος υπηρετεί εδώ και δέκα περίπου χρόνια. Ο κύριος Λοϊζίδης δεν διστάζει να επαναστατήσει κατά της Δικαστικής εξουσίας κατηγορώντας την ότι προσπαθεί να αυτοσχεδιάσει ή ακόμη και να χαράξει πολιτική.
Ένα δηλαδή υψηλά ιστάμενα στέλεχος της Ομοσπονδίας που έχει μάλιστα μακρόχρονη υπηρεσία σ’ αυτήν, αμφισβητεί την εγκυρότητα των δικαστών τους οποίους η ίδια η Ομοσπονδία έχει τοποθετήσει. Όταν μάλιστα κατά το παρελθόν και ενώ η ολόκληρη η ποδοσφαιρική κοινωνία έβραζε από την ανομοιομορφία των αποφάσεων της Δικαστικής, ο ίδιος υπερασπίστηκε πολλάκις την εγκυρότητα και την αμεροληψία των δικαστών, τότε αναρωτιέσαι τι στο καλό μπορεί να σου κάνει το Σούσι.
Πέραν των άλλων το Σούσι σε μεταμορφώνει σε απόλυτο γνώστη των νομικών διατάξεων που διέπουν τους κανονισμούς της ΚΟΠ. Ενώ δηλαδή στην Κύπρο, οι νομικοί που ασχολούνται με το θέμα έχουν να λένε ότι πρόκειται για μια μεγάλη νομική μάχη, η οποία χρειάζεται ώρες και ώρες προετοιμασίας, ο Κύπριος που καταναλώνει Σούσι στην Ιαπωνία δεν έχει κανένα ενδοιασμό να πάρει θέση και ν’ αποφασίσει για το λάθος της απόφασης, μιλώντας όχι θεωρητικά αλλά επί των νομικών ζητημάτων.
Τέλος φαίνεται ότι το χειρότερο με το Σούσι είναι το γεγονός ότι σου προκαλεί σύγχυση ως προς την ιδιότητα σου. Σε κάνει δηλαδή να μιλάς και να πράττεις όπως ένας οπαδός και όχι ως ένας άτομο που εδώ και χρόνια υπηρετείς το άθλημα από υψηλά πόστα. Ούτε και σε ενδιαφέρει ότι κατονομάζοντας τον πρόεδρο της Δικαστικής ως υπεύθυνο όλων των κακών του τόπου, τον ρίχνεις στην αρένα με τα λιοντάρια καθιστώντας τον έρμαιο του κάθε αρρωστημένου μυαλού.
Δεν λαμβάνεις υπόψη τη κρισιμότητα των ημερών και δεν έχεις κανένα πρόβλημα να ρίξεις λάδι στη φωτιά παίρνοντας ξεκάθαρα το μέρος της ομάδας από την οποία προέρχεσαι. Μιλάς και πράττεις, υπερασπιζόμενος την ομάδα που αγαπάς εξακολουθώντας να διατηρείς ένα πόστο το οποίο θα έπρεπε να διατηρεί μια ουδέτερη στάση.
