Kathimerini.com.cy
Η Κόστα Ρίκα είναι μια μικρή αλλά πολύ όμορφη χώρα της Κεντρικής Αμερικής. Το όνομά της σημαίνει «Πλούσια Ακτή» και είναι μια από τις πιο πράσινες αλλά και πιο ευτυχισμένες χώρες του κόσμου. Είναι ένας τροπικός παράδεισος, σχεδόν άγνωστος για τους Ευρωπαίους, με παρθένες εξωτικές παραλίες, εντυπωσιακά τροπικά δάση και πλούσια βιοποικιλότητα. Ο πληθυσμός της είναι περίπου 4,3 εκατομμύρια και οι κύριες δραστηριότητες είναι η γεωργία και ο τουρισμός. Βρίσκεται ανάμεσα στον Παναμά και τη Νικαράγκουα και βρέχεται από τον Ειρηνικό Ωκεανό στα δυτικά και την Καραϊβική Θάλασσα στα ανατολικά. Πρωτεύουσά της είναι το Σαν Χοσέ.
Η Κόστα Ρίκα είναι γνωστή για την προοδευτική περιβαλλοντική πολιτική της και είναι η μόνη χώρα που πληροί τα πέντε κριτήρια που καθορίζονται για τη μέτρηση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. H Κόστα Ρίκα έχει στόχο να έχει μηδενικό(!) ισοζύγιο άνθρακα έως το 2021, εν μέρει μέσω ενός προγράμματος φύτευσης δέντρων. Περισσότερο από το μισό της έκτασης της χώρας καλύπτεται από δέντρα όταν το 1980 το ποσοστό ήταν μόλις 20%. Ήδη από το 2004 το 47% της ενέργειας προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές, ενώ από το 2006 το 96% της ηλεκτρικής ενέργειας παράγεται από υδροηλεκτρικά εργοστάσια και γεωθερμία. Το 2012, η Κόστα Ρίκα έγινε η πρώτη χώρα στην αμερικανική ήπειρο που απαγόρευσε το κυνήγι.
Η Κόστα Ρίκα δεν έχει καθόλου στρατό! Είναι επιπλέον η πιο δημοκρατική χώρα της περιοχής, καθώς έχει συνεχή δημοκρατία από το 1948 (καμία άλλη χώρα της Λατινικής Αμερική δεν το έχει καταφέρει). Την 1η Δεκεμβρίου του 1948, μετά τη λήξη εμφυλίου πολέμου, η χώρα αποκήρυξε την ύπαρξη στρατού προβλέποντας μάλιστα σχετικό άρθρο στο Σύνταγμα! Τα χρήματα που θα απαιτούνταν για τη συντήρηση στρατού διοχετεύονται στην παιδεία, τη φροντίδα του περιβάλλοντος και τον πολιτισμό!
Κόστα Ρίκα είναι μια από τις πιο ευτυχισμένες χώρες του κόσμου, σύμφωνα με το δείκτη Happy Planet Index (HPI), μάλιστα το 2012 κατάκτησε την πρώτη θέση στη λίστα. Αν και ο δείκτης δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά κάθε χώρας, η ζωή στη χώρα είναι διαρκώς βελτιούμενη. Το προσδόκιμο ζωής είναι αντίστοιχο των αναπτυγμένων κρατών, όταν πριν μερικές δεκαετίες ήταν άθλος να ξεπεράσει κάποιος τα 50! Η οικονομική ανάπτυξη είναι σταθερή, οι φιλικοί και οικογενειακοί δεσμοί αποτελούν κοινωνική αξία, υπάρχουν πολλά κοινωνικά και εκπαιδευτικά προγράμματα και σεβασμός στη διαφορετικότητα.
Αξίζει να ξεκινήσουμε με μια ιστορική πληροφορία: Η Κόστα Ρίκα, η Γουατεμάλα, η Ονδούρα, η Νικαράγουα και το Σαλβαδόρ ανακηρύσσονται ανεξάρτητα κράτη, την χρονιά της ελληνικής επανάστασης του 1821. Θεωρείται σημαντική χρονιά για τους λαούς αυτούς, διότι έσπασαν τα δεσμά της πορτογαλικής και ισπανικής αποικιοκρατίας.
Και από την ιστορία, στο σήμερα: Τον Απρίλιο του 2014, στις προεδρικές εκλογές, εκλέχτηκε ο σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος Λουίς Γκιγέρμο Σολίς του «Κόμματος Δράσης Πολιτών» με 77,87% και τεράστια αποχή από την εκλογική διαδικασία (43,5%). Αντίπαλος του, στο δεύτερο γύρο, ήταν ο Τζόνι Αράγια, υποψήφιος του δεξιού «Εθνικού Απελευθερωτικού Κόμματος» (PLN), της πρώην προέδρου Τσιντσίγια.
Ο νέος πρόεδρος είχε υποσχεθεί… τα γνωστά: Καλύτερη διαχείριση, αναδιανομή του πλούτου, πάταξη της οικονομικής διαφθοράς. Είναι πρώτος πρόεδρος που δεν ανήκει στα δύο κυρίαρχα κόμματα της, το PLN και την Κοινωνική Χριστιανική Ένωση (PUSC). Η οικονομία της βασίζεται στη γεωργία (καφές, μπανάνες, ανανάς, ζάχαρη κ.α) και τον τουρισμό. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το ποσοστό φτώχειας στη χώρα πλησιάζει το 22%.
Κυρίαρχος ο ρόλος των ΗΠΑ
Η Κόστα Ρίκα είναι μια χώρα όπου οι ΗΠΑ έχουν κυρίαρχο ρόλο. Ας μην πάμε πολύ πίσω. Τον Μάρτιο του 2006 εκλέχτηκε πρόεδρος ο Όσκαρ Αρίας και τότε ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζορτζ Μπους, του έδωσε συγχαρητήρια, τονίζοντας πως περιμένει να είναι «αρωγός στην προσπάθειά (…) για ένα νέο λατινοαμερικανικό πανόραμα». Λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο, ο Αρίας έσπευσε να ανταποδώσει, συγκρίνοντας προκλητικά τον Φιντέλ Κάστρο με τον δικτάτορα της Χιλής, Πινοσέτ…
Μπορεί στο Σύνταγμα της χώρας, το 1948, να προβλέπεται διάλυση του στρατού και να ισχύει από τότε καθεστώς ουδετερότητας, αλλά οι Αμερικανοί στρατιώτες δεν λείπουν από τη χώρα…
Τον Ιούλιο του 2012, μετά από πρόταση της τότε προέδρου Λάουρα Τσιντσίγια, το Κογκρέσο της Κόστα Ρίκα ανανέωσε, με απαράδεκτους όρους, τη στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ. Πρόφαση είναι η καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών και ουσιαστικός λόγος η κυριαρχία των ΗΠΑ, στην περιοχή. Η Κόστα Ρίκα παρέδωσε, τότε, τα χωρικά της ύδατα, δίνοντας άδεια απόβασης. Για την… καταπολέμηση των ναρκωτικών προβλέπονταν να εγκατασταθούν, στις ακτές της Κόστα Ρίκα 46 πολεμικά πλοία, 200 ελικόπτερα, 10 αεροπλάνα «Χάριερ», δύο υποβρύχια και 13.000 στρατιώτες!
Τον Ιούνιο του 2012 έγινε η 4η Σύνοδος των χωρών της «Συμμαχίας του Ειρηνικού». Συμμετείχαν η Χιλή, το Μεξικό, η Κολομβία και το Περού και εκπρόσωποι της Κόστα Ρίκα. Η συμμαχία είχε δημιουργηθεί νωρίτερα, το 2011, με σκοπό τις οικονομικές διαπραγματεύσεις με χώρες της Ασίας. Από τις 11 χώρες τις Νότιας και Κεντρικής Αμερικής συμφώνησαν μόνο οι τέσσερις πρώτες που αναφέραμε. Η λεγόμενη «Συμμαχία του Ειρηνικού» βρίσκεται υπό τη σκέπη και την εκμετάλλευση των ΗΠΑ.
Ένα δημοφιλές ρητό στην Κόστα Ρίκα λέει «Καμία διαφωνία ή διαμάχη δεν πρέπει να διαρκέσει περισσότερο από τρεις ημέρες«!
