Πολιτικές ακροβασίες

Η κυπριακή πολιτική σκηνή ουδέποτε υπήρξε σοβαρή και υπεύθυνη. Αντίθετα η πολιτική ελαφρότητα η οποία διακατέχει τoν τόπο μας βρήκε πολλές φορές να κάνουμε ακροβασίες στο χείλος του γκρεμού. Οι διαπραγματεύσεις τόσο σε επίπεδο κυπριακού όσο και σε θέματα οικονομίας έδιναν συχνά την αίσθηση κακού πολιτικού τζόγου. Αυτό φάνηκε εξάλλου για ακόμα μία φορά με το επίμαχο νομοσχέδιο των εκποιήσεων το οποίο προκάλεσε μία τεράστια πολιτική θύελλα, η οποία δεν ξέρουμε πώς και αν θα κοπάσει.

Με την παρουσίαση του νομοσχεδίου κατέστη σαφές πως τα πολιτικά κόμματα θα αντιδρούσαν. Καταρχήν γιατί πρόκειται για ένα ιδιαίτερα αντιλαϊκό νομοσχέδιο, αφού εμπεριέχει τη δυνατότητα εκποίησης κατοικιών. Έτσι άρχισε ένας καταιγισμός δημόσιων τοποθετήσεων και δηλώσεων για τις συνέπειες του «καταστροφικού» νομοσχεδίου, όπως το «ξεσπίτωμα» χιλιάδων Κυπρίων από τα σπίτια τους, τη μαζική εκποίηση περιουσιών σε εξευτελιστικές τιμές τη μεταβίβαση κυπριακών περιουσιών σε ξένα χέρια από την πακετοποίηση δανείων και άλλα.

Δηλώσεις για πιο διεκδικητική πολιτική έναντι στην Τρόικα, θέσεις για επαναδιαπραγμάτευσης ορών του μνημονίου μέσα σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο πολιτικό κλίμα. Τοποθετήσεις, μπολιασμένες από λαϊκισμό και πανικό. Πανικό τον οποίο διοχέτευαν στον μέσο δανειολήπτη ο οποίος δυσκολεύεται να αποπληρώσει τα δάνειά του. Λαϊκισμό που εξυπηρετεί προσωπικές ατζέντες και μικροκομματικά συμφέροντα τα οποία τέντωναν το σκοινί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την εξεύρεση μίας υπεύθυνης λύσης.

Ωστόσο, ο πανικός ο οποίος καλλιέργησαν τα κόμματα, δεν ήταν αδικαιολόγητος. Και δεν ήταν αδικαιολόγητος γιατί και η Βουλή βρέθηκε προ τετελεσμένων, να στηρίξει και να ψηφίσει ένα ιδιαίτερα προβληματικό νομοσχέδιο. Ενώ εδώ και 15 μήνες η κυβέρνηση γνώριζε πως θα έπρεπε να φέρει προς ψήφιση το εν λόγω νομοσχέδιο στη Βουλή, επέλεξε να το φέρει στο παρά πέντε. Το σημαντικό ωστόσο είναι πως υποτίμησε την οργίλη αντίδραση των πολιτικών κομμάτων θεωρώντας, πως θα επαναληφθεί η ίδια κατάσταση που είχε προηγηθεί με το κούρεμα και τον Συνεργατισμό.

Όταν τα πολιτικά κόμματα, εξακολούθησαν να κρατούν απορριπτική στάση ως προς το νομοσχέδιο, η κυβέρνηση επέλεξε να την καταρρίψει με την πολιτική του εκφοβισμού. Μία τακτική την οποία χρησιμοποίησε και στο παρελθόν ο πρόεδρος με την ιστορική πλέον δήλωση για το «πιστόλι στον κρόταφο». Έτσι, η κυβέρνηση προτρέποντας και οικονομικούς παράγοντες, προχώρησε σε δηλώσεις για στενά περιθώρια διαπραγματεύσεων με την Τρόικα, για «οικονομικό τσουνάμι» σε περίπτωση καταψήφισης του νομοσχεδίου και άλλες δηλώσεις που επεσήμαιναν στα αδιάλλακτα κόμματα πως δεν έχουμε περιθώρια καταψήφισής του. Ωστόσο, το βεβαρημένο παρελθόν του Προέδρου με το πολιτικό bullying, δεν κατάφερε να πείσει τα κόμματα, αλλά να εντείνει την πολιτική ατμόσφαιρα.

Και ενώ κόμματα και κυβέρνηση έπαιζαν σε μία παρτίδα, την οποία θα καλείτο να πληρώσει με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ο απλός κόσμος, οι νωπές ακόμα μνήμες του περασμένου Μαρτίου οι οποίες έδειχναν να επαναλαμβάνονται, φαίνεται να νουθέτησαν και τις δύο πλευρές. Πλέον τα αδιάλλακτα κόμματα, όσο και η αλαζονική κυβέρνηση, φαίνεται να προχωρούν στη διαδικασία πραγματικής διαβούλευσης και εξεύρεσης της χρυσής τομής, ούτως ώστε να εγκριθεί ένα σαφώς βελτιωμένο νομοσχέδιο. Τα πολιτικά κόμματα, έστω και τα πιο απορριπτικά ψάχνουν λύσεις. Ο Πρόεδρος βρίσκεται σε συνεχείς διαβουλεύσεις. Μάλιστα όπως όλα δείχνουν κρατά κρυφό χαρτί για την συναίνεση των κομμάτων την παράλληλη ισχύ των νομοσχεδίων εκποιήσεων και πλαισίου αφερεγγυότητας. Έστω και αργά υπάρχουν ελπίδες κοινής συναίνεσης. Και η κοινή συναίνεση για την έγκριση του νομοσχεδίου οφείλει να βρεθεί. Η κοινή γνώμη, έχει πλέον δείξει πως δεν εντυπωσιάζεται με συγκρουσιακές ρητορικές, δεν θαμπώνεται με λαϊκισμούς δεν πείθεται με υποσχεσιολογίες και σίγουρα δεν αντέχει περαιτέρω ακροβασίες σε τεντωμένο σκοινί. Η κυπριακή κοινή γνώμη έχει ωριμάσει και αναμένει από την πολιτεία να ωριμάσει μαζί της. Άλλωστε στην ήδη καταρρέουσα κυπριακή οικονομία δεν έχουν χώρο οι προκλητικές μπλόφες και σίγουρα περισσότερες χαμένες παρτίδες.