Της Μαρίνας Οικονομίδου
«Το ποιος είναι ο Σάββας Βέργας αποδεικνύεται από την πολύχρονη και αδιάκοπη υπηρεσία του τόσο στο Δημοκρατικό Κόμμα όσο και στην πόλη και την επαρχία Πάφου. Ο Σάββας Βέργας υπηρετεί την Πάφο και το ΔΗΚΟ για 35 χρόνια και κυρίως πάντα με τη στήριξη του κόσμου, όλων εσάς, πάντα εκλελεγμένος, ποτέ διορισμένος. (…) Θα ψηφίσουμε αυτούς που κάνουν συμβιβασμούς στο κυπριακό, ή αυτούς που ακολουθούν την πολιτική Νικόλα Παπαδόπουλου; (…)Το ποιος είναι ο Σάββας Βέργας, απαντάται και από το γεγονός ότι κατάφερε με προσωπικό κόπο και μόχθο να αναδείξει την Πάφο πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία των κυπριακών πόλεων και γι αυτό του αξίζουν συγχαρητήρια».
Τα πιο πάνω εμπίπτουν στην ομιλία του Χρύση Παντελίδη, στενού συνεργάτη του Προέδρου του ΔΗΚΟ, Νικόλα Παπαδόπουλου, κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών του κόμματος τον περασμένο Φεβρουάριο, όπου ο Σάββας Βέργας διεκδικούσε την θέση του Αντιπροέδρου του ΔΗΚΟ. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, η κοινή γνώμη παρακολουθεί με δέος την σύλληψη του Δημάρχου της Πάφου και υποψήφιου για την αντιπροεδρία του ΔΗΚΟ για την εμπλοκή του στα απειλητικά μηνύματα που είχαν σταλεί για την υπόθεση διαχωρισμού των οικοπέδων της εταιρείας Aristo. Τα εγκλήματα που διερευνά η αστυνομία εις βάρος του είναι η συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, συνωμοσία προς διάπραξη πλημμελήματος, γραπτές απειλές για φόνο, παρέμβαση σε δικαστική διαδικασία, αποστολή ενοχλητικών και απειλητικών μηνυμάτων και δημόσια βλάβη.
Η συγκεκριμένη περίπτωση, δεν αποτελεί την εξαίρεση αλλά την θλιβερή πραγματικότητα του πολιτικού μας συστήματος. Προσωπικότητες με σκιώδεις πρακτικές και ύποπτες συναλλαγές προωθούνται από πολιτικά κόμματα και ενδυναμώνονται στους κόλπους τους. Σίγουρα, όλα τα πρόσωπα που συγκροτούν το πολιτικό μας σύστημα δεν συνεργούν σε εγκλήματα και διασπάθιση του κοινωνικού πλούτου. Όλοι ωστόσο, φαίνεται να κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά μπροστά σε τρανταχτά παραδείγματα διαφθοράς και ακόμα χειρότερα, να τους προωθούν με περισσή ευκολία σε ηγετικές θέσεις. Το θλιβερό είναι πως δεν μπορούν να αντιληφθούν πως αυτά ακριβώς τα παραδείγματα οδηγούν στην πλήρη πολιτική απαξίωση και αποστροφή των πολιτών.
Αν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα να βγούμε κάποτε από τον δυσώδη υπόνομο της καταστροφής στον οποίο μας βύθισε η ανέχεια στη διαφθορά και την διαπλοκή, θα είναι μόνο εάν εμείς οι ίδιοι οι πολίτες, διεκδικήσουμε το διαφορετικό, το καινούργιο από το παρακμιακό κατεστημένο. Ας μη ξεχνάμε πως η διαφθορά από μόνη της δεν γέννησε την κρίση, αλλά και οι δικές μας προσωπικές επιλογές ψήφου. Είμαστε πολίτες με αξιοπρέπεια και όραμα για ένα καλύτερο αύριο. Οφείλουμε να θυμίσουμε πως έχουμε τεράστια ευθύνη απέναντι στη ψήφο μας και να σκεφτόμαστε διπλά ποιους εκλέγουμε αλλά και ποιους στηρίζουν οι όσοι εκλέγουμε. Από αυτό εξαρτάται η επιβίωσή μας, η ποιότητα ζωής και η αξιοπρέπειά μας. Αν συνεχίσουμε να αναπαράγουμε το παλιό παλαιοκομματικό μοντέλο της παρακμής, οι πελατειακές σχέσεις, οι σκιώδεις πρακτικές και η διαχειριστική πολιτική θα κατακλύσουν την κοινωνία μας. Και εμείς θα μένουμε απαθείς θεατές της εθνικής μας αυτοχειρίας.
