Της Ελένης Ξένου
Έχουμε δύο επιλογές: Ή να μετατρέψουμε την υπόθεση Βέργα με όλα τα παρατράγουδά της σε ένα ακόμα θέμα για να συζητούμε στις παρέες και για να αναρτούμε ευφάνταστα ποστ στο facebook ή να συνειδητοποιήσουμε πως δεν πρόκειται απλά για ένα μεμονωμένο περιστατικό παχυδερμίας αλλά για μια σοβαρή απόδειξη της διάλυσης των θεσμών. Το πρώτο βέβαια μας βολεύει καλύτερα. Διότι δεν χρειάζεται να σπαταλήσουμε πολύ ενέργεια, ούτε και πολύ φαιά ουσία για να καταχωρήσουμε όλη αυτή την παράδοξη υπόθεση σαν ένα ακόμα ευτράπελο της θλιβερής κυπριακής πραγματικότητας. Το δεύτερο ωστόσο είναι εκείνο που θα μας θέσει ξανά ενώπιον των ευθυνών μας και θα μας αναγκάσει να κοιτάξουμε στον καθρέφτη μήπως και καταφέρουμε επιτέλους να δώσουμε μια απάντηση για το πώς επιτρέψαμε να μας κυβερνούν ένα μάτσο θρασύτατοι οι οποίοι ασελγούν πάνω στους θεσμούς του κράτους.
Και, ναι, προφανώς ο κ. Βέργας σύμφωνα με τη βασική αρχή δικαίου είναι αθώος μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου (μην επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα). Το θέμα όμως δεν είναι η ενοχή ή η αθωότητα του κ. Βέργα αλλά η δική μας ενοχή ή αθωότητα στην δημιουργία και ανοχή αυτών των φαινομένων;
Ποιών φαινομένων; Ένας δήμαρχος αντιμετωπίζει μια σειρά από κατηγορίες οι οποίες αφορούν στην κατάχρηση εξουσίας και δεν του περνά ούτε καν ξυστά από το μυαλό ότι οφείλει να παραιτηθεί για λόγους πολιτικής ευθιξίας μέχρι να διαλευκανθεί η όλη υπόθεση. Και όχι μόνο δεν παραιτείται αλλά βγαίνει από το κελί και τρέχει να προεδρεύσει συνεδρίας του δημοτικού συμβουλίου κατά την οποία εξετάστηκε το μέλλον της στενής (επίσης συλληφθείσας) συνεργάτιδας του. Ας υποθέσουμε ότι αυτός-ο κ. Βέργας- είναι εντελώς παχύδερμο ή αλλού ξημερωμένος ή πάσχει από ένα σύνδρομο το οποίο χρήζει ψυχιατρικής μελέτης και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι εδώ δεν πρόκειται για το τσιφλίκι του αλλά για την τοπική αυτοδιοίκηση. Οι υπόλοιποι; Και όταν λέω υπόλοιποι εννοώ από τους δημοτικούς συμβούλους μέχρι αυτά τα ίδια τα κόμματα. Καμία αντίδραση. Καμία ανακοίνωση. Κανένα αντανακλαστικό. Αντιθέτως. Όλοι μούγγα. Σιγή ιχθύος. Το αμίλητο νερό. Λες και δεν τρέχει τίποτα. Λες και δεν είναι αυτοί οι ίδιοι που προσπαθούν με νύχια και με δόντια, εδώ και μήνες, να μας πείσουν ότι πρωτίστως κόπτονται για την προστασία των θεσμών και για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της σαπίλας μας. Όταν λοιπόν έρθουν στο διά ταύτα, όταν δηλαδή ο κ. Βέργας βγαίνει από το κελί και το θεωρεί απόλυτα λογικό να πάει στο δημαρχείο και να προεδρεύσει συνεδρίας η οποία έχει σαν ατζέντα τις υποθέσεις για τις οποίες ο ίδιος κατηγορείται, οι υπόλοιποι αξιωματούχοι, πολιτικοί, βουλευτές, κομματάρχες κτλ., φύλακες τάχα μου και προστάτες τάχα μου των θεσμών μας, κάνουν την πάπια και συνεχίζουν κορδωτοί να εξαπολύουν τις συνήθεις φανφάρες τους περί χρηστής διοίκησης στα κανάλια. Δεν θεώρησε κανένας τους απαραίτητο να προβεί σε μια ανακοίνωση, δήλωση, κάτι τέλος πάντων που να υπογραμμίζει ότι οφείλει ο κ. Βέργας και όποιος Βέργας να παραιτηθεί και κυρίως να απέχει προς ένδειξη σεβασμού στους θεσμούς από τα καθήκοντά του. Ακόμα και αυτή η επιστολή του κ. Χάσικου προς τον κ. Βέργα ήρθε με τόση καθυστέρηση ώστε να μην πείθει κανένα πως εκπορευόταν από την έγνοια του υπουργού για τη διαφύλαξη των θεσμών αλλά μάλλον για να ηρεμήσει τις όποιες μεμονωμένες αντιδράσεις γράφτηκαν στο τύπο. Δεν συζητώ τη στάση του κόμματος στο οποίο ανήκει ο κ. Βέργας (και παρ’ ολίγο να είναι και αντιπρόεδρός του), μια στάση ενδεικτική όχι μόνο της κατάντιας μας αλλά και της ποιότητας των ανθρώπων που μας κυβερνούν.
Γι’ αυτό επιμένω. Θα συνεχίσουμε να ανταλλάζουμε χαριτωμένα ποστ στο facebook ή θα κοιταχτούμε λιγάκι στον καθρέφτη μπας και καταφέρουμε επιτέλους να δώσουμε μια απάντηση στο γιατί ανεχόμαστε ένα μάτσο θρασύτατους και υποκριτές να μας κυβερνούν;
