Αερολογίες

Τι έγινε ρε παιδιά; Η γαλλική Total τα μαζεύει και φεύγει; Και έτσι στην ψύχρα μας ανακοινώνει ότι δεν υπάρχει λέει αέριο στα δύο τεμάχια της ΑΟΖ μας; Χωρίς να σκεφτεί καν την ψυχική μας οδύνη; Τι θα απογίνουμε ρε παιδιά χωρίς αέριο; Πόσα πλήγματα να αντέξουμε αυτή την εποχή;

Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω; Μία ολόκληρη λίστα από τραύματα. Το Μπαρμπαρός, η απομόνωση των Τουρκοκυπρίων, η αποχώρηση του Ομήρου και τώρα η αποχώρηση της Total; Μήπως έχουν βαλθεί όλοι να μας εξοντώσουν; Και πώς θα επανακτήσουμε και πάλι το ισχυρό μας χαρτί απέναντι στη διεθνή κοινότητα; Που βασίσαμε όλες μας τις ελπίδες σε ένα αέριο.

Που ελπίζαμε ότι με αυτό όχι μόνο θα σωθούμε από το οικονομικό μας χάλι αλλά θα κλείσουμε και πρώτο τραπέζι πίστα στην ταβέρνα της διεθνούς διπλωματίας. Τι θα απογίνουν όλοι αυτοί οι ειδήμονες πολιτικοί μας που τόσο καιρό μας ανέλυαν με περισπούδαστο ύφος το πώς πρέπει να αξιοποιήσουμε τον κρυμμένο θησαυρό μας; Και πώς θα πείσουμε ολόκληρο τον πλανήτη ότι εμείς είμαστε το κέντρο της γης και ότι δικαίως αισθανόμαστε ότι είμαστε το κέντρο της γης εδώ και αρκετές δεκαετίες τώρα;

Ποιος θα αναλάβει να ηρεμήσει τους πολιτικούς μας ταγούς, οι οποίοι από την ώρα της είδησης της αποχώρησης της Total τους κυρίευσε ο πλήρης πανικός και από τον πανικό εκτοξεύουν τη μία πατριωτική κορώνα μετά την άλλη; Και εμάς, τους κοινούς θνητούς, ποιος θα μας σώσει όταν από όλη αυτή την ιστορία εκείνο που διαφαίνεται ξεκάθαρα είναι ότι δεν υπάρχει μια σοβαρή εθνική στρατηγική σε ό,τι αφορά το φυσικό αέριο;
Και αν θέλετε να σοβαρευτούμε, από όλη αυτή την ιστορία το κύριο ερώτημα που θα έπρεπε να μας βασανίζει είναι το τελευταίο που έχω θέσει.

Ποιος θα μας σώσει από τις αερολογίες των πολιτικών μας, όταν η είδηση της αποχώρησης της Total αντί να αντιμετωπίζεται από τους «ειδήμονες» ταγούς μας με ψυχραιμία –την ψυχραιμία που διαθέτει αυτός που ξέρει τι του γίνεται– αντιμετωπίζεται σαν μια ακόμα χρυσή ευκαιρία να εξαπολύσουν τα βέλη τους ο ένας προς το άλλον για να κερδίσουν τις ψηφοθηρικές τους εντυπώσεις και όχι για να μας πείσουν πως πραγματικά έχουν μια μελετημένη άποψη περί του θέματος. Ο ένας επιτίθεται σε όσους έκαναν «ιερή αγελάδα» (έτσι ακριβώς το είπε) το χερσαίο τερματικό και υποστήριζαν πως μας δίνει πλεονεκτική θέση στις διεκδικήσεις μας στο Κυπριακό. Ο άλλος αποδίδει την αποχώρηση της Total στις υποχωρήσεις του Προέδρου στο Κυπριακό, γιατί έκανε λέει το λάθος να βάλει το αέριο στο τραπέζι των συνομιλιών. Και οι υπόλοιποι εξαπολύουν διάφορα ακαταλαβίστικα που καταδεικνύουν ότι αν τελικά υπάρχουν κάπου πλούσια κοιτάσματα αερίων είναι στα μυαλά που κουβαλούν.

Μήπως θέλετε να κάνουμε και ένα μικρό φλας μπακ και να θυμηθούμε τι έλεγε ο καθένας τους πριν ακόμα δούμε το αέριο; Να σας θυμίσω ότι υπήρχε ακόμη και η άποψη πως έπρεπε να το ξεπουλήσουμε προτού ακόμα το βρούμε;
Δεν είμαι ειδικός περί του θέματος ούτε και εμπειρογνώμονας. Έχω όμως μια κοινή λογική, τη λογική που έχει ο κάθε πολίτης αυτού του κράτους, ο οποίος εδώ και κάτι μέρες παρακολουθεί αυτό το έργο, προσπαθώντας να βγάλει μια άκρη για το αν πράγματι ξέρουμε τι μας γίνεται, αν πράγματι υπάρχει μια σοβαρή στρατηγική για το θέμα του φυσικού αερίου και αν πράγματι οι πολιτικοί μας αρχηγοί έχουν καθίσει ποτέ να το μελετήσουν όχι με βάση τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες αλλά με πρωταρχικό στόχο το καλό αυτού του τόπου. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν την αποχώρηση της Total και οι αερολογίες που εκτόξευσαν αφήνει σοβαρότατες υποψίες πως όχι μόνο δεν υπάρχει μια μελετημένη στρατηγική αλλά όσο υπάρχουν τεμάχια ανεξερεύνητα τις ίδιες αερολογίες θα συνεχίσουμε να ακούμε.