Του Δημήτρη Δημητρίου
Μια από τις ψευδαισθήσεις μας είναι πως θεωρούμε τους εαυτούς μας τους πιο έξυπνους και τους πονηρούς ανθρώπους στη γη. Πιστεύουμε, δηλαδή, πως μπορούμε αιωνίως να περνάμε από παραθυράκια, ούτε καν παράθυρα και να προχωράμε. Μέχρι τον επόμενο τοίχο, το επόμενο αδιέξοδο, που πάλι θα σκαρφιστούμε το τρυπάνι για να ανοίξουμε τρύπα και να περάσουμε.
Η κουτοπονηριά, για να το πω ευγενικά, της πρωτοβουλίας να επιτραπεί το κυνήγι του αμπελοπουλιού με αεροβόλο, φλομπέρ ή σφεντόνα είναι έκδηλη και ξεπερνά σε κάποιες περιπτώσεις τη στοιχειώδη σοβαρότητα. Ζητούν να επιτραπεί, κατ’ εξαίρεση, το κυνήγι ενός μη θηρεύσιμου, αποδημητικού πουλιού, με απώτερο σκοπό, όπως λένε, να τερματιστεί η παγίδευσή τους με βάναυσους και παράνομους τρόπους, βλέπε ξόβεργα και δίκτυα, αλλά και για τη χαρά των κυνηγών, για χάριν δηλαδή του σπορ.
Ούτε τους εαυτούς τους δεν πείθουν, δυστυχώς. Στόχος τους είναι η νομιμοποίηση, διά της τεθλασμένης, του εμπορίου των αμπελοπουλιών. Γιατί ο καβγάς γίνεται για το εμπόριο. Τα δημοσιεύματα γράφουν για τζίρο 15 εκατομμυρίων τον χρόνο, τον οποίο νέμονται 100 οικογένειες στην Κύπρο. Καταλαβαίνετε το μέγεθος; Και επειδή τα δημοσιεύματα γράφτηκαν από πολέμιους της βαρβαρότητας, και έχουν στοιχεία υπερβολής, ας δεχτούμε πως ο τζίρος είναι 10 εκατομμύρια και τα μοιράζονται 200 οικογένειες. Μιλάμε για πολλά λεφτά. Αφορολόγητα, μαύρα.
Προφανώς είναι ο εκλεκτός και ακριβός μεζές. Δεδομένου ότι η προσφορά είναι ανάλογη της ζήτησης, η μπίζνα έχει λογική και προοπτική. Ο τζίρος είναι εκεί που είναι, γιατί ακριβώς κάποιοι αποδέχονται να χρυσοπληρώνουν την ντουζίνα των αμπελοπουλιών. Όσοι ανατρέξετε στο youtube και δείτε τις μεθόδους παγίδευσης θα αντιληφθείτε το βάναυσο του αργού θανάτου τους στα δίκτυα και τα ξόβεργα. Θα αντιληφθείτε επίσης το πόσο μικρά είναι αυτά τα πουλιά, θα αναρωτηθείτε τι κρέας υπάρχει πάνω σε αυτά για να το φας και θα διαπιστώσετε πως είναι αδύνατον να κτυπήσεις αυτό το μικρό πουλί με σκάγια και να μπορέσεις μετά να το φας. Όταν πέσουν πάνω στο αμπελοπούλι 20 σκάγια, τόσα έχει το φυσίγγιο του φλομπέρ, θα διαλυθεί.
Είναι όμως ο πιο εύσχημος τρόπος για να ξεφεύγουν από όλους τους ελέγχους της Υπηρεσίας Θύρας στα εστιατόρια και στα βαζάκια με τις δωδεκάδες. Θα λένε πως κυνηγήθηκαν με σφεντόνα και θα καθαρίζουν. Άρα, ας μην μας λένε ψέματα για την ευχαρίστηση του κυνηγού. Ούτε και για τη μείωση της λαθροθηρίας. Επίσης, ας μη μας λένε ψέματα για δήθεν εξαιρέσεις σε άλλες χώρες όπου επιτρέπεται το κυνήγι μη θηρεύσιμων αποδημητικών πουλιών. Να πουν την αλήθεια, να βάλουν κάτω τα νούμερα και τους τζίρους.
Λυπηρό γεγονός και οι προτεραιότητες των βουλευτών μας. Το να βλέπεις βουλευτές να αναποδογυρίζουν την ατζέντα της βουλής και να υπερασπίζονται με σθένος τη νομιμοποίηση του κυνηγιού των αμπελοπουλιών προσθέτει στην αρνητική αντίληψη της κοινωνίας για τους πολιτικούς. Είναι οι πρωτοβουλίες σας αυτές που απομακρύνουν τους πολίτες από την πολιτική, που μειώνουν περαιτέρω την εκτίμηση που έχουν για τους βουλευτές και για το έργο τους. Δεν γίνεται οι βουλευτές που δεν διαβάζουν μέχρι την τελευταία σελίδα τα νομοσχέδια, που παίρνουν από αναβολή σε αναβολή για δέκα μήνες την ψήφιση των εκποιήσεων και του πλαισίου αφερεγγυότητας, να πρωτοστατούν για να νομιμοποιηθεί το κυνήγι αποδημητικών πουλιών.
Το τέλος των ψευδαισθήσεων μάλλον έχει ακόμα δρόμο. Τον ίδιο δρόμο που έχουν τα ψέματα και η κουτοπονηριά. Και η αντίδραση όσων βολεύονται με τις ψευδαισθήσεις, τα ψέματα και την κουτοπονηριά σε όλα τα επίπεδα, από το πιο μικρό στο πιο μεγάλο, από τα αμπελοπούλια μέχρι την επίλυση του Κυπριακού θα είναι σθεναρή. Είμαι σίγουρος όμως πως το τρένο έχει ανέβει στις ράγες. Μακάρι.
