Ευθύνες Αρχιεπισκόπου για το φαινόμενο Τυχικού

Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου για την έκπτωση του Τυχικού από τον μητροπολιτικό θρόνο της Πάφου είναι απότοκο της νοοτροπίας που έχει εδραιωθεί στην Εκκλησία της Κύπρου εδώ και πολλά χρόνια και δεν διαφέρει διόλου από την κοσμική πραγματικότητα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πριν από δύο χρόνια τότε που ο νυν Αρχιεπίσκοπος τον πήρε από το χέρι και τον έχρισε διάδοχό του. Εκ των υστέρων, αν επιχειρηθεί να εξηγηθεί πώς ένας αόρατος κληρικός για τον οποίο όσοι των γνώριζαν έσταζαν μέλι μεταμορφώθηκε σε «λύκος», θα εντοπίσει πως ακόμα και μέσα στην Εκκλησία τα κριτήρια επιλογής αρχιερέων ενέχουν το στοιχείο της ανθρώπινης αδυναμίας. Το 2023, όταν με την ψήφο κλήρου και λαού ο Τυχικός τερμάτιζε πρώτος στις εκλογές του τριπρόσωπου κανέναν δεν απασχολούσαν οι θεολογικές και εκκλησιαστικές απόψεις του νεαρού και άγνωστου αρχιμανδρίτη και εκ των στενότερων συνεργατών του τότε μητροπολίτη Πάφου Γεώργιου. Ακόμα και αυτή η Ιερά Σύνοδος υπό το βάρος «Φωνή Λαού» επικύρωσε την εκλογή του, με 15 ψήφους υπέρ και 1 κατά.

Ο Τυχικός την περίοδο που μητροπολίτης Πάφου ήταν ο νυν Αρχιεπίσκοπος είχε ακροατήριο πλην όμως το ακροατήριο αυτό δεν ήταν αρκετό για να αφήσει πίσω του άλλους υποψήφιους που είχαν φάει το ράσο με το κουτάλι. Δεν λέχθηκε αλλά στην Πάφο οι πάντες γνωρίζουν πως ο τότε μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος ακολούθησε την πεπατημένη. Έβαλε πλάτη δίνοντας ρητές οδηγίες να συγκροτηθεί ο μηχανισμός προκειμένου ο Τυχικός να είναι στο τριπρόσωπο. Τα υπόλοιπα προφανώς θα τα αναλάμβανε ο ίδιος, όταν η Ιερά Σύνοδος θα συνεδρίαζε για να εκλέξει τον επόμενο μητροπολίτη Πάφου. Την ίδια τακτική είχε ακολουθήσει και ο προκάτοχος του μητροπολίτη Γεωργίου, Χρυσόστομος, όταν στην ουσία τον όρισε διάδοχό του, αθετώντας τη συμφωνία Κυρίων στο Μετόχι του Κύκκου που οδήγησε σε εκλογή του Χρυσοστόμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Η μόνη διαφορά στις δύο περιπτώσεις είναι πως ο Γεώργιος δεν φάνηκε «αχάριστος» στον ευεργέτη του, δεν σήκωσε δηλαδή δικό του μπαϊράκι, όπως θεωρείται ότι έπραξε ο Τυχικός κάτι που ο Αρχιεπίσκοπος το έφερε βαρέως. Η επιλογή του Τυχικού όπως και άλλων αρχιερέων δεν έγινε με αξιοκρατικά κριτήρια, κατά την κοσμική έκφραση.

Ο Τυχικός πήρε το χρίσμα γιατί ήταν άνθρωπος του μητροπολίτη Γεωργίου και μία ψήφος επιπλέον της ομάδας των αρχιεπισκοπικών της Ιεράς Συνόδου. Επιπλέον δεν θα έφερνε αντιρρήσεις στις επιθυμίες του ιεράρχη που τον ευεργέτησε όπως έγινε με την περίπτωση της έλευσης της Τίμιας Κάρας του Αποστόλου Παύλου στην Πάφο. Αν πράγματι το σκεπτικό της παύσης Τυχικού είναι αυτό το οποίο περιγράφεται στην ανακοίνωση μετά την απόφαση ο Αρχιεπίσκοπος και τα υπόλοιπα μέλη της Συνόδου που ψήφησαν υπέρ της παύσης δεν θα έπρεπε να περιοριστούν μόνο στον παυθέντα Μητροπολίτη. Εντός της Συνόδου είναι μόνο ο Τυχικός που διαφωνεί με τον διάλογο Ορθοδόξων – Καθολικών; Είναι ο μόνος που έχει σχέσεις με θεολογικές απόψεις και ομάδες που κινούνται εκτός εκκλησιαστικού πλαισίου; Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος δεν οδήγησε ενώπιον της Συνόδου π.χ. τη γνωστή ομάδα των τεσσάρων που τώρα έχει γίνει δύο για τις δημόσιες απόψεις στο θέμα του Πάπα αλλά και στο ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα. Και σε αυτή την περίπτωση το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε εκφράσει δημόσια την ενόχλησή του όμως ούτε ο μακαριστός Χρυσόστομος Β΄ ούτε ο διάδοχός του το άγγιξαν. Να υπενθυμίσω πως για τις σχέσεις Μόρφου με γνωστές εκκλησιαστικές ομάδες στην Ελλάδα, η Αθήνα στο παρελθόν είχε εκφράσει και πάλι ανησυχία. Όμως δεν αποτέλεσε λόγος παύσης του όπως έγινε με τον Τυχικό. Για την περίπτωση Τυχικού τη μεγαλύτερη ευθύνη τη φέρει ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος και η διαιώνιση μιας φιλοσοφίας να αφήνουμε στο πόδι μας δικά μας παιδιά. Ο Αρχιεπίσκοπος φέρει ευθύνη επειδή επέλεξε έναν κληρικό τον οποίο είχε για χρόνια δίπλα του και στην ουσία δεν τον γνώριζε. Γιατί ουδείς λογικός άνθρωπος μπορεί να δεχθεί το επιχείρημα πως ο Τυχικός διαμόρφωσε θεολογική και εκκλησιαστική συμπεριφορά μόλις ανήλθε στον θρόνο της Πάφου. Κανονικά κάποιος θα ανέμενε πως το πάθημα θα γινόταν μάθημα.

Ωστόσο, οι πληροφορίες φέρουν τον Αρχιεπίσκοπο να κινείται στον ίδιο δρόμο, αναζητώντας το πρόσωπο που θα αναλάβει τη Μητρόπολη Πάφου. Μόνο που η ασφαλής και δοκιμασμένη επιλογή, ο ηγούμενος Αγίου Νεοφύτου και Επίσκοπος Χύτρων Νεόφυτος δεν πείθεται να εγκαταλείψει το μοναστήρι. Αν ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος θέλει να περιφρουρήσει την Εκκλησία της Κύπρου από ξένες επιρροές δεν θα το πετύχει με επιλογές προσώπων της δικής του σφαίρας επιρροής. Αν πράγματι είναι ευάλωτη σε έξωθεν παρεμβάσεις η Εκκλησία της Κύπρου το πρόβλημα δεν είναι στη κορυφή αλλά στη βάση. Και εφόσον η Ιερά Σύνοδος έχει το μαχαίρι και το πεπόνι ας τερματιστεί επιτέλους η εμπλοκή των πιστών στις διαδικασίες εκλογής. Όπως η Σύνοδος αποφασίζει για τα μέλη της ας αποφασίζει και για την εκλογή τους. Ας κάνουν πράξη «ήταν θέλημα Θεού» και όχι ανθρώπων.