Του Απόστολου Τομαρά
Τα τελευταία 25 χρόνια η Κύπρος βρέθηκε αντιμέτωπη με τρείς καταστροφικές πυρκαγιές. Το 2000 στην ορεινή Λάρνακας, στη Σολέα το 2016 και το 2021 στα ορεινά Λάρνακας και Λεμεσού, με θύματα τέσσερις Αιγύπτιους εργάτες. Η πυρκαγιά που σαρώνει την ορεινή Λεμεσό με κίνδυνο να επεκταθεί στο κρατικό δάσος Πάφου και Τροόδους θα μείνει στην ιστορία ως η μεγαλύτερη των τελευταίων 30 χρόνων.
Τον Ιούνιο του 2000 ο τότε Υπουργός Γεωργίας Κώστας Θεμιστοκλέους από την καμένη ορεινή Λάρνακας εντόπιζε αδυναμίες ανακοινώνοντας αλλαγές στα σχέδια αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Πέρασαν 25 χρόνια και τα μόνα που μας έμειναν ήταν οι διαπιστώσεις και οι ανακοινώσεις. Κάθε χρόνο η Κύπρος ζει τον εφιάλτη να καεί όπως έγινε στη Σολέα και τον Αρακαπά. Κάθε χρόνο όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες σπεύδουν να μας πείσουν πως τα μηνύματα των προηγούμενων χρόνων ελήφθησαν και πως είναι πανέτοιμες να προστατεύσουν την Κύπρο. Κατά τραγική ειρωνεία ένα μόλις εικοσιτετράωρο πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά στα Μαλλιά, ο διευθυντής του Τμήματος Δασών διαβεβαίωνε τους ακροατές της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΕΙΔΗΣΕΩΝ του ΣΠΟΡ FM 95 πως είναι πανέτοιμοι για τη φετινή περίοδο. Με θύματα ένα ζεύγος ηλικιωμένων, με δεκάδες τραυματίες και ξεσπιτωμένους, με καμένα σπίτια και περιουσίες, ο καθένας μπορεί να αναρωτηθεί για το πώς αντιλαμβάνονται την ετοιμότητα οι αρμόδιοι που είναι επιφορτισμένοι με το χρέος να προστατεύουν την Κύπρο κάθε καλοκαίρι.
Ευθύνες υπάρχουν και πρέπει να αποδοθούν όταν η καταστροφή θα κοπάσει. Κάποιοι θα πρέπει επιτέλους να εξηγήσουν στους πολίτες αν υπάρχει θέμα με το νομικό πλαίσιο «ευθύνης δράσης του κάθε αρμοδίου τμήματος» που είχε διαπιστώσει ο Κώστας Θεμιστοκλέους το 2000. Επίσης θα πρέπει να αναζητηθεί αν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο ζήτημα πυροπροστασίας με την επαρχία Λεμεσού η οποία σε σχέση με άλλες περιοχές αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευάλωτη σε εκδήλωση πυρκαγιών. Ποια σχέση μπορούν να έχουν τα καταστροφικά περιστατικά με αποφάσεις που λήφθηκαν πριν 35 χρόνια με την εκρίζωση μεγάλων εκτάσεων με αμπελώνες, έναντι παχυλών επιδοτήσεων, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως αντιπυρική ασπίδα. Οι κοινότητες φωνάζουν και επικρίνουν, Τμήμα Δασών και Πυροσβεστική για ολιγωρία ωστόσο και οι ίδιες δεν είναι άμοιρες ευθυνών. Οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει να αντιληφθούν ότι και οι ίδιες έχουν την ίδια ή και μεγαλύτερη ευθύνη για την προστασία των περιοχών τους. Η Αστυνομία διερευνά πληροφορίες ότι η φωτιά ξεκίνησε από σκυβαλότοπο κάτω από γεφύρι. Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες οι τοπικές αρχές θα πρέπει να δώσουν εξηγήσεις από ποιον ανέμεναν να πάρει προληπτικά μέτρα. Η καταστροφή που συντελείται δεν επιτρέπει να ανοίξει τώρα το κεφάλαιο ευθυνών και ποιοι δεν έκαναν καλά την δουλειά τους. Αυτό που προέχει είναι να περιοριστεί η καταστροφή και να παρασχεθεί η κάθε βοήθεια σε όσους ξεριζώθηκαν. Η κυβέρνηση εξ ορισμού είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια και τις περιουσίες των πολιτών καθώς και τον φυσικό πλούτο της Κύπρου. Η επίκληση των καιρικών συνθηκών προκαλεί μόνο την οργή των πολιτών. Οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, τις γνωρίζουμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Αυτό που προέχει και απαιτεί την ενότητα όλων είναι η φωτιά να μην μπει στο δάσος του Τροόδους. Για τα υπόλοιπα θα τα πούμε εν «ευθέτω χρόνω».
