Της Ελένης Ξένου
Ομολογώ πως δεν είχα διαβάσει το άρθρο του Τουρκοκύπριου δημοσιογράφου Σενέρ Λεβέντ, ο οποίος, ως γνωστόν, διατηρεί καθημερινή στήλη στην εφημερίδα «Πολίτης». Για το εν λόγω άρθρο ενημερώθηκα από τη στήλη του συναδέλφου Θανάση Φωτίου την περασμένη Κυριακή, ο οποίος πολύ ευστόχως έφερε ξανά στην επιφάνεια τη μαρτυρία-καταγγελία του Λεβέντ, υπογραμμίζοντας πως αυτή εξακολουθεί να παραμένει αναπάντητη. Ανάτρεξα αμέσως στα αρχεία της εφημερίδας του «Πολίτη» για να διαβάσω με τα ίδια μου τα μάτια το σχετικό άρθρο (ημερομηνίας 3 Οκτωβρίου) και να συνειδητοποιήσω πως όντως, αυτοί στους οποίους αναφέρεται, οφείλουν να δώσουν μια απάντηση, αν πραγματικά ενδιαφέρονται να διατηρήσουν την όποια αξιοπιστία στις καθημερινές πλέον βολές που εξαπολύουν εναντίον του Προέδρου Αναστασιάδη.
Αναγκαστικά θα επαναλάβω το σχετικό απόσπασμα γιατί θεωρώ πως είναι ουσιαστικό σ’ αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο να διατηρούμε την κρίση μας και το μυαλό μας καθαρό, ώστε πίσω από τις ανησυχίες και επιφυλάξεις ή επικρίσεις του οποιουδήποτε πολιτικού αρχηγού, να αναζητούμε τα κίνητρα, τις προθέσεις και τις πραγματικές του προσδοκίες, για να μπορέσουμε έτσι να διαχωρίζουμε την πολιτική θέση από την αμπαλαρισμένη υστεροβουλία.
Γράφει λοιπόν ο Σενέρ Λεβέντ: «Στην κουβέντα με φαγητό μετά την βραδιά δεν συμμετείχε ο ηγέτης της ΕΔΕΚ Σιζόπουλος. Την ερώτηση εκεί την υπέβαλα στους ηγέτες των άλλων τριών κομμάτων (σ.σ. εννοεί Νικόλα Παπαδόπουλο, Γιώργο Λιλλήκα και Γιώργο Περδίκη). Τους είπα το εξής: «Ας πούμε ότι η Τουρκία παραιτήθηκε των εγγυήσεων. Αποσύρει όλο τον τουρκικό στρατό από το νησί. Σας επιστράφηκαν η Μόρφου, το Βαρώσι και μερικά χωριά. Κι ας πούμε ότι η τουρκική πλευρά παραιτήθηκε της εκ περιτροπής προεδρίας. Σε αυτή την περίπτωση αποδέχεστε την διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία;» Μου έδωσαν μια απάντηση που με εξέπληξε. Όλοι είπαν «Δεν δεχόμαστε». Δεν θα πουν ναι, λέει, σε καμία λύση που δεν είναι συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και περιέχει διζωνικότητα».
Αν όντως έγινε έτσι όπως τα γράφει ο Λεβέντ (προσωπικά δεν έχω κάποιο λόγο να τον αμφισβητήσω) τότε αντιλαμβάνεστε ότι προτού λάβουμε σοβαρά υπόψη τις όποιες «κατηγορίες» εξαπολύουν οι συγκεκριμένοι για τους χειρισμούς του Προέδρου, προτού πάρουμε τοις μετρητοίς ότι «ο Πρόεδρος κρύβει την αλήθεια και ότι υποχώρησε στις προσωπικές του δεσμεύσεις και ότι αποδέχεται συνεχώς τους τουρκικούς όρους, προκαλώντας ζημιά στην εθνική υπόθεση», οφείλουν πρώτα να μας μιλήσουν ντόμπρα σε ό,τι αφορά τη θέση τους απέναντι στη διζωνικότητα. Αν πράγματι δεν θα έλεγαν ποτέ ναι σε μια λύση που δεν είναι συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η οποία θα περιέχει διζωνικότητα, τότε γιατί δεν μας το ξεκαθαρίζουν μια και καλή; Γιατί δεν ρίχνουν τις μάσκες να ξέρουμε και εμείς με ποιους έχουμε να κάνουμε; Γιατί κρύβονται πίσω από βιτρίνες και πατριωτικές κορώνες αντί να λένε τα πράγματα με το όνομα τους; Κι αν πάλι δεν ισχύει αυτό τότε γιατί δεν έσπευσαν να διαψεύσουν τον κύριο Λεβέντ; Να υποθέσω πως δεν διάβασαν το άρθρο του;
Έστω και έτσι να είναι τότε γιατί δεν φρόντισαν να τοποθετηθούν όταν ο Θανάσης Φωτίου το επανέφερε στην επικαιρότητα με επίσημες ανακοινώσεις των κομμάτων τους; Γιατί σιωπούν; Οι στιγμές που διανύουμε είναι κρίσιμες και γι’ αυτό πρέπει να απαιτούμε τη διασαφήνιση των πολιτικών θέσεων αλλά επί της ουσίας και όχι επί της διαδικασίας. Δηλαδή αν όντως αυτοί οι τρεις κύριοι έχουν δηλώσει στο Λεβέντ πως με τίποτα δεν θα δέχονταν τη διζωνικότητα τότε να έχουν και τα κότσια να μας το δηλώσουν και μας επισήμως. Για να τελειώνουμε μια και καλή με τις κινδυνολογίες, τη συντήρηση του φόβου και την πρόκληση του πανικού προκειμένου να μην πέσουν οι... μάσκες. Με λίγα λόγια οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί (και όσοι άλλοι πιστοί τους), στους οποίους αναφέρθηκε ο Λεβέντ, οφείλουν αμέσως μια απάντηση όχι στον Λεβέντ, αλλά στον καθένα από μας που καθημερινά ακούει τις αλλεπάλληλες βολές που εξαπολύουν.
