Η τελευταία ανακοίνωση

Η τελευταία ανακοίνωση που εξέδωσε το ΔΗΚΟ αποτελεί μια ακόμα απόδειξη της απόστασης που χωρίζει τις προτεραιότητες του συγκεκριμένου κόμματος, από τις προτεραιότητες του σκεπτόμενου πολίτη. Με πιο απλά λόγια η προτεραιότητα του σκεπτόμενου πολίτη σε αυτή την τόσο κρίσιμη φάση είναι να μην αναλώνεται σε μικροπολιτικά παιχνίδια, αλλά διατηρώντας την ψυχραιμία του να αναμένει την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων εστιάζοντας πάντα το βλέμμα του στη μεγάλη εικόνα.Και αυτό ακριβώς είναι που φαίνεται να διαφεύγει του συγκεκριμένου κόμματος: Η μεγάλη εικόνα. Δεν γνωρίζω αν το ΔΗΚΟ σκοπίμως αποφεύγει τη μεγάλη εικόνα προκειμένου να περιορίσει την όρασή του στις μικροκομματικές του επιδιώξεις ή αν πρόκειται για μια ανικανότητα αντίληψης της πραγματικότητας, εκείνο, ωστόσο, που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα.

Και το αποτέλεσμα, όπως καταδεικνύουν οι κατά καιρούς ανακοινώσεις του με αποκορύφωμα την τελευταία, είναι πως το ΔΗΚΟ αγωνιά και κόπτεται πολύ περισσότερο να μας αποδείξει την αποτυχία της πολιτικής του Προέδρου Αναστασιάδη παρά να βοηθήσει με γόνιμο τρόπο την προσπάθεια που καταβάλλεται για να οδηγηθεί η χώρα σε ένα καλύτερο αύριο. Στην τελευταία, λοιπόν, ανακοίνωση το ΔΗΚΟ, αφού παραθέτει όλα εκείνα που θεωρεί πως έκανε λάθος ο Πρόεδρος καταλήγει πως το «καταδικαστέο παραλήρημα αδιαλλαξίας του Ακιντζί, δυστυχώς επιβεβαιώνει την παταγώδη αποτυχία της πολιτικής Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ».

Και εδώ είναι που ο σκεπτόμενος πολίτης αντιλαμβάνεται πως το συγκεκριμένο κόμμα συνεχίζει να κάνει κύκλους γύρω από τον εαυτό του, χωρίς καμία ένδειξη σεβασμού στον πολίτη, ο οποίος αναμένει από τους πολιτικούς του να επιδείξουν τη σοβαρότητα που επιβάλουν οι περιστάσεις. Και αυτή η σοβαρότητα δεν αποδεικνύεται με μηδενιστικές κριτικές αλλά με ουσιαστικές προτάσεις.

Εκείνο το οποίο ενδιαφέρει τον πολίτη δεν είναι να αποδειχθεί η επιτυχία ή η αποτυχία της πολιτικής Αναστασιάδη αλλά το αποτέλεσμα που θα έχουν οι διαπραγματεύσεις ανεξαρτήτως κομματικών τοποθετήσεων, δεδομένου ότι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάθεται η Κύπρος και όχι το ΔΗΣΥ ή το ΑΚΕΛ ή οποιοσδήποτε ενδιάμεσος. Και από αυτή την αφετηρία προφανώς δεν αποτελεί επιχείρημα ότι η οποιαδήποτε απαράδεκτη θέση της τουρκικής πλευράς αποδεικνύει πως η προσπάθεια της δικής μας πλευράς για ένα εποικοδομητικό αποτέλεσμα είναι λανθασμένη.

Άρα αν το ΔΗΚΟ θεωρεί πως αυτό είναι το επιχείρημα με το οποίο θα βοηθήσει τον πολίτη να διατηρήσει το βλέμμα του στη μεγάλη εικόνα, η οποία μεγάλη εικόνα είναι η προσπάθεια εξεύρεση λύσης, τότε προφανώς η γνώμη του ΔΗΚΟ για την κρίση του πολίτη είναι εξόχως προσβλητική. Το δε επιχείρημα του ΔΗΚΟ ότι τέτοιες δηλώσεις αδιαλλαξίας από τον Ακιντζί, επιβεβαιώνουν τη δική του «πρόταση» για το τι πρέπει να γίνει, είναι επίσης προσβλητικό για τη νοημοσύνη του πολίτη, δεδομένου ότι ουδέποτε μπήκε στον κόπο να μας εξηγήσει ποια είναι αυτή η περιβόητη δική του πρόταση.

Εκτός από τη μηδενιστική κριτική και την εισήγηση για συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου που αμφότερες όχι μόνο δεν διευκολύνουν την κρίση του πολίτη αλλά τον επιβαρύνουν με ένα ακόμα πονοκέφαλο μικροπολιτικών συμπτωμάτων (δεδομένης της «σοβαρότητας» που επέδειξε το Εθνικό Συμβούλιο στη Γενεύη), δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα ποια είναι η πρόταση του ΔΗΚΟ. Όπως δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα τι εννοεί όταν λέει πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τους χειρισμούς του άνοιξε τον δρόμο για την αναβάθμιση του κατοχικού ηγέτη και του κατοχικού καθεστώτος.

Πώς αναβαθμίστηκε και πότε και από ποιους ο κατοχικός ηγέτης και το κατοχικό καθεστώς; Δυστυχώς, δεν έχουμε πάρει ακόμα καθαρές απαντήσεις γεγονός που αναπόφευκτα μας οδηγεί στον εύλογο προβληματισμό κατά πόσο τελικά οι προθέσεις και τα κίνητρα του ΔΗΚΟ, δεν πηγάζουν από την έγνοια και την ανησυχία του για τις επόμενες γενιές αλλά μάλλον για τις επόμενες εκλογές. Κι αυτό προφανώς μεγαλώνει ακόμη περισσότερο την απόσταση που χωρίζει τις δικές του προτεραιότητες από τις προτεραιότητες του κάθε ενσυνείδητου πολίτη.