Φειδίας ή Μαυρογιάννης;

Ο ευρωβουλευτής Φειδίας Παναγιώτου, που οδεύει ολοταχώς για τις βουλευτικές εκλογές, με την «Άμεση Δημοκρατία» και καταγράφει ποσοστά 8% (δημοσκόπηση «Κ» 7.12.2025), άγγιξε το κεφάλαιο των εκποιήσεων. Προσκάλεσε 30 Κύπριους πολίτες, θύματα εκποιήσεων, στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με σύνθημα, «οι τράπεζες κλέβουν τα σπίτια του κόσμου στην Κύπρο και μαζί μπορούμε να τις σταματήσουμε». Μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίας της Επιτροπής Αναφορών για τις εκποιήσεις στην Κύπρο, ο κ. Φειδίας Παναγιώτου φούσκωσε ακόμη περισσότερο την εικόνα, υποστηρίζοντας ότι «πήγε πολύ καλά» και ότι «πήραμε ό,τι θέλαμε σε αυτή την Επιτροπή».

Το τι πήρε ο κ. Φειδίας, συνάγεται καταρχάς από το πολιτικό εκτόπισμα και την αρμοδιότητα της Επιτροπής Αναφορών. Η οποία, παρά την εικόνα που δημιούργησε ο ευρωβουλευτής, δεν έχει καν δικαιοδοσία να εκδίδει νομοθετικά ψηφίσματα. Η Επιτροπή Αναφορών καταγράφει παράπονα οποιουδήποτε και στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να διεξάγει διερευνητικές αποστολές και να εκδίδει εκθέσεις, οι οποίες όχι μόνο νομικά δεσμευτικές δεν είναι, αλλά ούτε καν παράγουν οποιοδήποτε πολιτικό αποτέλεσμα. Πουθενά, ούτε στο ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επίσης, θα ήταν καλό να γνωρίζουν όλοι, ότι στην ίδια Επιτροπή υπήρξε Αναφορά για το ίδιο ακριβώς θέμα των εκποιήσεων, εδώ και δύο χρόνια (2023), από Κύπριο πολίτη. Χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Θα μου πείτε, όλα αυτά δεν τα γνώριζε ο Φειδίας Παναγιώτου, που διανύει τον 19ο μήνα της θητείας του ως ευρωβουλευτής, όταν φούσκωνε την εικόνα; Και τελικά τι είναι χειρότερο; Ένας ευρωβουλευτής που αγνοεί τις αρμοδιότητες των επιτροπών στις οποίες συμμετέχει; Ή ένας ευρωβουλευτής ο οποίος λέει ό,τι θέλει για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης; Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Μια τρύπα στο νερό, καλυμμένη με άκρατο λαϊκισμό και διανθισμένη με τη δημιουργία φρούδων ελπίδων. Για ένα ζήτημα που έχει πονέσει και εξακολουθεί να πονάει πολύ κόσμο, περιλαμβανομένων και των 30 Κυπρίων που παρευρέθηκαν στη συνεδρία της Επιτροπής Αναφορών. Άλλωστε, η Κομισιόν που εκπροσωπήθηκε στη συνεδρία, υπενθύμισε μεν ότι η Ε.Ε. έχει κινήσει διαδικασία επί παραβάσει κατά της Κύπρου (2013), αλλά προσγείωσε την προοπτική, υποδεικνύοντας ότι «η Ε.Ε. δεν έχει τρόπους παρέμβασης σε αυτές τις διενέξεις».

Ο Φειδίας Παναγιώτου προχωράει πάντως ακάθεκτος και στο πλαίσιο της εκστρατείας για τις βουλευτικές εκλογές, ως αρχηγός της «Άμεσης Δημοκρατίας», δρομολόγησε πέντε podcasts. Το πρώτο αναμενόταν να πραγματοποιηθεί ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές, την Παρασκευή, με καλεσμένο τον Ανδρέα Μαυρογιάννη. Ναι, τον καταρτισμένο Κύπριο διπλωμάτη, υποψήφιο στις προεδρικές εκλογές 2023, με τη στήριξη του ΑΚΕΛ. Τον κ. Μαυρογιάννη που ενδιαφέρεται «τα μάλα» και για τις προεδρικές εκλογές 2028 και που «άθελά» του συνέβαλε πρόσφατα στην ένταση που προκλήθηκε για το Κραν Μοντανά, αδειάζοντας τον Χρήστο Στυλιανίδη (που συμπτωματικά ακουγόταν επίσης για τις προεδρικές 2028). Είναι μάλιστα η δεύτερη φορά που ο καταρτισμένος διπλωμάτης, που διετέλεσε διαπραγματευτής και υφυπουργός για ευρωπαϊκά θέματα, προσκαλείται σε podcast του κ. Φειδία. Δεν ξέρω αν έγιναν φίλοι, αλλά επειδή όλα αυτά διαδραματίζονται σε πολιτικό περιβάλλον εικάζω ότι και οι δύο έχουν κάποιες προσδοκίες. Ο μεν κ. Φειδίας, θα μπορούσε να προσδοκά ότι η παρουσία Μαυρογιάννη σε ένα ακόμη podcast θα ενισχύσει το image του, ενόψει βουλευτικών. Ο δε κ. Μαυρογιάννης, προφανώς δεν προβληματίστηκε ούτε για τα κέρδη που αποκομίζει ο κ. Φειδίας και με τη δική του συμβολή, ούτε έδειξε να έχει αναστολές για το επίπεδο του πολιτικού λόγου των podcasts του Φειδία. Ίσως βεβαίως να προσδοκά ο κ. Μαυρογιάννης ότι η εμφάνισή του σε τέτοια podcasts, θα ενισχύσει τη σχέση του με τον κ. Φειδία και κυρίως με τη δεξαμενή ψήφων που κουβαλά, με φόντο τις προεδρικές εκλογές 2028.

Ρητορικά, πάντως, θα μπορούσε κάποιος να ρωτήσει, τι θα γίνει εάν εν δυνάμει υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές, θα είναι πέραν του κ. Μαυρογιάννη και ο ίδιος ο Φειδίας Παναγιώτου, όπως και τι θα γινόταν, εάν αυτοί οι δύο περνούσαν στον δεύτερο γύρο; Οι πιθανότητες είναι ελάχιστες, αλλά μια και το έφερε η κουβέντα, σε τέτοια περίπτωση, θα μας παρασχεθούν και εναλλακτικές επιλογές; Όπως για παράδειγμα, η μετανάστευση;