Το μαύρο άσπρο

Φανταστείτε ότι ξημερώνει μια μέρα στη νήσο των αγίων όπου όλοι οι ιθαγενείς είμαστε λοβοτομημένοι. Κοντολογίς δεν ξέρουμε την τύφλα μας για την κομματική πραγματικότητα. Δεν θυμόμαστε επί παραδείγματι ότι το όχι και τόσο μακρινό 2008 έγινε αίτηση στο υπουργείο Εσωτερικών από τη «Χρυσή Αυγή – Πυρήνας Κύπρου» για να εγγραφεί στο μητρώο κομμάτων και αυτή απορρίφθηκε. Έτσι υποβλήθηκε εκ νέου η αίτηση, από τους ίδιους, ως «Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο». Δεν θυμόμαστε, επίσης, ότι ο ηγέτης του νεοσύστατου τότε κόμματος, ο Χρίστος Χρίστου υπήρξε πρωτοπαλίκαρο του Μιχαλολιάκου. Κι ούτε βεβαίως διασώζεται στη λειψή μας μνήμη η εικόνα του Χρίστου με τον περιβόητο Κασιδιάρη ή με άλλους νεοναζί βουλευτές. Αν δεν τα θυμόμαστε όλα αυτά, λογικό είναι να ξεχνάμε ότι το ΕΛΑΜ κατήλθε σε εκλογές πρώτη φορά το 2009, καταγράφοντας το πενιχρό ποσοστό 0,22% που αντιστοιχούσε σε μόλις 663 ψήφους. Από εκείνες τις ευρωεκλογές μέχρι τις εκλογές για τη Βουλή των Αντιπροσώπων μεσολάβησαν τρία χρόνια, οπότε και καταγράφηκε μια αξιοπρόσεκτη άνοδος: 1,08% –4.056 ψήφοι. Από το 2011 το ΕΛΑΜ συμμετείχε σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις με τα ποσοστά του να ανεβαίνουν σταθερά, ώστε να φτάσει το 2021 σε ποσοστό 6,78% και 24.255 ψήφους.

Μόνο αν δεν θυμόμαστε τίποτε από τα πιο πάνω δικαιολογείται η απάθειά μας στα όσα δήλωσε εντελώς ανερυθρίαστα ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ την περασμένη Κυριακή στον «Φιλελεύθερο»: «Ο όρος ακροδεξιά καταρχάς για μένα, είναι ένας αδόκιμος όρος. Δεν μπορεί να περιγράφεται ένας πολιτικός χώρος με αυτόν τον ορισμό. Αντίθετα, αυτές οι πολιτικές δυνάμεις μπορούμε να πούμε ότι ανήκουν στον ευρύτερο πατριωτικό συντηρητικό χώρο. Εκεί λοιπόν κατατάσσεται και το ΕΛΑΜ. Στις πατριωτικές λαϊκές δυνάμεις, αν θέλετε να το ονομάσουμε διαφορετικά».

Κάπως έτσι γίνεται το μαύρο άσπρο. Με μια ωραιότατη πολιτική κωλοτούμπα. Ζούμε άλλωστε στη χώρα του είσαι ό,τι δηλώσεις. «Πατριωτικός συντηρητικός χώρος», κάτι σαν τον τάφο του Αγίου Νεοφύτου όπου χωράνε όλοι. Θα είχε ενδιαφέρον βεβαίως αν ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ απαντούσε στην απλή ερώτηση: Αποδέχεστε το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση με απόφαση δικαστηρίου; Ας ξεκινήσουμε από αυτό –το τόσο απλό και αυτονόητο– γιατί είναι φανερό πλέον πως πρέπει να ξανασυστηθούμε. Δεν χρειάζεται να ζορίζει το μυαλό του ο Χρίστος Χρίστου για να ανακαλέσει τις στενές προσωπικές του σχέσεις με τους Έλληνες νεοναζί. Μια πολιτική απάντηση-τοποθέτηση για τη Χρυσή Αυγή αρκεί.

Υπάρχει μια ξεκάθαρη γραμμή άλλωστε, η οποία χωρίζει τον «πατριωτικό συντηρητικό χώρο» από τους φασίστες: η αποδοχή της τοξικής ακροδεξιάς ιδεολογίας και η νομιμοποίηση της βίας. Η Χρυσή Αυγή δεν κατέληξε στις φυλακές για τις ιδέες της, αλλά επειδή έβαψε τα χέρια της με αίμα αθώων. Για την ωμή βία που άσκησε και το μίσος με το οποίο δηλητηρίασε ανθρώπινες ψυχές. Τι έχει να πει άραγε γι’ αυτό ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ; Υποθέτω πως την ίδια απορία με όλους εμάς που πολιτικά επιλέγουμε την απέναντι όχθη, θα έχουν και οι συνοδοιπόροι του. Οι οποίοι δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από εθνικιστικά συνθήματα ή από τις κάθε λογής φοβίες (για τους ξένους, για τους ομοφυλόφιλους, για οτιδήποτε παρεκκλίνει από το τρίπτυχο «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια»). Αυτοί οι φιλήσυχοι πολίτες που σε τρεις μήνες μπορεί να αναδείξουν το ΕΛΑΜ σε τρίτο κόμμα –σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις– πρέπει να αναμετρηθούν με τη συνείδησή τους και να αναλογιστούν: θα ψηφίσουν ένα κόμμα που αρνείται να καταδικάσει τους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα; Με ένα κόμμα που πριν από 15 χρόνια ήταν ομογάλακτο με το νεοναζιστικό μόρφωμα που το βαρύνουν εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου;

Αν ο Χρίστος Χρίστου και τα άλλα μέλη της ηγεσίας του ΕΛΑΜ αισθάνονται ότι οι πιο πάνω κατηγορίες τούς αδικούν, ιδού η Ρόδος: Ας δηλώσουν με παρρησία ότι αποδοκιμάζουν τη Χρυσή Αυγή και καταδικάζουν το βίαιο ιστορικό της. Μόνο έτσι θα έχουν μια θέση στο κοινοβουλευτικό δημοκρατικό τόξο ως κόμμα του «πατριωτικού συντηρητικού χώρου».