Του Χρίστου Ζαβού
Μόλις στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας, γράφαμε για την ανυποληψία που επικρατεί στον χώρο της δημοσιογραφίας. Δεν πέρασαν παρά μόνο λίγες μέρες και απεδείχθη το εν λόγω στοιχείο που τόσο έχει κυριεύσει τον χώρο. Άμα κανείς θέλει να χασομερήσει και επιθυμεί να δει την κατάντια ας κάνει μια βόλτα στις ποδοσφαιρικές ιστοσελίδες για το θέμα ένταξης του Αντρέ Σκέμπρι στον Απόλλωνα.
Τέσσερις ίσως και πέντε ιστοσελίδες διεκδικούν την αποκλειστικότητα περί συνεργασίας του Μαλτέζου με τον Απόλλωνα. «Αποκλειστικό» από δω, «αποκαλυπτικό» από κει, άμα κανείς τους λάβει σοβαρά θα νομίσει ότι χάλασε ο υπολογιστής του.
Πώς είναι δυνατό μια είδηση να λογίζεται ως αποκλειστική από ένα σωρό ιστοσελίδες…. άβυσσος η ψυχή του κύπριου αθλητικογράφου.
Και να πεις ότι κρατούν μια στάση ήπια, αφού κάποιες εξ αυτών λένε ψέματα. Μόνο ντελάλη δεν προσέλαβαν να το διαλαλεί στα φώτα της τροχαίας μήπως και το μάθει και ο τελευταίος στο χωριό.
Με λίγα λόγια, μην ψάχνεις τσίπα, ούτε επαγγελματική ούτε ακόμη και σε ανθρώπινο επίπεδο. Γιατί όταν κάποιος καρπώνεται τον κόπο ή την επιτυχία συναδέλφου του δεν είναι μονάχα ερασιτέχνης, τίθεται εν αμφιβόλω και η ποιότητα του ως ανθρώπου.
Χρόνια τώρα το γράφουμε και αυτό θα κάνουμε έως ότου παραμένει σε λειτουργία ο υπολογιστής μας. Όταν κάποιοι δεν διαθέτουν βασικές δημοσιογραφικές ικανότητες, τότε καταφεύγουν σε διάφορα τρικ για να αυτοεπιβεβαιωθούν μήπως και νιώσουν υποψήφιοι για το βραβείο Πούλιτζερ.
Άντε να συμπονέσουμε ότι το κυνήγι της αποκλειστικότητας είναι μια δημοσιογραφική αποστολή που πρέπει να έχει αίσια κατάληξη. Ανεξαρτήτως, ότι το «αποκλειστικό» στο κυπριακό ποδόσφαιρο είναι κυρίως η «αμοιβή» που δίνεται στον
δημοσιογράφο για να κάνει τα χατίρια σε παράγοντες ή μάνατζερ.
Το να καπηλεύονται όμως τις ειδήσεις και να διατυμπανίζουν ψευδώς περί του αποκλειστικού, τότε το θέμα πάει σε άλλη διάσταση.
Ποια διάσταση δηλαδή; Στον πάτο. Εκεί που δεν υπάρχει ούτε ειλικρίνεια, ούτε αξιοπρέπεια και ούτε φυσικά συναδελφική αλληλεγγύη.
