Του Ονασαγόρα
Κάθε μέρα που περνά ο κάθε λογικός άνθρωπος αυτού του τόπου -όσοι λογικοί έχουν μείνει τέλος πάντων- αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα που έχει η Κύπρος για μια μετριοπαθή στρατηγική, μακριά από ακρότητες. Με αυτό το σκεπτικό -και αντιλαμβανόμενος πώς επιβάλλεται να περιοριστούν οι επιδράσεις στην κοινωνία από την άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά- βλέπω πολύ θετικά τις φωνές που καλούν σε συμμαχία κεντρώων και κεντροδεξιών σχηματισμών κι ας ήταν την περασμένη εβδομάδα ιδιαιτέρως επιθετική η αγαπημένη influencer απέναντι στο σούπερ Μάριο και στον εθνικό μας πρίγκιπα. Νερό κι αλάτι.
Αν ο ΔΗΣΥ κατορθώσει να περιλάβει στο ψηφοδέλτιό του τον πρώην Υπουργό και δικηγόρο (όχι του διαβόλου) Γιώργο Παμπορίδη θα είναι επιτυχία ανάλογη της καθόδου του Νταβίντ Λουίζ (πρώην αρχηγού Τσέλσι και Εθνικής Βραζιλίας) στην Πάφο. Ο λόγος απλός: σε μια εποχή που οι πολίτες αμφισβητούν έντονα το σύστημα, θεωρώντας το υποχείριο διεφθαρμένων, ο ομολογουμένως ιδιαίτερα αυθόρμητος και απρόβλεπτος Παμπορίδης έχει το ξεκάθαρο πλεονέκτημα να θεωρείται από πολλούς ως αντισυστημικός. Και, σαφέστατα, με περισσότερες γνώσεις από τους διάφορους Φειδίες. Ξέρω πως το σκέφτεται σοβαρά, για να δούμε αν θα το τολμήσει.
Εφέραμεν καλόν πράμαν. Λουκάς Φουρλάς, αναφερόμενος στη Λατινοπούλου
Το ΡΙΚ απέδειξε χθες πώς όχι απλά διαθέτει χιούμορ αλλά είναι και μαύρο χιούμορ άλλου επιπέδου, όπως για παράδειγμα το μαύρο χαβιάρι. Έβαλαν λοιπόν σε επανάληψη εκπομπή μαγειρικής στην οποία είχαν καλεσμένη την Υπουργό Γεωργίας. Και πως λέγεται η εκπομπή αν έχετε το Θεό σας; «Μην κάψεις την κουζίνα»! Βοήθειά μας. Ευτυχώς τελικά δεν έκαψε την κουζίνα.
Η κοπελιά που έφτιαχνε βίντεο με έντονη –έως παθιασμένη- κριτική εναντίον του Προέδρου βρέθηκε να απειλείται από γυναίκα που εργαζόταν στην ΚΥΠ. Στην πορεία μαθαίνουμε πως η ΚΥΠατζού είναι συγγενής του Προέδρου (μα πόσους συγγενείς ο Νίκος σε τόσο νεαρή ηλικία;) ενώ η τικ τόκερ έχει οργανική θέση στο ΑΛΜΑ. Βασικά έχουμε πόλεμο Νίκου-Οδυσσέα διά αντιπροσώπων (proxy war) με το beef να συνεχίζεται στους αιώνας των αιώνων, αμήν. Και αλληλούια.
Εκτός πάντως από την απορία «πόσους συγγενείς έχει ο Πρόεδρος και πόσοι από αυτούς εργάζονται σε κρατικές υπηρεσίες» δημιουργείται και το εύλογο ερώτημα κατά πόσον ο ίδιος γνωρίζει πως κάποιοι εξ αυτών (προφανώς από υπερβάλλοντα ζήλο) τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα. Δεν μπορώ να πιστέψω πως ήταν εις γνώση του ότι άτομο συγγενικού του περιβάλλοντος παρακολουθούσε -και στη συνέχεια προσπάθησε να εκφοβίσει- πολίτη, απλά και μόνο διότι του ασκούσε κριτική, έστω και έντονη. Κάπου ώπα. Αυτό θα σήμαινε πως μπαίνουμε σε σκοτεινές εποχές (very dark ages) και δεν θέλω ούτε καν να το διανοηθώ. Δεν γίνεται να αφήσουμε τον μεσαίωνα της δεκαετίας του ‘70 να επιστρέψει στην Κύπρο διότι μισό αιώνα μετά πληρώνουμε ακόμη τα αποτελέσματα εκείνης της κατάστασης. Κάποιος ας ψιθυρίσει και στην ΚΥΠ πως το «Π» στα αρχικά της δεν σημαίνει Προέδρου.
