

Του Βασίλη Νέδου
Ελαφρά μετατόπιση του χρονοδιαγράμματος παράδοσης των δύο φρεγατών FDI που ακολουθούν την «Κίμων» («Νέαρχος» και «Φορμίων») επιφέρει η υπογραφή της σύμβασης για την προμήθεια και της τέταρτης φρεγάτας («Θεμιστοκλής»).
Οπως είναι γνωστό, η «Κίμων» έχει προγραμματιστεί να παραδοθεί τον Δεκέμβριο του 2025 (με καθυστέρηση κάποιων μηνών), ωστόσο στην περίπτωση των τριών υπόλοιπων μονάδων οι καθυστερήσεις οφείλονται στην απόφαση να γίνουν μετατροπές, ώστε οι σύγχρονες φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού να φέρουν πυραύλους τύπου Κρουζ, εκτός απροόπτου τους MdCN (Missile de Croisière Naval), που είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό ως Scalp Naval, με ωφέλιμο βεληνεκές έως και 1.400 χιλιόμετρα.
Οι φρεγάτες «Νέαρχος» και «Φορμίων» είχε προγραμματιστεί να παραδοθούν στο Π.Ν. εντός του 2026 και οι δύο. Ωστόσο, οι αλλαγές που πρέπει να υποστούν (για παράδειγμα η χωροθέτηση κάθετων εκτοξευτήρων) θα οδηγήσουν ενδεχομένως στην παράδοση της τρίτης φρεγάτας εντός του 2027.
Η «Θεμιστοκλής» θα παραδοθεί σε περίοδο τριών ετών από τη συμβασιοποίηση της συμφωνίας για την προμήθεια του πλοίου, προφανώς με το σύνολο των χαρακτηριστικών που επιθυμεί το Π.Ν. να έχει προβλεφθεί από την έναρξη της ναυπήγησής του.
Οι κάθετοι εκτοξευτήρες και οι υπόλοιπες εργασίες που απαιτούνται ώστε τα στρατηγικά όπλα να τοποθετηθούν και στην «Κίμων» θα γίνουν σε μεταγενέστερο χρόνο. Εν ολίγοις, όταν το Π.Ν. έχει στη διάθεσή του τις υπόλοιπες φρεγάτες τύπου FDI, τότε η «Κίμων» θα επιστρέψει στις ναυπηγικές εγκαταστάσεις της Naval Group στη Λοριάν, προκειμένου να υποστεί τις απαραίτητες μετατροπές. Κάτι τέτοιο υπολογίζεται, με βάση τα υφιστάμενα χρονοδιαγράμματα, πριν από το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας. Αυτό σημαίνει ότι –τουλάχιστον με βάση τον υφιστάμενο σχεδιασμό– το 2030 το Π.Ν. θα διαθέτει τέσσερις φρεγάτες, οι οποίες θα μπορούν να επιφέρουν στρατηγικά πλήγματα, σε περίπτωση που αυτό απαιτηθεί.
Η «Κ» είχε προ καιρού (Ιανουάριος 2025) ενημερώσει το αναγνωστικό κοινό για τις συζητήσεις εντός του υπουργείου Εθνικής Αμυνας για την ανάγκη το Π.Ν. να αποκτήσει στρατηγικές και υποστρατηγικές δυνατότητες. Η συζήτηση αυτή σε δεύτερο χρόνο οδήγησε και στην πρόβλεψη μεταφοράς στρατηγικών όπλων και από τα υποβρύχια του Π.Ν. – βέβαια μετά το 2030, όταν θα έχουν ληφθεί αποφάσεις για τις νέες αντίστοιχες μονάδες.
Στρατηγικές δυνατότητες
Πλέον, πάντως, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Δένδιας έχει έτοιμη τη σύμβαση που θα οδηγεί στην προμήθεια της τέταρτης FDI («Θεμιστοκλής»), στην οποία περιλαμβάνονται οι αναγκαίες εργασίες μετατροπών, οι οποίες θα επιτρέψουν την απόκτηση των σύγχρονων αυτών στρατηγικών δυνατοτήτων και από τις τρεις πρώτες.
Επί της ουσίας, ο κ. Δένδιας εκλήθη να μεταφέρει τη σύμβαση για τις FDI σε περιβάλλον σύγχρονων επιχειρήσεων. Η σύμβαση του 2021 ανάμεσα στο Π.Ν. και τη γαλλική Naval Group έγινε με βάση την παραδοχή της ανάγκης να αποκτηθούν –με τεράστια καθυστέρηση σε σύγκριση με το σύνολο της υπόλοιπης Ευρώπης– δυνατότητες αντιαεροπορικής άμυνας. Οι δυνατότητες αυτές θεωρούνται πλέον αυτονόητες για κάθε σύγχρονο Ναυτικό. Πλέον στα σύγχρονα πεδία των μαχών (Ουκρανία, αλλά κυρίως Μέση Ανατολή) επικρατεί η χρήση βαλλιστικών πυραύλων, η κτήση των οποίων αποτελεί αποτρεπτικό μέσο από μόνη της.
Βεβαίως, στην παρούσα φάση εκείνο που εξασφαλίζεται είναι η μετατροπή των πλοίων ώστε αυτά να μπορούν να φέρουν στρατηγικά όπλα, είτε πρόκειται για τους επικρατέστερους γαλλικούς MdCN είτε για άλλους πυραύλους. Η σύμβαση για την προμήθεια των ίδιων των πυραύλων θα γίνει σε μεταγενέστερο χρόνο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παράλληλα η ελληνική πλευρά ετοιμάζεται να υπογράψει με τους Γάλλους και την πρώτη συμπληρωματική σύμβαση ύψους 107 εκατ. ευρώ για την εν συνεχεία υποστήριξη των νέων φρεγατών (Follow On Support).
Ο «Κένταυρος»
Προχωρούν οι εργασίες για τον σταδιακό εξοπλισμό του συνόλου των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ με τη ναυτική έκδοση του συστήματος αντιμετώπισης μη επανδρωμένων αεροχημάτων (C-UAS) «Κένταυρος» που έχει αναπτύξει η ΕΑΒ. Χθες ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση του «Κένταυρου» στη φρεγάτα «Σπέτσαι», ενώ το σύστημα διαθέτει ήδη και η φρεγάτα «Ψαρά», η οποία δρα αυτή την εποχή στο πλαίσιο της επιχείρησης της Ε.Ε. «Ασπίδες» για τη συνοδεία εμπορικών πλοίων που κινούνται στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Κόλπο του Αντεν.