Σταύρος Παπαντωνίου
Πέρασε μάλλον απαρατήρητο ότι πριν από περίπου μία εβδομάδα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, περιοδεύοντας στο Διδυμότειχο και στην Ορεστιάδα, αναφέρθηκε για πρώτη φορά με ευθύτητα στα μικρά κόμματα εκ δεξιών της Ν.Δ. «Ξέρω ότι υπάρχουν και αρκετοί εδώ στη Βόρεια Ελλάδα που μπορεί να “αλληθωρίζουν” προς διάφορα κόμματα ή κομματίδια ή σχήματα που βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας», είπε ο πρωθυπουργός, καλώντας τα στελέχη και τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. να τους θυμίσουν «ποιοι είναι οι πατριώτες στα λόγια και ποιοι είναι οι πραγματικοί πατριώτες στην πράξη». Λίγες μέρες αργότερα, από τα Γιάννενα, ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε σε αρκετά σημεία του λόγου του και πάλι μια ρητορική με αποδέκτη το συντηρητικό ακροατήριο δεξιά της Ν.Δ., λέγοντας πως στις 21 Μαΐου θα αναμετρηθεί η «χώρα-σκορποχώρι των ανοιχτών συνόρων με την ασφαλή Ελλάδα του 2023».
Το ερώτημα είναι σαφές: όσο οδεύουμε προς τις εκλογές, πώς θα καταφέρει η Ν.Δ. να εξυπηρετήσει τον κεντρικό στρατηγικό της στόχο, που είναι η κυριαρχία της στο Κέντρο, χωρίς να αποξενώσει το δεξιό ακροατήριο. Οι αναλύσεις που φθάνουν στο Μαξίμου δείχνουν πως η Ν.Δ. έχει χάσει επαφή με ένα κομμάτι που κινείται στις παρυφές της Δεξιάς. Το ποσοστό το οποίο θα μπορούσε, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, να «επαναπατρίσει» είναι, όπως δείχνουν όλα τα ποιοτικά στοιχεία, από 1,5% έως 2,5% – διόλου αμελητέο για να πλησιάσει τον στόχο της 21ης Μαΐου. Εκλογικός αναλυτής λέει στην «Κ» πως είναι τελείως διαφορετικό το 32% με το 34%, καθώς διαμορφώνουν δύο τελείως διαφορετικά πολιτικά σκηνικά. Συνεπώς οι αναφορές του κ. Μητσοτάκη τόσο στο Διδυμότειχο όσο και στα Γιάννενα εξυπηρετούν την ανάγκη περιορισμού των μικρών κομμάτων της Δεξιάς.
Στο Μέγαρο Μαξίμου άλλωστε έχουν θέσει στους εαυτούς τους ένα πιο βασικό ερώτημα: Τι είναι Δεξιά σήμερα; Η απάντηση έχει αλλάξει σε σχέση με παλαιότερα, καθώς δεν περιλαμβάνει σκληρά ιδεολογικά χαρακτηριστικά, όπως ο αντικομμουνισμός, αλλά περισσότερο ζητήματα καθημερινότητας. «Η ασφάλεια, τόσο η ατομική και οικογενειακή όσο και η εθνική, ζητήματα τήρησης της νομιμότητας στα πανεπιστήμια και ο έλεγχος της λαθρομετανάστευσης είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα της σημερινής Δεξιάς», αναφέρει στην «Κ» κυβερνητικό στέλεχος. Στο ίδιο πλαίσιο, πάντως, της ενεργοποίησης των παραδοσιακών αντανακλαστικών στη βάση της Ν.Δ. και πέραν αυτής, πρέπει να ενταχθεί και η διπλή επίθεση που έκανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στον Γιώργο Παπανδρέου, τόσο στη Λαμία όσο και στα Γιάννενα, θυμίζοντας πως το σύνθημα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» κατέληξε στη δεύτερη εκδοχή.
Αν υπάρχει πάντως ένας φόβος στην κυβέρνηση για τις πρώτες εκλογές, αυτός είναι η ψήφος διαμαρτυρίας ή η αποχή. Οι ποιοτικές μετρήσεις που έχουν γίνει αποτυπώνουν πως οι δεξιοί ψηφοφόροι, που δεν πρόκειται να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορούν να «τιμωρήσουν» την κυβέρνηση είτε ψηφίζοντας κάποιο μικρό κόμμα διαμαρτυρίας είτε με την αποχή.
«Ο φόβος Τσίπρα»
Παρότι ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στα Γιάννενα ζήτησε να ξεχάσουν όλοι τη δεύτερη κάλπη και να επικεντρωθούν στις εκλογές της 21ης Μαΐου, είναι προφανές πως η τακτική έχει το βλέμμα της και ανάμεσα στις δύο κάλπες. Εάν η διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ είναι μικρή, τότε εκφράζεται η προσδοκία ότι θα λειτουργήσουν συσπειρωτικά αντανακλαστικά «υπό τον φόβο επιστροφής του Τσίπρα». Ο λώρος με το συντηρητικό κοινό θα επιχειρηθεί να διατηρηθεί ζωντανός με επίμονη επίκληση όσων έχει πράξει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αυτή την τετραετία: Ο χειρισμός στον Εβρο το 2020, η μείωση των μεταναστευτικών ροών, η ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και εσχάτως το «δώρο» του ΣΥΡΙΖΑ που τάχθηκε κατά της επέκτασης του φράχτη αποτελούν βασικά επιχειρήματα για την κυβέρνηση. Κομβικό θα είναι και το τι μέλλει γενέσθαι με το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη και αν τελικά πάρει ή όχι το πράσινο φως από τον Αρειο Πάγο. Αρκετές μετρήσεις πάντως δείχνουν πως ψηφοφόροι του κόμματος Κασιδιάρη πιο εύκολα μπορεί να μετακινηθούν στον ΣΥΡΙΖΑ, στη λογική της αντισυστημικής ψήφου, παρά στη Ν.Δ.
Ο πρωθυπουργός ουσιαστικά θα ξεδιπλώσει την τακτική του σε δύο κατευθύνσεις, που όμως δεν θεωρούνται ασύμπτωτες. «Η πραγματικότητα είναι πως απευθυνόμαστε σε ένα μέτωπο λογικής που δεν θέλει τη χώρα ξέφραγο αμπέλι. Η τήρηση της νομιμότητας αποτελεί κοινό τόπο», εξηγεί στην «Κ» κυβερνητικό στέλεχος.
