ΚΥΠΕ
Η κυβέρνηση, η πολιτεία και η κοινωνία στέκονται έμπρακτα δίπλα στις οικογένειες και τα ορφανά που άφησε πίσω της η τραγωδία της πτώσης του αεροσκάφους της «Ηλιος» στο Γραμματικό, στις 14 Αυγούστου 2005, δήλωσε σήμερα ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης Ιωνάς Νικολάου.
Σε επιμνημόσυνο λόγο του στο μνημόσυνο των θυμάτων της αεροπορικής τραγωδίας της «Ηλιος» που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Παραλίμνι, ο Υπουργός ανέφερε ότι «η συντριβή του αεροσκάφους της «Ηλιος» στην περιοχή του Γραμματικού, βόρεια της Αθήνας, συγκλόνισε την Κύπρο και την Ευρώπη, αφού έκοψε το νήμα της ζωής 121 συνανθρώπων μας. Δεν υπάρχει σπίτι, δεν υπάρχει ίσως κανένας από εμάς που να μην είχε ένα συγγενή, ένα φίλο, ένα γνωστό που επέβαινε σ’ αυτό».
“Ο πόνος ανείπωτος για την τραγική εκείνη στιγμή που αφαίρεσε το δικαίωμα της χαράς και της ευτυχίας από τις οικογένειες τους. Έντεκα χρόνια μετά συγγενείς όλων των θυμάτων, πολλοί άγνωστοι μεταξύ τους μέχρι τότε, ενωμένοι πλέον σαν μια οικογένεια που την συνδέουν ακατάλυτοι δεσμοί κοινού πένθους και πόνου, προσέρχονται στις εκκλησιές μας και στο Γραμματικό για να τιμήσουν τη μνήμη τους, να προσευχηθούν για την ανάπαυση των αθώων ψυχών τους, ανανεώνοντας τη σιωπηλή ιερή συμφωνία να κρατήσουν τη μνήμη τους ζωντανή» είπε.
Σημείωσε επίσης ότι «η κυβέρνηση, από χρέος και ευθύνη της πολιτείας και της κοινωνίας στέκεται έμπρακτα δίπλα στις οικογένειες και τα ορφανά που άφησε πίσω της η ανείπωτη τραγωδία του αεροπορικού στο Γραμματικό».
Σήμερα, ανέφερε, «θυμόμαστε και μνημονεύουμε τους νεκρούς της αεροπορικής τραγωδίας και προσευχόμαστε για τα 121 θύματα της. Βλέποντας τους συγγενείς, τους φίλους, βλέποντας όλους εσάς και τον πόνο που άφησε τα αποτυπώματα του στα πρόσωπα όλων, βιώνουμε ξανά την τραγωδία που ξεκλήρισε οικογένειες ολόκληρες και συγκλόνισε το παγκύπριο”.
Μόνη παρηγοριά, συνέχισε ο Υπουργός Δικαιοσύνης, «οι αναμνήσεις και η πίστη στο Θεό που δίνει κουράγιο σε όλους μας, στον καθημερινό αγώνα για να κοιτάμε μπροστά και να μπορούμε να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο και κυρίως τα παιδιά, που έμειναν πίσω».
Όπως ανέφερε το μοιραίο αεροσκάφος αναχώρησε το πρωινό της 14ης Αυγούστου του 2005 από το αεροδρόμιο Λάρνακας με τελικό προορισμό την Πράγα και ενδιάμεσο σταθμό το «Ελευθέριος Βενιζέλος» της Αθήνας και “έμελλε να καταγράψει μία από τις τραγικότερες στιγμής της εποχής μας. Στις 10.15 το πρωί το αεροσκάφος εισήλθε στον Εθνικό Εναέριο Χώρο Αθηνών, χωρίς όμως να έχει καμία επαφή με τον Πύργο Ελέγχου».
Όπως αποδείχθηκε από τις έρευνες, συνέχισε, «το αεροσκάφος πετούσε με αυτόματο πιλότο και με όλους τους επιβαίνοντες να έχουν απολέσει τις αισθήσεις τους εκτός από τον αεροσυνοδό Ανδρέα προδρόμου που προσπαθούσε να αναλάβει τον έλεγχο του. Λίγες ώρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 12.05 το αεροσκάφος συνετρίβη στην ορεινή περιοχή του Γραμματικού, παρασύροντας στο θάνατο 121 ψυχές, εκ των οποίων οι 22 ήταν ανήλικα παιδιά και βυθίζοντας στο πένθος δεκάδες οικογένειες σε Κύπρο και Ελλάδα».
Έκτοτε, ανέφερε ο Υπουργός Δικαιοσύνης «κάθε Αύγουστο το Παραλίμνι θρηνεί τον άδικο χαμό των 16 αγαπημένων συγγενών και φίλων, το ξεκλήρισμα δύο ολόκληρων οικογενειών, της οικογένειας του Χρήστου Πυρίλλη και της οικογένειας του Αντώνη Αντωνίου – και την απώλεια των τριών μελών της οικογένειας Κουτσόφτα, η οποία άφησε πίσω της τον δίχρονο τότε Βασίλη να μεγαλώνει με τους παππούδες και τις γιαγιάδες του».
Η οικογένεια του Οδυσσέα και της Ξένιας Κουτσόφτα, είπε ο κ. Νικολάου, “μετέβαινε με το κοριτσάκι τους την 6χρονη Χρύσω στην Αθήνα μαζί με τις οικογένειες του Χρίστου και της Αντωνίας Πυρίλλη με τα παιδιά τους, Έβελιν 12, Ξένιο 10 και Μάρκο 6 χρόνων και την οικογένεια του Αντώνη και της Μαρίας Αντωνίου με τα παιδιά τους Χρίστο 10 και Χριστίνα 6 χρόνων. Μνημονεύουμε επίσης τους Πανίκο και Φάνη Κητρομιλίδη και τους Γιάννη και Ντίνα Παπαχριστοδούλου που κατάγονται επίσης από το Παραλίμνι και διέμεναν στη Λεμεσό».
