Kathimerini.gr
Σκληρή απάντηση έδωσαν διπλωματικές πηγές στις σημερινές δηλώσεις της εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μαρίας Ζαχάροβα που αφορούν την Ελλάδα και την Κύπρο.
«Οφείλουν όλοι να γνωρίζουν ότι η τουρκική στρατιωτική εισβολή στην Κύπρο που έλαβε χώρα το 1974, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και οδήγησε στην παράνομη κατοχή, έκτοτε, σχεδόν του 37% περίπου του εδάφους της Κύπρου, στην ανθρωπιστική τραγωδία των εκτοπισμένων από τις εστίες τους Ελληνοκυπρίων, των εγκλωβισμένων και των αγνοουμένων» ανέφεραν διπλωματικές πηγές, και υπενθύμισαν ότι η Πράξη του Ελσίνκι υπεγράφη τον Αύγουστο του 1975.
«Για την ατυχή αναφορά στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974, δηλαδή ενός χρόνου πριν την υπογραφή της Τελικής Πράξεως, υπογραμμίζουμε ότι όλες οι δημοκρατικά εκλεγμένες ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974 έως σήμερα και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας την έχουν καταδικάσει απερίφραστα» σημείωσαν οι διπλωματικές πηγές, και παρέπεμψαν στη διεθνή κοινότητα, η οποία “έχει, κατ’ επανάληψη, εκφρασθεί επί του Κυπριακού ως διεθνούς ζητήματος εισβολής και κατοχής, σε ευθεία παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών».
Οι διπλωματικές πηγές παρέπεμψαν επίσης και σε δημόσιες τοποθετήσεις του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας με ρητές αναφορές στα σχετικά Ψηφίσματα του ΟΗΕ και κατέληξαν:
«Σχετικά με τις αναφορές στις σχέσεις της χώρας μας με τη Βόρεια Μακεδονία, υπενθυμίζουμε η διαφορά μας με την Βόρεια Μακεδονία επιλύθηκε, με ειρηνικά μέσα, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Ας αναλογιστούμε όλοι ότι κάποτε πραγματοποιούνταν Διασκέψεις που άφηναν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην ιστορία των διεθνών σχέσεων. Στο Ελσίνκι το 1975 έγινε η ιστορική υπέρβαση της θεσμοθέτησης της ειρηνικής συνύπαρξης των κρατών και του ορισμού των αρχών που θα διέπνεαν τις μεταξύ τους σχέσεις».
Υπενθυμίζεται πως η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, εξαπέλυσε νέα επίθεση κατά δυτικών χωρών, υπερασπιζόμενη παράλληλα την Τουρκία και τη Βόρεια Μακεδονία έναντι της Ελλάδας.
Σε ανάρτησή της στο Telegram, η Ζαχάροβα απάντησε στις δηλώσεις της υπουργού Εξωτερικών της Φινλανδίας, Ελίνα Βάλτονεν, η οποία είχε κατηγορήσει τη Μόσχα ότι παραβιάζει «κάθε μία από τις δέκα αρχές της Συμφωνίας του Ελσίνκι».
Η Ρωσίδα αξιωματούχος χαρακτήρισε τη δήλωση «απροκάλυπτο ψέμα» και υποστήριξε ότι, αντιθέτως, οι ίδιες οι χώρες-μέλη του ΟΑΣΕ έχουν επανειλημμένα παραβιάσει τις αρχές αυτές.
Παραθέτοντας σειρά παραδειγμάτων, η Ζαχάροβα ανέφερε μεταξύ άλλων: «την εμπλοκή της χούντας των Συνταγματαρχών στην Κύπρο το 1974, τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία το 1999, την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου το 2008 και τη στήριξη της Δύσης στο “σκηνοθετημένο πραξικόπημα του 2014” στην Ουκρανία».
Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η αναφορά της Ελλάδας, την οποία κατηγόρησε για «παραβίαση της αρχής της συνεργασίας μεταξύ κρατών» λόγω του «μπλοκαρίσματος διεθνών πρωτοβουλιών συνεργασίας με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας έως το 2018».
Στην ίδια ανάρτηση, η Ζαχάροβα εξαπέλυσε προσωπική επίθεση στη Φινλανδή υπουργό Εξωτερικών, χαρακτηρίζοντάς την «τεχνολόγο και χρηματοοικονομικό στέλεχος, αλλά όχι διπλωμάτη», ενώ ειρωνεύτηκε και την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αναφέροντας πως «στη Δυτική Ευρώπη δεν χρειάζονται επαγγελματίες στις θέσεις ευθύνης» και πως «όλοι γνωρίζουν ποιο είναι το πραγματικό βάρος της Ε.Ε., την οποία ελέγχει μια γυναικολόγος».
Ολόκληρη η ανάρτηση Ζαχάροβα
Η υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας Ελίνα Βάλτονεν δήλωσε: «Με τις ενέργειές της, η Ρωσία παραβιάζει κάθε μία από τις δέκα αρχές του Ελσίνκι — τις ίδιες αρχές στη διαμόρφωση των οποίων είχε συμμετάσχει πριν από πενήντα χρόνια».
Απροκάλυπτο ψέμα, στο οποίο όλοι έχουν πλέον συνηθίσει. Ωστόσο, σε ένα σημείο έχει δίκιο η Βάλτονεν: οι αρχές του Ελσίνκι, που θεσπίστηκαν πριν από μισό αιώνα, πράγματι παραβιάζονται. Μόνο που παραβιάζονται από εκείνους που τις υπέγραψαν — από τα κράτη-μέλη του ΟΑΣΕ.
Ιδού μερικά μόνο από τα πολλά παραδείγματα:
Αρχή I. Κυρίαρχη ισότητα και σεβασμός των δικαιωμάτων που απορρέουν από την κυριαρχία: 1974 – Παρέμβαση της Χούντας των Μαύρων Συνταγματαρχών στην Ελλάδα στη διακοινοτική σύγκρουση στην Κύπρο, απόπειρα προσάρτησης του νησιού στην Ελλάδα.
Αρχή II. Μη χρήση ή απειλή χρήσης βίας: 1999 – Βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ χωρίς εντολή του ΟΗΕ.
Αρχή III. Απαραβίαστο των συνόρων: 2008 – Αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από τις δυτικές χώρες χωρίς τη συναίνεση της Σερβίας.
Αρχή IV. Εδαφική ακεραιότητα των κρατών: 1991–1992 – Αναγνώριση από τη Γερμανία της ανεξαρτησίας της Σλοβενίας και της Κροατίας εν μέσω εθνοτικών συγκρούσεων στη Γιουγκοσλαβία, επιταχύνοντας τη διάλυση του γιουγκοσλαβικού κράτους.
Αρχή V. Ειρηνική διευθέτηση των διαφορών: 1995 – Επιχείρηση «Καταιγίδα» («Oluja»): Παρά τις μεσολαβητικές προσπάθειες του ΟΑΣΕ και τρίτων μερών στη σύγκρουση μεταξύ Κροατίας και της Σερβικής Κράινα, το Ζάγκρεμπ απέρριψε τη διπλωματική λύση και προχώρησε σε εθνοκαθάρσεις.
Αρχή VI. Μη επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις: 2014 – Ο σκηνοθετημένος από τη Δύση «Μαϊντάν» και η υποστήριξη του πραξικοπήματος στην Ουκρανία.
Αρχή VII. Σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας σκέψης, συνείδησης, θρησκείας και πεποιθήσεων: Δεκαετία του 2000 – Λειτουργία μυστικών φυλακών της CIA στη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Ρουμανία.
Αρχή VIII. Ισότητα και δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση: 1991 – Απόφαση του Συνταγματικού Συμβουλίου της Γαλλίας που αρνήθηκε στους Κορσικανούς το δικαίωμα ύπαρξης εθνικής ταυτότητας και απαγόρευσε τον όρο «κορσικανικός λαός».
Αρχή IX. Συνεργασία μεταξύ των κρατών: Έως το 2018 – Το μπλοκάρισμα από την Ελλάδα διεθνών πρωτοβουλιών που αποσκοπούσαν στη συνεργασία με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας (λόγω της εκκρεμότητας γύρω από το ζήτημα του ονόματος).
Αρχή X. Καλή πίστη στην εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων: 1965–2024 – Η άρνηση της Βρετανίας να εκπληρώσει τις διεθνείς νομικές της δεσμεύσεις και η συνεχιζόμενη κατοχή του νησιού Τσάγκος (Μαυρίκιος) στον Ινδικό Ωκεανό.
Υστερόγραφο:
Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η Ελίνα Βάλτονεν ούτε από σπουδές ούτε από επαγγελματική εμπειρία είναι διπλωμάτης — και ποτέ δεν υπήρξε. Τεχνολόγος, μάνατζερ δημοτικών εκδηλώσεων, οικονομολόγος — οτιδήποτε εκτός από ειδικός στις διεθνείς σχέσεις. Στη Δυτική Ευρώπη δεν χρειάζονται επαγγελματίες σε θέσεις ευθύνης. Και όλοι καταλαβαίνουν ποιο είναι το πραγματικό «όργανο» της ΕΕ, την οποία ελέγχει μια γυναικολόγος όπως η Ούρσουλα (Φον ντερ Λάιεν).
