Του Απόστολου Κουρουπάκη
Ο Ανδρέας Πάμπουκκας είναι φρέσκος στα λογοτεχνικά πράγματα της χώρας μας και απ’ ό,τι φαίνεται έχει αρκετά να δώσει στον χώρο του βιβλίου. Σεμνά και με μία ταπεινότητα που δεν συναντάς συχνά, προχωράει τον δρόμο του και δίνει λογοτεχνικούς καρπούς. Το πρώτο του βιβλίο, τα «Αποκυήματα» είναι μία συλλογή διηγημάτων και κάποια πρωτόλεια ποιήματα, μία αρκετά ενδιαφέρουσα έκδοση, και θα περίμενε κανείς να συνεχίσει σε αυτό το λογοτεχνικό μοτίβο. Ο Ανδρέας, όμως, είχε άλλα σχέδια προς το παρόν (μαθαίνω ότι στα επόμενα σχέδιά του είναι η έκδοση μιας ποιητικής συλλογής, η οποία προγραμματίζεται να κυκλοφορήσει το 2020) και πρόσφατα εξέδωσε το παιδικό «Το ρολόι που κουράστηκε», Εκδόσεις Ηλία Επιφανίου, το οποίο έλαβε Έπαινο στον 9ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ε.Π.Ο.Κ. Ελλάδας. Το βιβλίο παρουσιάστηκε ήδη στη γενέτειρά του, τον Λυθροδόντα και στη Λευκωσία και την Παρασκευή θα γίνει η παρουσίασή του και στη Λεμεσό. Με αφορμή, λοιπόν, την παρουσίαση της Λεμεσού, ο Ανδρέας μού μίλησε για «Το ρολόι που κουράστηκε».
–Η δεύτερή σου έκδοση είναι παιδική λογοτεχνία, τι σε έκανε να γράψεις για παιδιά;
–Δεν κάνω κάτι προγραμματισμένα. Όταν χτυπήσει την πόρτα η έμπνευση, την καλωσορίζω και βλέπω τι φέρνει μαζί της. Συνήθως κουβαλάει ποιήματα, διηγήματα. Μια φορά είχε φέρει ένα παιδικό, πριν από μερικά χρόνια, αλλά όταν το φυτέψαμε, δεν άνθισε. Από τότε είχα καημό να γράψω παιδικό βιβλίο, επειδή αγαπώ πολύ τα παιδιά, έστω και αν αφορούσε μιαν άλλη ιδέα. Αυτή τη φορά, η έμπνευση χτύπησε την πόρτα μου τα μεσάνυχτα. Φυτέψαμε την ιδέα αμέσως και την περιποιηθήκαμε νυσταγμένα μεν, αγόγγυστα δε, όλο το βράδυ. Ως το επόμενο μεσημέρι είχαμε τον καρπό, τον οποίο ονομάσαμε «Το ρολόι που κουράστηκε». Θέλω να ασχοληθώ ξανά στο μέλλον με την παιδική λογοτεχνία, αλλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποια ξεκάθαρη ιδέα.
–Κουράζονται και τα ρολόγια; Από πού εμπνεύστηκες;
–Εφόσον ακόμα δεν έχουμε βρει τρόπο επικοινωνίας μαζί τους, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν κουράζονται ή όχι! Μόνο εικασίες κάνουμε και εκφράζουμε απορίες. Αυτό ακριβώς μου έτυχε ένα βράδυ. Έπρεπε να ξυπνήσω στις 4 για να πάω δουλειά. Είχαν περάσει τα μεσάνυχτα και ο ύπνος δεν ερχόταν. Θυμήθηκα ότι είχα διαβάσει κάπου πως όταν ακούς έναν σταθερό, ήρεμο ήχο –σαν το «τικ» «τοκ» ενός ρολογιού– βοηθάει να κοιμηθείς. Ξεκίνησα να ακούω τον ήχο του ξυπνητηριού μου, αλλά, αντί να ηρεμήσω και να κοιμηθώ, η έμπνευση εισέβαλε στο δωμάτιο και άρχισε να χτυπάει παλαμάκια δίπλα μου. Εικόνες, διάλογοι και στοιχεία της πλοκής του «Ρολογιού που κουράστηκε» ξεκίνησαν να ζωντανεύουν στο μυαλό μου. Αποφάσισα να μην κοιμηθώ και κάθισα στον υπολογιστή και ξεκίνησα να γράφω τις ιδέες μου. Πήγα δουλειά και συνέχισα να δουλεύω πάνω του ώς τις 11:00, όταν και είχα ολοκληρωμένο το βιβλίο σύμφωνα με τις αρχικές μου ιδέες. Τους επόμενους μήνες το δούλεψα περισσότερο για μικροαλλαγές και βελτιώσεις μέχρι να φτάσει στην τελική του μορφή. Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να αναφέρω ονομαστικά κάποιους ανθρώπους που αγκάλιασαν ζεστά και βοήθησαν στο διορθωτικό στάδιο της διαδικασίας: Φένια Κινικλή, Όλγα Ρουβήμ, Έλενα Μακρυγιάννη-Βρυωνίδου, Μαριάννα Νικολάου και Κυριάκος Ιωάννου. Τους ευχαριστώ και από εδώ για την αγάπη τους.
–Ανδρέα, νομίζεις ότι διαβάζουμε αρκετά σήμερα;
–Διαβάζουμε, πώς δεν διαβάζουμε! Διαβάζουμε τις ειδοποιήσεις στα tablets μας για το ότι πόσταρε κάποιος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πρέπει να τρέξουμε να το δούμε, διαβάζουμε ειδήσεις για ψευτοδιάσημους, διαβάζουμε τα κουτσομπολιά που στέλνουμε γράφοντας greeklish μεταξύ μας στο γκρουπ της συζήτησης με φίλους. Κι όταν αποφασίζουμε να διαβάσουμε κάτι πιο σοβαρό ή ουσιώδες, από τη μια διαβάζουμε ό,τι κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ή αλλού χωρίς κριτική σκέψη και λογική ματιά. Από την άλλη υπάρχουν βιβλιόφιλοι-βιβλιοφάγοι που διαβάζουν και ολοκληρώνουν ολόκληρα μυθιστορήματα μέσα σε λίγες μέρες, για να πάρουν μόνο μια πρόσκαιρη συναισθηματική φόρτιση και τίποτε βαθύτερο. Ίσως η πιο σωστή έκφραση να είναι «κοιτάζουν τα γράμματα στις σελίδες και φυλλομετρούν». Αδυνατώ να κατανοήσω το φαινόμενο των ανθρώπων που διαβάζουν κυριολεκτικά καθημερινά, αλλά υστερούν σε βασικές αρχές της ορθογραφίας ή/και άλλων τομέων της γλώσσας.
–Λογοτεχνία, όμως;
–Τώρα, αν μιλούμε για λογοτεχνία, θα μιλήσω από προσωπική πείρα: ξέρω πολλούς ανθρώπους που αγαπούν τη λογοτεχνία και επιδιώκουν να διαβάζουν συστηματικά. Από την άλλη γνωρίζω ότι οι ρυθμοί της καθημερινότητας κάποτε δεν σου αφήνουν το περιθώριο (χρόνου και αντοχών) για να διαβάσεις, όσο και αν το θέλεις. Δυστυχώς η λογοτεχνία, όπως και άλλες πτυχές του πολιτιστικού μας βίου, υστερεί σημαντικά. Ταυτόχρονα όμως, όλο και περισσότεροι νέοι λογοτέχνες ξεπηδούν ανάμεσά μας, φέροντας διαμαντάκια που προμηνύουν ποιοτικά μέλλοντα, νέες ομάδες λογοτεχνών δραστηριοποιούνται και ένα νέο ενδιαφέρον από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης επιδεικνύεται και διατηρεί την ελπίδα ζωντανή!
Το βιβλίο
Έχεις ποτέ σου σκεφτεί πόσο μονότονη και κουραστική είναι η δουλειά που κάνουν τα ρολόγια; Για πόσο καιρό μετρούν κάθε δευτερόλεπτο χωρίς σταματημό; Πόσες ώρες, μέρες, μήνες και χρόνια χτυπάνε χωρίς διάλειμμα τα «τικ» και «τοκ» τους; Δεν θα είχαν δίκιο τα ρολόγια να έκαναν διακοπές για ξεκούραση και χαλάρωση; Τι θα γινόταν, άραγε, αν ένα ρολόι αποφάσιζε να σταματήσει τους χτύπους του και να απολαύσει την ησυχία του; Και τι συνέπειες θα είχε αυτή η πράξη του για το αγοράκι που το έχει στο κομοδίνο του και στηρίζεται σ’ αυτό για το καθημερινό, πρωινό του ξύπνημα; Ευτυχώς, αυτοί που αγαπούν τους πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, τους στηρίζουν στα δύσκολα και τους συμβουλεύουν. Τελικά θα πιάσουν τόπο οι προτροπές τους; Ή, μήπως, θα χαθεί ο ρυθμός του χρόνου μια για πάντα;
Ποιος είναι
Ο Ανδρέας Πάμπουκκας γεννήθηκε το 1985 στον Λυθροδόντα. Είναι πτυχιούχος Θεολογίας του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Ε.Κ.Π.Α. Εκτός από τη συγγραφή ασχολείται με τη φωτογραφία και τη ζωγραφική. Το πρώτο του βιβλίο «Αποκυήματα» (εκδ. Ηλία Επιφανίου, 2017) συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα των κρατικών βραβείων λογοτεχνίας 2017 και ανακηρύχθηκε «Βιβλίο της χρονιάς» από τον Ε.Π.Ο.Κ. (Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων) Ελλάδος. Έργα του δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά (Νέα Εποχή, Κυπριακή Εστία κ.ά.) και διακρίθηκαν σε παγκύπριους, πανελλήνιους και παγκόσμιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Είναι ενεργό μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου. Από τον Ιανουάριο του 2019, αποτελεί ιδρυτικό μέλος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ομίλου Λογοτεχνίας και Κριτικής.
Πληροφορίες
Παρασκευή, 6 Δεκεμβρίου, ώρα 7:00 μ.μ. Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Λεμεσός.
