ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Οι τέσσερις του πρώτου Residency του ΒΑF

Οι καλλιτέχνιδες Άννα Ψάλτη, Ειρήνη Κάττου, Μαρίνα Ιερείδη και Σαβίνα Ιωάννου μιλούν στην «Κ» για την τέχνη τους

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Οι τέσσερις νεαρές καλλιτέχνιδες, Άννα Ψάλτη, Ειρήνη Κάττου, Μαρίνα Ιερείδη και Σαβίνα Ιωάννου, που επελέγησαν για να συμμετάσχουν στο δίμηνο Residency: Studio Mentoring Program του Beauty Line Art Foundation (ΒΑF), συστήνονται στην «Κ» και μιλούν για τη δουλειά τους, τα όνειρά τους και το αποτύπωμα που θα ήθελαν να αφήσουν στον χώρο της τέχνης. Οι τέσσερις δημιουργοί εμπνεύστηκαν από τη θεματική «Mου υποσχέθηκες αγάπη».

 

Άννα Ψάλτη: Η συνύπαρξη και συνεργασία πολλαπλών υλικών με εξιτάρει, και γι’ αυτό τείνω να δουλεύω με πολλά μέσα, όπως είναι το σχέδιο, η φωτογραφία, τα γλυπτά, το κείμενο, ο ήχος και το περφόρμανς.

 

Είμαι η Άννα Ψάλτη! Σχετικά με το είδος τέχνης το οποίο η ύπαρξή μου ασχολείται, ή τουλάχιστον μελετάει και δημιουργεί, είναι κυρίως οι εγκαταστάσεις. Γενικότερα, όταν έρχεται εκείνη η μαγευτική στιγμή της επιμέλειας και τοποθέτησης εκθεμάτων μέσα σε έναν χώρο, στη δημιουργία μιας κατάστασης, τότε είναι που δίνω ιδιαίτερη έμφαση στην αρχιτεκτονική ταυτότητα του χώρου. Μου αρέσει να περνάω χρόνο με έναν χώρο, να τον κατανοώ, κυρίως σε σχέση με τα δημιουργήματά μου, ακόμα κι αν δεν τα έχω φτιάξει με βάση αυτόν. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο με ενδιαφέρει πολύ η κατηγορία της χωρικής εγκατάστασης. Οι εγκαταστάσεις που δημιουργώ είναι συνήθως αποτέλεσμα κάποιων επιμέρους δημιουργιών μου, που ξεδιπλώνονται μέσα από ποικίλα μέσα. Τα μέσα αυτά εντάσσονται μέσα, γύρω ή παράλληλα με έναν χώρο, καταλήγοντας σε μια εγκατάσταση, σε μια αφήγηση, στην έναρξη πολλαπλών διαλόγων. Αυτοί οι διάλογοι είναι μέρος της τέχνης μου. Πολλές φορές είναι μεταφορικοί και αέρινα συνυπάρχουν μέσα από τη συνεργασία και σχέση των έργων μου. Άλλες φορές, αφορούν την ανταλλαγή απόψεων, σκέψεων και συναισθημάτων από τους ανθρώπους που βρίσκονται ανάμεσα στα έργα μου. Η συνύπαρξη και συνεργασία πολλαπλών υλικών με εξιτάρει, και γι’ αυτό τείνω να δουλεύω με πολλά μέσα, όπως είναι το σχέδιο, η φωτογραφία, τα γλυπτά, το κείμενο, ο ήχος και το περφόρμανς.

Τι σημαίνει για εσένα η τέχνη σου;
Η τέχνη μου είναι η ύπαρξή μου, σε σχέση, σε διάλογο ή ακόμα και σε σύγκρουση με όλες τις οντότητες που υπάρχουν / συνυπάρχουν γύρω μου, δίπλα μου ή ακόμα και μακριά μου. Η τέχνη μου παρουσιάζει τον τρόπο με τον υπάρχω μέσα στο πλαίσιο της ζωής. Είναι η προσωπικότητά μου, οι φιλοσοφίες μου, αλλά και η ηθική μου στάση απέναντι σε διάφορες θεματικές. Είναι ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρομαι και αντιδρώ απέναντι σε καταστάσεις, σε τοπία, σε γλωσσολογικά πλαίσια. Είναι ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνομαι τις μυρωδιές γύρω μου, σε σχέση με τα συναισθήματα που δημιουργούνται και εξελίσσονται μέσα μου. Η τέχνη μου σημαίνει πως υπάρχω και απορροφώ πληροφορίες, δημιουργώντας ή εξελίσσοντας αντιλήψεις, σκέψεις, ή απλά πρωτόγνωρα συναισθήματα, τα οποία μεταφέρονται μέσα στην πρακτική μου. Η τέχνη μου όμως, κουβαλάει σημαντικότητα και γιορτάζεται από εμένα, όταν δεν είναι πλέον «δική μου», όταν ανοίγεται και πλησιάζει τους ανθρώπους γύρω μας. Τότε είναι που παίρνει διαφορετικές διαστάσεις και εξελίσσεται, επιτρέποντάς μου να μάθω καινούργιες πληροφορίες για αυτήν.

Ποιο είναι το αποτύπωμα θα ήθελες να αφήσεις στην καλλιτεχνική κοινότητα;
Σίγουρα, θα ήθελα το αποτύπωμά μου να μην είναι στενό και μονοδιάστατο. Αυτό το «κάτι» που θα αφήσω, θα ήθελα να κουβαλά πολλαπλά ανοίγματα, για προβληματισμούς, σκέψεις και έμπνευση. Δεν θα ήθελα να είναι απλώς ένα αποτύπωμα. Θα ήθελα να είναι μια πύλη, που για τον κάθε έναν μπορεί να είναι διαφορετική, βασιζόμενη στις δικές του ανάγκες και ταυτότητα. Ταυτόχρονα, η πύλη αυτή θα ήθελα να είναι ένας μεταφορικός χώρος για το μυαλό και το σώμα και για όλες τις κοινότητες, προσβάσιμη.

Ποιες είναι οι δυσκολίες του να είσαι καλλιτέχνης στην Κύπρο;
Νιώθω πως η καλλιτεχνική ύπαρξη στην Κύπρο κουβαλά μαζί της μια ιδιαίτερη συνθήκη λόγω κιόλας του μεγέθους της χώρας. Η ποικιλία ευκαιριών που προσφέρεται στους καλλιτέχνες, αλλά κυρίως στους ανερχόμενους της καλλιτέχνες είναι περιορισμένη.


Τι κρατάς περισσότερο από την πορεία σου στο BAF μέχρι τώρα;

Η δική μου προσωπική αντιμετώπιση απέναντι στην πορεία που μέχρι σήμερα έζησα στο BAF αντιμετωπίζεται από εμένα ως κάτι τελετουργικό, θεραπευτικό, γεμάτο κίνητρο και αγάπη για τη δημιουργία και εξέλιξη του εαυτού σε σχέση με την τέχνη μου. Οι μέρες στον χώρο του BAF είναι φωτεινές, γεμάτες χαμόγελα, ενθουσιασμό και αυθεντική αγάπη για όλα αυτά που προκύπτουν. Η πορεία κουβαλά δυναμική εφόσον προχωράει και εξελίσσεται μέσα από μια πόλη οργανική στάση, και αυτό είναι κάτι που με γοητεύει. Τώρα, αυτό που κρατώ περισσότερο από την πολυδιάστατη ταυτότητα της πορείας μου στο BAF μέχρι σήμερα, είναι σίγουρα η αλληλεπίδραση και εξέλιξη διαλόγων και σχέσεων με τα άτομα που βρίσκονται γύρω μου! Η ανταλλαγή συζητήσεων, προτάσεων, λέξεων ακόμη και σωματικών ρυθμών είναι κάτι που με εμπνέει – η συνύπαρξή μας στον χώρο είναι κάτι το πολύτιμο και ζεστό για την ψυχή, το μυαλό και το σώμα. 

 

 

Ειρήνη Κάττου: Πάντα κεντρικά και θεματικά το σώμα και η σχέση του σε ένα περιβάλλον είναι αυτό που μου εστιάζει το ενδιαφέρον και είναι καταλύτης σε ό,τι δημιουργώ. (Φωτογραφία από τον Valentin Dely. Απόσπασμα από την περφόρμανς  «Smothered», 30/08/2024, Βερολίνο, Pandora Gallery».

Το βρίσκω αστείο ότι με  λένε Ειρήνη Κάττου, γιατί από μικρή είχα το μικρόβιο, το μικρόβιο του να με τρέχει κάτι, του να με τρώει και να μην μπορώ να κάτσω ήρεμη. Ήμουν μία μικρή οξυμωρία. Είχα μια έντονη ανησυχία και όπως μεγάλωνα η τέχνη ήταν ο τρόπος που ένιωθα ότι μπορούσα να την εξωτερικεύσω. Αυτήν την περίοδο ασχολούμαι στο σταυροδρόμι ανάμεσα στην περφόρμανς, τη γλυπτική και τη κατασκευή κοστουμιών. Πάντα κεντρικά και θεματικά το σώμα και η σχέση του σε ένα περιβάλλον είναι αυτό που μου εστιάζει το ενδιαφέρον και είναι καταλύτης σε ό,τι δημιουργώ.  

Τι σημαίνει για εσένα η τέχνη σου;
Η τέχνη μου είναι ό,τι δεν θέλω να αντιμετωπίσω. Είναι ο φόβος μου, η ανάγκη μου να νιώσω ότι ό,τι νιώθω δεν το νιώθω μόνη. Η τέχνη μου είναι ό,τι δεν μπορώ να εξιλεώσω στη ζωή μου. Και γι’ αυτό τα έργα μου προέρχονται από προσωπικά βιώματα και πώς μπορώ να μεταφράσω, το προσωπικό σε ένα πολύπλευρο και ευρύτερο κοινωνικό και κοινό βίωμα. Αυτό προέρχεται από αυτήν την ανάγκη μου να νιώσω συνδεδεμένη σε ένα μέρος ενός συνόλου. Για μένα η τέχνη είναι μία οραματικότητα, η δημιουργία κοινότητας και δημόσιου λόγου. 

Ποιο είναι το αποτύπωμα που θα ήθελες να αφήσεις στην καλλιτεχνική κοινότητα;
Πιστεύω ότι η συνεργασία και η δημιουργία κοινότητας, όπως ανέφερα πιο πάνω. Που νομίζω ότι είναι ένας αρκετά συχνός στόχος πολλών καλλιτεχνών. Αυτό που μένει είναι οι εμπειρίες, οι συνεργασίες μας. Οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζεσαι, συνοδοιπόροι στην καλλιτεχνική δημιουργία, που δεν φοβούνται να έρθουν σε μια υγιή και σημαντική αντιπαράθεση μαζί σου, επειδή νοιάζονται να βγάλεις τον καλύτερό σου εαυτό. Φοβόμουνα στο πανεπιστήμιο την τριβή αυτή, αλλά σύντομα κατάλαβα ότι χρειάζεσαι αυτό το στήριγμα, μερικούς ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν καλλιτεχνικά, αλλά και ως άνθρωπο, που μπορούν να σε σπρώχνουν, να σε στηρίζουν και να δημιουργείτε μαζί.  Και βέβαια, είσαι και εσύ το στήριγμά τους με τον ίδιο τρόπο. 

Ποιες είναι οι δυσκολίες του να είσαι καλλιτέχνης στην Κύπρο;
Δεν ξέρω αν είναι δίκαιο απλώς να λέμε ότι είναι δύσκολο να είσαι καλλιτέχνης στην Κύπρο, λες και είναι μία αρνητική αντιμετώπιση που βρίσκει κανείς μόνο εδώ. Από την άλλη θα ήθελα να πω ότι ίσως δεν είμαι το άτομο που μπορεί να σου δώσει μία σφαιρική και ολοκληρωμένη απάντηση για την καλλιτεχνική κατάσταση στην Κύπρο, καθώς για προσωπικούς και καλλιτεχνικούς λόγους αυτήν την περίοδο η βάση μου είναι κυρίως στο Λονδίνο. Σίγουρα το γεγονός ότι στην Κύπρο για κάποιο λόγο ακόμα δεν θεωρούμε την καλλιτέχνιδα ως ελεύθερη επαγγελματία και δεν υπάρχει το επάγγελμα του καλλιτέχνη κατοχυρωμένο, σίγουρα λέει πολλά. Μπορώ επίσης να πω ότι η Κύπρος έχει και θετικά στον καλλιτεχνικό χώρο, υπάρχει βρίσκω μια αλληλεγγύη και εμπιστοσύνη ανάμεσα στους καλλιτέχνες και την ευκολία να κάνεις πράγματα που για παράδειγμα στο Λονδίνο δεν υπάρχει. Και αυτό διαχωρίζει με έναν ξεχωριστό τρόπο τους καλλιτέχνες στην Κύπρο, οι πλείστοι καλλιτέχνες δεν προέρχονται από οικονομική ευχέρεια και γι’ αυτό υπάρχει μια αυθεντική κοινότητα που νοιάζεται για τη δημιουργία και βοηθάει στην υλοποίηση καλλιτεχνικών δρώμενων. Ίσως η ερώτηση θα έπρεπε να είναι, τι δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας καλλιτέχνης από ένα εργατικό περιβάλλον στην Κύπρο; 

 

Τι κρατάς περισσότερο από την πορεία σου στο BAF μέχρι τώρα;
Αυτό που κρατώ είναι οι γνωριμίες με τις άλλες δημιουργούς! Η συνύπαρξη μέσα στον ίδιο χώρο επιβάλλει ανταλλαγή ιδεών, ανησυχιών. Δημιουργείται ένα περιβάλλον που πυροδοτεί την καλλιτεχνική δημιουργία. Αλλά επίσης, βέβαια και η αντιμετώπιση των φόβων μου. Όταν έλαβα τα νέα ότι επιλέχθηκα, η αλήθεια είναι ότι στην αρχή τρομοκρατήθηκα λίγο. Βασικά ξαφνικά ένιωσα τον φόβο του άγνωστου. Και ίσως το μάθημα που θα πάρω από αυτήν την πορεία είναι το πόσο σημαντικό είναι να ακούς το ένστικτό σου. Υπάρχει για κάποιο λόγο! Και ότι ο φόβος υπάρχει αλλά πολλές φορές δεν είναι τόσο αληθινός όσο μοιάζει… 

 

 

Μαρίνα Ιερείδη: Δεν πιστεύω στα όρια και στους αυστηρούς ορισμούς των καλλιτεχνικών πεδίων, δημιουργώ με βάση ό,τι νιώθω πως είναι σχετικό τη δεδομένη στιγμή. Πειραματίζομαι με διαφορετικά μέσα και αυτά με τη σειρά τους διαμορφώνουν την πρακτική μου.

Ονομάζομαι Μαρίνα Ιερείδη (λαμαρίνα - ναι, όπως το μέταλλο). Είμαι βιωματική σχεδιάστρια και καλλιτέχνης διαδραστικών εγκαταστάσεων (τέχνη που βασίζεται στη χρήση ψηφιακών εργαλείων), αλλά το έργο μου έχει πολυεπιστημονικό χαρακτήρα. Δεν πιστεύω στα όρια και στους αυστηρούς ορισμούς των καλλιτεχνικών πεδίων, δημιουργώ με βάση ό,τι νιώθω πως είναι σχετικό τη δεδομένη στιγμή. Πειραματίζομαι με διαφορετικά μέσα και αυτά με τη σειρά τους διαμορφώνουν την πρακτική μου. Η δουλειά μου πραγματεύεται την υλικότητα, την εμπειρία και την επιστήμη, ενώ η καλλιτεχνική μου πρακτική αγγίζει θεωρίες της φιλοσοφίας, όπως ο αϋλισμός, καθώς και την ίδια την ουσία της περφόρμανς. Η περφόρμανς για μένα δεν είναι μια σκηνοθετημένη πράξη, αλλά μια ακούσια κίνηση, η οποία όμως προσελκύει τη συνειδητή παρατήρηση των καθημερινών στιγμών.

 

Τι σημαίνει για εσένα η τέχνη σου;
Έχω συνειδητοποιήσει ότι η τέχνη που δημιουργώ και η τέχνη που μου αρέσει, διαφέρουν δραματικά. Μια παρατήρηση κάπως ανησυχητική. Καθώς, όμως, ακόμα ανακαλύπτω τι είναι η τέχνη μου και τι προσπαθώ να εκφράσω, αποδέχομαι το να πειραματίζομαι και να αποτυγχάνω μέχρι να φτάσω σε κάτι που με αγγίζει πραγματικά. Συνδέομαι με την τέχνη που αγγίζει ευαίσθητες χορδές ή που με κάνει να νιώθω κάπως άβολα. Αντιθέτως, η τέχνη που δημιουργώ συχνά μου προσφέρει παρηγοριά και μια αίσθηση ζεστασιάς. Χαρακτηρίζεται από τη χρήση τεχνολογίας που μιμείται ή αναπαράγει φυσικά φαινόμενα και συχνά δημιουργεί καταστάσεις που οδηγούν τον θεατή σε συνειδητή παρατήρηση.

Ποιο είναι το αποτύπωμα που θα ήθελες να αφήσεις στην καλλιτεχνική κοινότητα;
Αν μπορώ να αφήσω το δικό μου αποτύπωμα στην καλλιτεχνική κοινότητα, τότε αυτό θα ήθελα να συμβάλλει σε μια αίσθηση ενότητας. Να επαναπροσδιορίσουμε τη σκηνή ως κάτι ζωντανό, όχι αποστειρωμένο. Να δημιουργήσουμε χώρους και καταστάσεις που μας επιτρέπουν να παίζουμε, να πειραματιζόμαστε και να εκφραζόμαστε. Στην Κύπρο έχουμε εξαιρετικούς καλλιτέχνες με πολλή γνώση, παιδεία και βάθος σκέψης και δουλειάς. Θα ήθελα να δω μια κοινότητα ενωμένη και όχι σπασμένη σε ομάδες που αποτρέπουν νέους καλλιτέχνες από το να μπουν στον χώρο. Μια κοινότητα βασισμένη στην πραγματική υποστήριξη και στην ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών.

Ποιες είναι οι δυσκολίες του να είσαι καλλιτέχνης στην Κύπρο;
Πολιτισμικά –ναι, με έναν τρόπο γενικό και ίσως στερεοτυπικό– πιστεύω ότι έχουμε μεταμορφωθεί από μια κουλτούρα τέχνης και δεξιοτεχνίας, σε μια κουλτούρα προσανατολισμένη στο κέρδος. Οι τέχνες και οι χειρωνακτικές εργασίες δεν λαμβάνουν τον σεβασμό που τους αξίζει. Εννοείται πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι και καλλιτέχνες ενεργοί στη σκηνή της Κύπρου. Ωστόσο, πιστεύω ότι για κανένα τους δεν ήταν εύκολα τα πράγματα όταν ξεκινούσε και σίγουρα γίνονταν ακόμα δυσκολότερα, όταν προσπαθούσε να εξηγήσει σε συγγενείς τι ακριβώς κάνει και ότι αυτή είναι μια «πραγματική δουλειά». Επίσης, ως λαός είμαστε κάπως ξενομανείς και δεν εμπιστευόμαστε το εγχώριό μας ταλέντο, αν δεν έχει πρώτα αναγνωριστεί από κάποιον εκτός Κύπρου. Μονό όταν έχεις στο βιογραφικό σου τη σφραγίδα της αναγνώρισης από το εξωτερικό, θεωρείσαι αρκετά καλός και ικανός για να σου δοθεί πλατφόρμα και ευκαιρία για εγχώρια υποστήριξη.

Τι κρατάς περισσότερο από την πορεία σου στο BAF μέχρι τώρα;
Αυτή η εμπειρία είναι βαθιά ουσιαστική, προσφέροντάς μου προσωπική ανάπτυξη και ενδοσκόπηση. Αντιμετωπίζω αυτή την περίοδο ως μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσω την καλλιτεχνική μου πρακτική, να ρισκάρω, να διευρύνω τις γνώσεις μου και να εξερευνήσω άγνωστα πεδία. Το ταξίδι είναι εξίσου απαιτητικό και συναρπαστικό, όμως αυτές οι προκλήσεις είναι απαραίτητες για μια αυθεντική δημιουργική εξέλιξη. Νιώθω πραγματικά ευγνώμων για τους δεσμούς που έχω δημιουργήσει, για τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, και για την επαφή μου με τη ζωντανή καλλιτεχνική σκηνή της Κύπρου. Οι τελευταίες εβδομάδες μού προσέφεραν πολύτιμες γνώσεις για τον τρόπο που λειτουργεί η κοινότητα, τις σύνθετες δυναμικές, τις συνεργασίες και τις σχέσεις που διαμορφώνουν την καλλιτεχνική δραστηριότητα εδώ. Κάθε συνάντηση και ανταλλαγή εμπειριών έχει εμπλουτίσει την κατανόησή μου και έχει επιβεβαιώσει τη σημασία της δημιουργίας ουσιαστικών δεσμών μέσα στις τέχνες.

 

 Σαβίνα Ιωάννου: Στο έργο μου, τα ευρήματα, το φως, οι σκιές και οι αντανακλάσεις, σε συνδυασμό με στοιχεία της φύσης, πυροδοτούν την περιέργεια και αποτελούν την αφετηρία για τη δημιουργία νοήματος και συνδέσεων μέσα στη δουλειά μου.

Ονομάζομαι Σαβίνα Ιωάννου και είμαι εικαστικός και εικαστική ψυχοθεραπεύτρια. Ασχολούμαι με μικτά μέσα και βιτρό. Στο έργο μου, τα ευρήματα, το φως, οι σκιές και οι αντανακλάσεις, σε συνδυασμό με στοιχεία της φύσης, πυροδοτούν την περιέργεια και αποτελούν την αφετηρία για τη δημιουργία νοήματος και συνδέσεων μέσα στη δουλειά μου.

Τι σημαίνει για εσένα η τέχνη σου;
Για μένα, η τέχνη αποτελεί έναν τρόπο θεραπευτικής έκφρασης, εξωτερίκευσης και επεξεργασίας εσωτερικών εμπειριών. Μέσα από τη δημιουργική διαδικασία, βρίσκω έναν χώρο όπου το προσωπικό μεταμορφώνεται σε κάτι συλλογικό ανοίγοντας χώρο για σύνδεση και κατανόηση. Η πρακτική μου είναι μια συνεχής εξερεύνηση θεμάτων όπως η ευαλωτότητα και η ανθεκτικότητα, η μονιμότητα και η παροδικότητα, η μετάβαση και η κίνηση μέσα από το ίδιο το μέσο, αλλά και η προσωπική ιστορία και η αφήγηση. Μέσα από την τέχνη μου επιδιώκω να κατανοώ, να συνδέομαι και να μεταφέρω συναισθήματα και εμπειρίες με τρόπο που να ανοίγει έναν διάλογο τόσο με τον εαυτό όσο και με τον θεατή.

Ποιο είναι αποτύπωμα που θα ήθελες να αφήσεις στην καλλιτεχνική κοινότητα;
Θα ήθελα το αποτύπωμά μου στην καλλιτεχνική κοινότητα να συνδέεται με την αναζήτηση και τον αναστοχασμό γύρω από την προοπτική και τη μνήμη, με το πώς αντιλαμβανόμαστε, θυμόμαστε και σχετιζόμαστε. Μέσα από το έργο μου επιδιώκω να ανοίγω συζητήσεις για την ταυτότητα, τις ανθρώπινες σχέσεις, τη θλίψη, την απώλεια, αλλά και την ελπίδα που αναδύεται μέσα από αυτές τις εμπειρίες. Ελπίζω η δουλειά μου να λειτουργεί ως ένας χώρος συναισθηματικής μεταφοράς και ενσυναίσθησης, όπου ο θεατής μπορεί να αναγνωρίσει προσωπικά βιώματα και να βιώσει την τέχνη ως διαδικασία σύνδεσης, ίασης και αναγέννησης.

Ποιες είναι οι δυσκολίες του να είσαι καλλιτέχνης στην Κύπρο;
Η μεγαλύτερη δυσκολία του να είσαι καλλιτέχνης στην Κύπρο είναι η περιορισμένη πρόσβαση σε ευκαιρίες προβολής και σε ένα ευρύτερο κοινό. Παράλληλα, η αγορά της τέχνης είναι μικρή και η οικονομική στήριξη συχνά περιορισμένη, γεγονός που καθιστά τη διατήρηση μιας σταθερής δημιουργικής πορείας πιο απαιτητική. Είναι σημαντικό να υπάρχει στήριξη για καλλιτέχνες σε όλα τα επίπεδα της επαγγελματικής τους πορείας, να αναγνωρίζεται η τέχνη ως επάγγελμα και να ενισχύεται η συνειδητοποίηση της αξίας της, τόσο για τους δημιουργούς όσο και για την κοινότητα. Ωστόσο, αυτές οι προκλήσεις ενθαρρύνουν την αυτονομία, την ευρηματικότητα και τη δημιουργία προσωπικών δικτύων και συνεργασιών, δίνοντας τη δυνατότητα σε κάθε καλλιτέχνη να αναπτύξει τη μοναδική του φωνή και πρακτική. Σήμερα, είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων για την ευκαιρία που μου προσφέρει το BAF residency και πιστεύω ότι πρωτοβουλίες όπως αυτή αποτελούν σημαντικό βήμα για την υποστήριξη των νέων καλλιτεχνών, καθώς και για την ενίσχυση του μέλλοντος της καλλιτεχνικής σκηνής στην Κύπρο.

Τι κρατάς περισσότερο από την πορεία σου στο BAF μέχρι τώρα;
Μέχρι στιγμής, στην πορεία μου στο BAF, αυτό που κρατώ περισσότερο είναι η εμπειρία της καθοδήγησης, της ανατροφοδότησης και της στήριξης μέσα από τη διαδικασία του mentorship. Παρόλο που βρίσκομαι ακόμα στα πρώτα στάδια, η δυνατότητα να λάβω feedback για την πρακτική μου και να συζητήσω τις ιδέες μου με τους μέντορες και άλλους καλλιτέχνες έχει ήδη συμβάλει σημαντικά στην εξέλιξή μου μέσα στο residency. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για μένα να βλέπω την πρακτική μου μέσα από διαφορετικές οπτικές, κάτι που με βοηθά να αναστοχάζομαι και να εξελίσσομαι, τόσο σε προσωπικό όσο και σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Η εμπειρία αυτή μέχρι τώρα έχει γεννήσει νέες ιδέες και ανυπομονώ να δω πώς αυτή η διαδικασία θα συνεχίσει να διαμορφώνει την πορεία μου και να επηρεάζει τη σχέση μου με την τέχνη.

 

Residency Program & Open Call 2025

Το BAF εγκαινίασε τη λειτουργία του με το πρώτο του Residency: Studio Mentoring Program. Μέσα από ανοιχτό διαγωνισμό, καλλιτέχνες που βρίσκονται στα πρώτα βήματα της δημιουργικής τους πορείας επελέγησαν από ειδική επιτροπή κριτών για να συμμετάσχουν σε ένα δίμηνο πρόγραμμα καθοδήγησης.

Οι επιλεγείσες θα έχουν στη διάθεσή τους πλήρως εξοπλισμένο στούντιο, οικονομική στήριξη για υλικά και καθοδήγηση από τέσσερις αναγνωρισμένους μέντορες, ώστε να εξελίξουν το έργο τους και να το παρουσιάσουν σε ομαδική έκθεση διάρκειας δύο μηνών. Το φετινό Open Call 2025, είχε τίτλο «Μου Υποσχέθηκες Αγάπη», και έλαβαν μέρος καλλιτέχνες της Κύπρου και της διασποράς, οι οποίοι κλήθηκαν να εξερευνήσουν την αγάπη ως υπόσχεση, εκπληρωμένη ή ανεκπλήρωτη, σε έναν κόσμο όπου οι σχέσεις αλλάζουν, οι ταυτότητες ρευστοποιούνται και η ανθρώπινη σύνδεση επαναπροσδιορίζεται.

 

Σχετικά με το BAF

Το Beauty Line Art Foundation (BAF) ιδρύθηκε το 2024 στη Λευκωσία με αποστολή να συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός μέλλοντος όπου η τέχνη έχει κεντρικό και ισχυρό ρόλο στην κοινωνία. Μέσα από προγράμματα mentoring, εκπαιδευτικά εργαστήρια, εκθέσεις, διαλέξεις και ανοιχτές προσκλήσεις, το BAF φιλοδοξεί να προωθήσει την τέχνη ως καταλύτη έμπνευσης και εξέλιξης. Στρατηγικός στόχος του Ιδρύματος είναι η δημιουργία μιας μόνιμης συλλογής έργων τέχνης, η οποία θα αποτελέσει διαχρονική παρακαταθήκη της σύγχρονης κυπριακής δημιουργίας. Το Ίδρυμα εδρεύει στη Λεωφόρο Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ αρ. 10-16, Μέγαρο Μιτσή 2.

 

Επικοινωνία

Ιστοσελίδα: https://baf.com.cy/

Social Media: https://www.instagram.com/beautylineartfoundation/, https://www.facebook.com/profile.php?id=61573588544145

NEWSROOM

Εικαστικά: Τελευταία Ενημέρωση