Kathimerini.gr
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών η ηθοποιός Αννα Κυριακού.
Την είδηση του θανάτου της γνωστοποίησε μέσω ανάρτησης στα social media, ο Σπύρος Μπιμπίλας. Η ανάρτηση συνοδεύεται από το ακόλουθο μήνυμα:
«Ένα αντίο γεμάτο αγάπη στην λατρεμένη μας Αννα Κυριακου που έφυγε σήμερα το πρωι από την ζωή στα 95 της.. Ενας τόσο ζεστός, χαρισματικός και ταλαντούχος άνθρωπος της τέχνης μας που κοσμησε με την παρουσία της το θεατρο μας, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση πάνω απο 70 χρονια…Η θρυλική θεια Μπεμπέκα των ΤΡΙΩΝ ΧΑΡΙΤΩΝ που αγαπήθηκε απο το κοινό και η τελευταία επιζωσα απο τις θρυλικές ταινίες του σπουδαίου Βασίλη Λογοθετίδη. Θα την έχουμε πάντα στην καρδιά μας όλοι οι άνθρωποι του θεάτρου και του κοινό. Πρόσφατα ολοκλήρωσε και το βιβλίο της ζωής της..θα την αποχαιρετήσουμε την Τεταρτη 15 Οκτωβρίου στο Α κοιμητηριο της Αθηνας στις 11 το πρωι. Θερμα συλλυπητήρια στον φίλο μας, τον αγαπημένο της γυιο Χρηστο».
Η Άννα Κυριακού γεννήθηκε στην Αθήνα στις 17 Ιανουαρίου 1929.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και στη Σχολή Σαρλ Ντιλέν (Charles Dullin) στο Παρίσι (1954-1956), έχοντας καθηγητή τον Ζαν Βιλάρ (Jean Vilar). Έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση σε εφηβική ηλικία στο Θέατρο ΡΕΞ με το θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη στο έργο «Κάρμεν». Ακολούθησε συνεργασία με τους θιάσους Μανωλίδου-Παππά, Βασίλη Λογοθετίδη, Κατερίνας, Μάνου Κατράκη.
Το 1953-1954 συνεργάστηκε με τον θίασο του Δημήτρη Μυράτ. Επιστρέφοντας από το Παρίσι συνεργάστηκε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους με τους θιάσους των Ντίνου Ηλιόπουλου, Μίμη Φωτόπουλου και Αλέκου Αλεξανδράκη.
Το 1959 πρωταγωνίστησε στο «Πειραϊκό Θέατρο» του Δημήτρη Ροντήρη στα έργα «Η λοκαντιέρα», «Γάμοι του Φίγκαρο» και «Ηλέκτρα» για να ακολουθήσει μία περίοδος πλέον των 20 ετών συνεργασίας με το Εθνικό Θέατρο, ξεκινώντας με μία μεγάλη επιτυχία ως Καλλιόπη στον «Πειρασμό» του Γρηγόριου Ξενόπουλου.
Στο Εθνικό Θέατρο συμμετείχε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε 34 έργα από το 1960 έως το 1981! Το 1982 συνεργάστηκε με το «Απλό Θέατρο» των Αντώνη Αντύπα – Χρήστου Πολίτη στο εναρκτήριο έργο του θεάτρου «Τα γούστα του Κυρίου Σλόαν» και το 1988 στα μονόπρακτα του Χάρολντ Πίντερ, «Άλλοι τόποι». Το 1998 πρωταγωνιστεί στο «Μποζό» του Βασίλη Ζιώγα στο θέατρο Μαριέττα Ριάλδη.
Αξιόλογη ήταν η εμφάνισή της και στον κινηματογράφο: Ο μεθύστακας (1950), Τα τέσσερα σκαλοπάτια (1951), Η Αγνή του λιμανιού (1952), Να πεθερός να μάλαμα (1959), Ζητείται ψεύτης (1961), Αλέξης Ζορμπάς (1964), Ζητείται επειγόντως γαμπρός (1971), Safe Sex (1999), Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο (2001), Οξυγόνο (2003) κ.ά.
Ελαβε μέρος σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, από το Εκείνος κι εκείνος, τη Γειτονιά μας και τον Γιούγκερμαν της δεκαετίας του 1970, έως τις Οι τρεις Χάριτες (1989 – 1992) που ενσάρκωσε τη θρυλική θεία Μπεμπέκα. Εμφανίστηκε σε γκεστ ρόλο στο Κωνσταντίνου και Ελένης, ερμηνεύοντας το ρόλο της θείας Μάρως, καθώς και στις Επτά θανάσιμες πεθερές, όπου έκανε την κακιά πεθερά. Ιδιαίτερα πλούσιο είναι και το θεατρικό ρεπερτόριο της στο ραδιόφωνο, στις γνωστές εκπομπές Το θέατρο στο ραδιόφωνο, Το θέατρο της Δευτέρας κ.ά.
Το 1949 γράφτηκε στο Σ.Ε.Η. Παντρεύτηκε τον γνωστό μοντερνιστή αρχιτέκτονα Μαργαρίτη Αποστολίδη, με τον οποίο απέκτησαν έναν γιο, τον πολιτικό μηχανικό Χρήστο Αποστολίδη, Πρόεδρο της Ελληνικής Μένσα (Mensa).
