Αναζήτηση

121. Περί αναμόρφωσης

Οταν πριν από τρία χρόνια συνάντησα τον κ. Στεφάνου για συνέντευξη, η πρώτη μου ερώτηση βασιζόταν σε μια δική του δήλωση: «Για να αλλάξουμε την πραγματικότητα», είχε πει, «πρέπει πρώτα να αναμορφώσουμε τους εαυτούς μας». Τι προϋποθέτει αυτή η αναμόρφωση, τον ρώτησα. «Ενδοσκόπηση, αυτοαξιολόγηση και αυτοκριτική και κυρίως συνειδητοποίηση ότι εκείνο που απαιτείς από τους άλλους θα πρέπει πρώτα να το απαιτείς από τον εαυτό σου», απάντησε....

122. Ποια πατρίδα;

Είπε κάτι ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης που ήχησε κάπως αλλόκοτα ανάμεσα στις ξύλινες δηλώσεις για την επέτειο της Ανεξαρτησίας: «Αυτή η Δημοκρατία δεν αγαπήθηκε όσο έπρεπε να αγαπηθεί». Έπειτα από δεκαετίες θεσμικών παλινδρομήσεων, προδοσίας και αιματηρών συγκρούσεων, τούτη η παραδοχή είναι ένα πρώτο βήμα. Εκείνο όμως που θα το καθιστούσε ένα αληθινά γενναίο βήμα, θα ήταν εάν υπερέβαινε τις αοριστολογίες κι αν έξυνε τον σκουριασμένο φλοιό της συνείδησής μας....

123. Ασύμμετρος πόλεμος

«Δεν πρόκειται για απειλές. Είναι πόλεμος!» ψέλλισε η Ιουλία, καθώς σαβουριαζόταν στο ανάκλιντρο Le Corbusier – εξαιρετικό ως design, πλην όμως εξαιρετικά άβολο για να σωριαστεί αξιοπρεπώς μια συγκλονισμένη κυρία. Τα υπόλοιπα μέλη του διευρυμένου καρέ κατένευσαν σιωπηλά, με εξαίρεση το θύμα του ασύμμετρου πολέμου Ευγενία Καλαμαρού, η οποία κοιτούσε με βλέμμα απλανές το κενό....

124. Νομικές αστοχίες και γκάφες

Η πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου μάς δίνει την ευκαιρία να φρεσκάρουμε στο μυαλό μας άλλες παρόμοιες περιπτώσεις του παρελθόντος. Οι νομικές γκάφες είναι λάθη ή παραλείψεις που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια νομικών διαδικασιών και μπορούν να έχουν σημαντικές συνέπειες. Οι νομικές γκάφες της αρχαιότητας είναι αρκετά ενδιαφέρουσες και συχνά αποκαλύπτουν πολλά για τις κοινωνίες της εποχής....

125. Η Ευρωβουλή πέρα από το Κυπριακό

Τον Σεπτέμβριο του 2019, φρέσκος ακόμα στις Βρυξέλλες και έχοντας κάπως επιβιώσει καλύπτοντας τις πρώτες μου ευρωεκλογές από το μάτι του κυκλώνα, το στόμα του λύκου και ούτω καθεξής, θέλησα να γράψω για τον «Πολίτη» με τον οποίο συνεργαζόμουν ένα θέμα για τις προτεραιότητες, τα ενδιαφέροντα και τους στόχους των ευρωβουλευτών πέρα από το Κυπριακό (με τον ίδιο τίτλο με αυτή τη στήλη)....

126. Κράτος, έχουμε; Ζακέτα να πάρεις!

Μία εικοσαετία σχεδόν στις Βρυξέλλες, με είχε πείσει ότι ένα κράτος μπορεί να λειτουργεί εύρυθμα, χωρίς να έχει κυβέρνηση. Όλα πήγαιναν ρολόι στο Βέλγιο, ακόμη και σε φάσεις κατά τις οποίες δεν υπήρχε κυβέρνηση για δύο ή και για τρία χρόνια, λόγω εσωτερικών διαφωνιών και αδυναμίας σχηματισμού κυβερνητικού συνασπισμού....

127. Ενα αδιανόητο μπάχαλο

Αποφασίζει ο κ. Κουλίας να εκτοξεύσει την «απειλή» πως μόλις αναλάμβανε προεδρεύων θα διόριζε εκείνος γενικό ελεγκτή και μετά από αυτή την τραγελαφική παρέμβαση ακολουθεί μπάχαλο, ωσάν και αυτός ο τόπος να είναι ένα καράβι ακυβέρνητο. «Μα είναι δυνατόν;» θα διερωτηθεί ακόμη και ο πιο καλόπιστος παρατηρητής όσων συνέβησαν τις τελευταίες μέρες. Και όμως είναι δυνατόν....

128. Τo καλά και τα φαιδρά νέα

Ας ξεκινήσουμε από τα καλά νέα: τον διορισμό του Ανδρέα Παπακωνσταντίνου στη θέση του γενικού ελεγκτή. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας πιστώνεται με θετικό πρόσημο γι’ αυτή του την επιλογή, επειδή: Α. Ο νέος γενικός ελεγκτής διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Όχι μόνο λόγω της ακαδημαϊκής και επαγγελματικής του κατάρτισης (είναι εγκεκριμένος ελεγκτής) αλλά και των πολύ καλών δειγμάτων γραφής που έδωσε ως διευθυντικό στέλεχος του ΟΑΥ. Β....

129. Ό,τι θυμούνται χαίρονται

Δημόσιο θέαμα έγινε το καρέ στο Pralina. Να κλαίει και να οδύρεται η Καλαμαρού για την εγγόνα της και οι υπόλοιπες να σιγοντάρουν σαν χορός αρχαίας τραγωδίας. «Να το μεγαλώνουμε το μωρό με γαλλικά και πιάνο, για να μας το κάνει ο Πάλμας ΟΥΚού και ΛΟΚατζού! Τι αμαρτίες πληρώνουμε, μάνα μου;». «Εντάξει, δεν είναι και οριστικό. Μια κουβέντα είπε ο Πρόεδρος…» ψέλλισε η καθεστωτική Ρενέ Κυπαρίσσι....

130. Το καλώδιο και οι φατρίες της τάξης που άρχει

Στη δεξίωση για την έναρξη της νέας «σεζόν» στις Βρυξέλλες, που οργάνωσε η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στην ΕΕ, το κλίμα ήταν ιδιαίτερο. Στο ίδιο δωμάτιο βρίσκονταν ο απερχόμενος Έλληνας Επίτροπος, Μ. Σχοινάς, ο προτεινόμενος Επίτροπος, Α. Τζιτζικώστας, και αρκετοί από τους νέους ευρωβουλευτές της χώρας, από τον Ν. Αναδιώτη και τον Γ. Αυτιά μέχρι την Ε. Μελέτη και τον Φ. Μπελέρι....

131. Ευρωβουλευτής σε αναζήτηση καρέκλας

Λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, ο Λουκάς Φουρλάς γνωστοποίησε προς το συναγερμικό κοινό ότι θα διεκδικούσε μία εκ των δέκα θέσεων αντιπροέδρου, στην ισχυρότερη πολιτική οικογένεια, την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στην Ευρωβουλή, στην οποία ανήκει ο ΔΗΣΥ. Λίγο μετά τις ευρωεκλογές και αφού ο Λουκάς Φουρλάς επανεξελέγη ευρωβουλευτής, επαναβεβαίωσε την πρόθεσή του, σημειώνοντας ότι «θα είμαι υποψήφιος για την Αντιπροεδρία (σ.σ. της Ομάδας) του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος»....

132. Τα λόγια και οι πράξεις

«Κάθε φορά που ακούω έναn πολιτικό λόγο αισθάνομαι τρόμο. Πάντα οι ίδιες λέξεις που λένε τα ίδια ψέματα». Δανείζομαι τη φράση του Καμύ, με σκοπό να δώσω έμφαση στα αδιανόητα που συμβαίνουν και τα οποία οι πρωταγωνιστές της πολιτικής μας σκηνής μάς τα πλασάρουν ως πράξεις πολιτικής ηθικής, ενώ στα αφτιά τού σκεπτόμενου πολίτη ηχούν, όπως έγραψε ο Καμύ: «Τρόμος για τα ίδια ψέματα»....

133. Το άθροισμα των επιλογών μας

Ο καθένας επιλέγει τον δρόμο που του ταιριάζει. Το είδος των ανθρώπων που θέλει να συγχρωτίζεται. Την ιδεολογία που τον εκφράζει. Τον Θεό που πιστεύει ή δεν πιστεύει. Ο καθένας διαμορφώνει το γούστο και την αισθητική του. Και την ηθική κλίμακα αξιών του. Ο καθένας και η καθεμιά, με ελεύθερη βούληση. Όπως είπε άλλωστε ο Αλμπέρ Καμύ: «Ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας»....

134. Κυκλοφορεί φωτογραφικό λεύκωμα Στέφανου Κουρατζή για την Αμμόχωστο

Το πρώτο φωτογραφικό λεύκωμα-μονογραφία του βραβευμένου φωτογράφου Στέφανου Κουρατζή, «Αμμόχωστος – Το Άλγος του Νόστου», είναι ο καρπός μιας τετραετούς συνειδητής προσπάθειας για την αισθητική απόδοση του προσβάσιμου κομματιού της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, το Βαρώσι, της Κύπρου, μετά το παράνομο άνοιγμά του από τις Τουρκικές κατοχικές δυνάμεις τον Οκτώβριο του 2020....

135. Eκθεση ζωγραφικής στην γκαλερί Μarginalia

Συνεχίζεται στην γκαλερί Marginalia στον Στρόβολο η πρώτη έκθεση της νέας σεζόν 2024-2025. Πρόκειται για μία ομαδική έκθεση ζωγραφικής 14 Ελλήνων και Κύπριων συνεργατών της γκαλερί. ...

136. Τα εννοιολογικά κενά μιας κυβέρνησης

«Το ζήτημα της Κύπρου αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος της σχέσης και της συνεργασίας μας (σ.σ. ως Ε.Ε.) με την Τουρκία» είπε ο Πήτερ Στάνο, εκπρόσωπος Τύπου του επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής Γιοσέπ Μπορέλ. Αναφορά που προκάλεσε χαμόγελα στη Λευκωσία και εκλήφθηκε ως η «επιτομή της διασύνδεσης» των ευρωτουρκικών σχέσεων με το Κυπριακό και ως επιβεβαίωση της πολιτικής του προέδρου Χριστοδουλίδη....

137. Η δίκαιη λύση που βρικολάκιασε

Εγραψα πολλές φορές πως το Κυπριακό τελείωσε το 2017 και σήμερα βρισκόμαστε σε μια άλλη φάση, η οποία δεν ξεκαθάρισε ακόμα αν είναι το βρικολάκιασμα του νεκρού ή η γέννηση ενός μοιραίου νέου κόσμου. Η γλώσσα και τα συγκείμενα όμως του Κυπριακού δεν μας αφήνουν να αγιάσουμε, ούτε καν να πνάσουμε....

138. Κανένα πρόβλημα ηθικής

Άκουγα τις προάλλες έκπληκτη τις απαντήσεις που έδινε ο κ. Σιζόπουλος στην κα Ηλιάδη σχετικά με την ομιλία τής κας Παναγιώτου σε μνημόσυνο για τους πεσόντες στην τουρκική εισβολή. Υπενθυμίζω πως στην εν λόγω ομιλία η κα Παναγιώτου μεταξύ άλλων ανέφερε ότι, «όπως διαμηνύει ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, μόνη βιώσιμη λύση είναι η λύση της ΔΔΟ με πολιτική ισότητα», και ως γνωστόν αυτή είναι μια θέση με την οποία η ΕΔΕΚ και ο κ. Σιζόπουλος διαφωνούν κάθετα....

139. Ασκήσεις πατριωτικής γυμναστικής

Η ανάγνωση της πολιτικής επικαιρότητας, σε σχέση με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα του Κυπριακού, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση χαρακτηρίζεται από πολιτικό διπολισμό. Από τη μια έχουμε τον Κωνσταντίνο Κόμπο, ο οποίος πιστώνεται με σοβαρούς χειρισμούς και μετρημένες δηλώσεις στις Βρυξέλλες κατά τη διάρκεια της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών με τη συμμετοχή του Τούρκου ομολόγου του....

140. Εphemeral Symbiosis από το Κέντρο Παραστατικών Τεχνών ΜΙΤΟΣ

141. Χαλαρή, σφιχτή, μελάτη ομοσπονδία

Eνα κράτος αδιαίρετο, ενιαίο, ομοούσιο που γίνεται ομοσπονδία, λέμε εμείς. Δύο κράτη ανεξάρτητα, κυρίαρχα, ετερόνομα που γίνονται ομοσπονδία, λένε οι άλλοι. Δύο δόγματα για τη φύση του Κυπριακού. Οι πιο απλοί συντελεστές της εξίσωσης κάτω από τις λέξεις και τα όσα έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες στη διαδικασία που κρατά κλειδωμένες τις δυνατότητες και απασχολημένο το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας....

142. Ενας πολιτικός Νουρέγιεφ

Το διήμερο 2-3 Φεβρουαρίου 2024, η Βελγική τότε προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε., είχε συγκαλέσει άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών, το γνωστό Gymnich, στις Βρυξέλλες. Αν και τα άτυπα Συμβούλια εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της εκάστοτε προεδρίας και άρα οι προσκλήσεις βρίσκονται στη διακριτική της ευχέρεια, οι Βέλγοι που προσανατολίζονταν να προσκαλέσουν και τον ΥΠΕΞ της Τουρκίας, αισθάνθηκαν την ανάγκη να ρωτήσουν και την Κυπριακή Δημοκρατία – την άποψή της....

143. Το βίντεο του Φειδία και η βλάβη μας

Nα το ξεκαθαρίσω από την αρχή: Δεν ανήκω σε αυτούς που θεωρούν την παρουσία του Φειδία στην πολιτική υγιές φαινόμενο, ούτε και υπερασπίζομαι την άποψη που θέλει την εκλογή του «επαναστατική» πράξη ενάντια στην χρεωκοπία του πολιτικού μας συστήματος. Αντιθέτως, υποστηρίζω πως η παρουσία του είναι η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος, δηλαδή της επιδερμικότητας, της απουσίας βάθους σκέψης, και όλης της αβάσταχτης ελαφρότητας που μας σκεπάζει σαν αποπνιχτική σκόνη....

144. Τα Ναι και τα Οχι της τελετής έναρξης

Η Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον, ως ηγερία της αγγλόφωνης Δεξιάς, αναφέρθηκε σε «gathering του διευρυμένου καρέ». Η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού, πάλι, ως πολιτική μειοψηφία, μίλησε για «σύναξη του Καρέ Δεξιά Παλαιές Δυνάμεις». Σε κάθε περίπτωση, η πρόσκληση για την παρακολούθηση της τελετής έναρξης είχε ως τόπο συνάντησης «τον ολόδροσο κήπο της κυρίας Ρενέ Κυπαρίσσι» και καλεσμένες όσες χαρτοπαιχτικές δόξες της αστικής Λευκωσίας βρίσκονται εν ζωή. ...

145. Η ζωή δεν είναι καρτ ποστάλ

«Μια μεγαλοπρεπής τελετή που έσπασε όλους τους κώδικες». Ας ξεκινήσουμε από αυτό τον τίτλο της Libération για να καταλάβουμε τι ακριβώς παρακολουθήσαμε στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού. Γιατί αν το δούμε μόνο ως τηλεοπτικό προϊόν ή ακόμα χειρότερα μόνο ως θέαμα, θα προκύψουν μάλλον πολλές εύλογες ενστάσεις. Λίγο τα σκηνοθετικά λάθη, λίγο η καταρρακτώδης βροχή και λίγο η μακρόσυρτη πλεύση των πλοιαρίων με τους αθλητές, δημιούργησαν χάσματα. Αν πάλι τα προσπεράσουμε αυτά και εστιάσουμε στην ουσία της τελετής, τότε ενδεχομένως να κατανοήσουμε και τη σπουδαιότητά της. ...

146. Αδελφοκτονίες αντί για συνύπαρξη

Αξίζουν έπαινοι τόσο στον ΘΟΚ, όσο και στη Μαγδαλένα Ζήρα, σκηνοθέτιδα της παράστασης της τραγωδίας του Ευριπίδη «Φοίνισσες», για την επιλογή του έργου. Ένα κρατικό θέατρο έχει καθήκον να καταπιάνεται με δύσκολα θέματα, μέσα από κλασικά έργα, για να υπηρετεί έτσι την αποστολή της ψυχαγωγίας του κοινού, με την κυριολεκτική έννοια του όρου, αυτή της αγωγής της ψυχής. Ας θυμηθούμε ακόμη πως στην κλασική Αθήνα τα έργα των μεγάλων τραγωδών διδασκόντουσαν -με αυτό το ρήμα αναφερόντουσαν οι παραστάσεις τους....

147. Ο πρόεδρός μας δεν έχει ανασφάλειες

Πριν από μερικές μέρες διάβαζα στο Politico ότι «ο Εμανουέλ Μακρόν είναι νορμάλ και έχει πολλούς φίλους». Ο τίτλος είχε σκωπτική διάθεση, όπως άλλωστε και το κείμενο που υπέγραψε ο Jamil Anderlini. Όπως εξηγούσε ο δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης Ευρώπης του Politico, είχε δεχθεί μια πρωτοφανή φραστική επίθεση από το Ελιζέ και συγκεκριμένα από το Γραφείο Τύπου του Εμανουέλ Μακρόν, για ένα προηγούμενο του άρθρο, στο οποίο είχε επικρίνει τον πρόεδρο της Γαλλίας....

148. Τι ψηφίζεις και γιατί ψηφίζεις

Η δημοκρατία είναι άτιμο πράγμα, ατελές λόγω της φύσης των ανθρώπων και του πώς συνθέτονται οι κοινωνίες. Θα μπορούσαν να ήταν άμεσες και να έχει ο καθένας από εμάς την ευκαιρία να αποφασίζει για σημαντικά ζητήματα, και σε κάποιες χώρες αυτή η πρακτική υπάρχει, για παράδειγμα με τους Ελβετούς να προχωρούν συνεχώς σε δημοψηφίσματα και τους Ιρλανδούς να το συνηθίζουν για σημαντικά ζητήματα περισσότερο από ό,τι άλλες κοινωνίες....

149. Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

Βαρύθυμα ξημέρωσε η Τρίτη. Κι έτσι άκεφα κύλησε η μέρα ώς την απογευματινή σύναξη του καρέ στο διαμέρισμα της οδού Κωστή Παλαμά. Οι κυρίες, πράγμα σπάνιο, ήταν βυθισμένες στις σκέψεις τους. Σαν να μην είχαν να πουν πολλά. Ή μάλλον, σαν να μην ήθελαν να μιλήσουν για όσα σκοτείνιασαν την ψυχή τους το προηγούμενο βράδυ. «Είναι δύσκολο να πιστέψω πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας» ψιθύρισε η Ιουλία τους στίχους του Κώστα Μόντη. Κι έπειτα, «Ο υποβολέας της συνείδησής μας» συμπλήρωσε, χαμογελώντας πικρά. Όταν έφερε η Ρωσίδα τα gin and tonic τής ζήτησε να τα πάει πίσω. «Μια μπύρα με αυτή τη ζέστη ίσως είναι καλύτερη» είπε. ...

150. Ο εχθρός του γελοίου

Φοβάμαι πως δεν θα πρωτοτυπήσω ούτε σήμερα επαναλαμβάνοντας αυτό που λέω συχνά: ο εχθρός του γελοίου είναι το γελοιωδέστερο. Το κεφάλαιο Φειδίας, με όλα όσα γίνονται τις τελευταίες βδομάδες στις Βρυξέλλες, είναι ένα καλό και διδαχτικό παράδειγμα. Ο νεαρός έχει μετατρέψει τη συμμετοχή του στο Ευρωκοινοβούλιο σε reality show, με σειρά αναρτήσεων για τον νέο συναρπαστικό κόσμο που απλώνεται μπροστά του. Από το ανθρακούχο νερό που προσφέρεται δωρεάν στο Ευρωκοινοβούλιο, μέχρι σοβαρές ψηφοφορίες τις οποίες αντιμετωπίζει με τη λογική βάλτε τώρα που γυρίζει. Ο κόσμος ψηφίζει για όλα. Και ο ενθουσιώδης Φειδίας ακολουθεί την πλειοψηφική τάση των followers του. Όμορφα, απλά και ιντερνετικά. ...