Του Χρίστου Ζαβού
Η στήλη δεν έχει αποκτήσει κανά δίπλωμα προπονητικής, ούτε και θα το επιδιώξει. Είναι όμως μερικά δεδομένα τα οποία δεν χρειάζεται να είσαι Καϊάφας, Χριστάκης ή Πιασένσια για να τα διαπιστώσεις.
Όλοι γνωρίζουμε ότι για να πρωταγωνιστήσει μια ομάδα στο πρωτάθλημα θέλει πρωτίστως ποιότητα. Πέραν τούτου, εξίσου σημαντικό είναι και το βάθος, οι επιλογές που πρέπει να διαθέτει ο προπονητής κατά τη διάρκεια των δέκα μηνών.
Για να γίνει αυτό εφικτό, είναι επιτακτική ανάγκη για την ομάδα που θέλει να πάρει πρωτάθλημα να έχει στο ρόστερ της πλειάδα κυπρίων παικτών που θα συμπληρώνουν τους 15 ξένους/κοινοτικούς. Σε αντίθετη περίπτωση, οι επιλογές θα μειωθούν, η ποιότητα επίσης και τα αγωνιστικά προβλήματα δεν θα αργήσουν να επηρεάσουν την πορεία του κλαμπ.
Μια ομάδα δικαιούται συγκεκριμένο αριθμό ξένων, τον οποίο σχεδόν πάντοτε συμπληρώνει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Εάν υπολογίσουμε ότι θα έρθουν 15 ξένοι, είναι σχεδόν νομοτελειακό ότι στην καλύτερη περίπτωση οι δώδεκα θα είναι αξιόλογοι, αφού κάποιες επιλογές δεν θα βγουν για διάφορους λόγους, όπως είναι οι τραυματισμοί ή μη εύκολη προσαρμογή σε ξένη χώρα.
Με δώδεκα παίκτες δεν παίρνεις πρωτάθλημα. Εάν οι αξιόλογοι ξένοι δεν πλαισιωθούν από ένα τιμ Κυπρίων παικτών, τότε ακόμη και το καλύτερο ποδόσφαιρο να παίζεις κάπου, κάπως, κάποτε θα κλατάρεις.
Επιβάλλεται για όλες τις ομάδες, που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν να εντοπίσουν τους ποιοτικούς γηγενείς ποδοσφαιριστές και να επενδύσουν σ’ αυτούς. Είναι αλήθεια ότι δυστυχώς οι ποιοτικοί ίσως να μην είναι πολλοί, υπάρχουν όμως αρκετοί νεαροί που διψούν για μπάλα και με τη σωστή καθοδήγηση θα μπορέσουν να προσφέρουν, καμιά φορά πέραν των προσδοκιών.
Με λίγα λόγια η στροφή προς τους Κυπρίους παίκτες επιβάλλεται όχι μόνο για οικονομικούς λόγους αλλά για αγωνιστικούς. Ομάδα που δεν διαθέτει ένα γκρουπ παικτών από τον τόπο της, είναι λες και δεν σέβεται τον εαυτό της.
