Του Χρίστου Ζαβού
Το καλοκαίρι είναι ο παράδεισος του θεωρητικού. Διαθέτει όλα εκείνα τα εφόδια για να ξεδιπλώσει το δήθεν ταλέντο του, αυτό που του επιτρέπει να έχει άποψη για όλους και για όλα. Από τον παράγοντα, μέχρι τον δημοσιογράφο και τον τελευταίο οπαδό, ο καθένας εκφράζει την άποψή του, τοποθετείται παντός επιστητού και αναλώνεται στην αμπελοφιλοσοφία αγνοώντας όμως το βασικό κομμάτι της διαδικασίας, την πράξη.
Τούτο το Σαββατοκύριακο ξεκινά το στάδιο της πράξης. Εδώ δηλαδή που ο καθένας θα μετρήσει τις δυνάμεις του, θα κληθεί να αποδείξει το ταλέντο του και τον βαθμό αφοσίωσης στον στόχο. Παραμένοντας στο κομμάτι της θεωρίας, είναι η τελευταία ευκαιρία μας να αναφερθούμε στο πρωτάθλημα πριν ακόμη ξεκινήσει, όσον αφορά τις ομάδες που θα πρωταγωνιστήσουν στον μαραθώνιο της σεζόν 2015-16.
Την pole position στη λίστα των φαβορί, κατέχει δικαίως ο περσινός πρωταθλητής ΑΠΟΕΛ. Οι Λευκωσιάτες –τρεις φορές πρωταθλητές στα ισάριθμα τελευταία χρόνια– διαθέτουν πέραν της οικονομικής ευμάρειας, το βαθύτερο ρόστερ και την εμπειρία να κατακτούν τίτλους.
Από κει και πέρα, δεύτερη, τοποθετούνται οι της ΑΕΚ. Στη Λάρνακα, φρόντισαν να διατηρήσουν τον κορμό της περσινής ομάδας, ενώ τον ενίσχυσαν με ποιοτικές μονάδες. Διατηρώντας στον πάγκο και το Κρίστιανσεν, έχουν όλα τα υλικά που τους οδήγησε πέρσι στη δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Μοναδικό μειονέκτημά τους, η έλλειψη εμπειρίας και όχι η τόσο βαριά φανέλα που διαθέτουν σε σχέση με τους υπόλοιπους ανταγωνιστές.
Η τρίτη θέση στα φαβορί μοιράζεται σε Απόλλωνα και Ομόνοια. Οι μεν Λεμεσιανοί, μπορεί να έχασαν πολλούς ποιοτικούς ποδοσφαιριστές αλλά είναι ένας οργανισμός καλά στρωμένος, λειτουργώντας σε επαγγελματικές βάσεις. Εάν ο Πέδρο Εμανουέλ, προσαρμοστεί και κατανοήσει το πρωτάθλημα, τότε ο Απόλλωνας έχει όλα τα εχέγγυα για να πρωταγωνιστήσει.
Όσον αφορά δε την Ομόνοια, το όνομα και μόνο της φτάνει για να την κατατάξει κανείς στα φαβορί για το πρωτάθλημα. Εάν ο Καϊάφας διορθώσει τα κακώς έχοντα του καλοκαιρινού προγραμματισμού, τότε η Ομόνοια έχει όλα τα εφόδια για να κάνει την υπέρβαση.
Από πίσω ακολουθούν δύο ομάδες, μεγάλες σε εκτόπισμα, αλλά εντελώς ανανεωμένες. Η Ανόρθωση ψάχνει την υπέρβαση και είναι έτοιμη πια με τον Πάους για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στον πάγκο να το κάνει. Όσον αφορά δε την ΑΕΛ από το 2009, πρωταγωνιστεί σχεδόν κάθε χρόνο, σε πρωτάθλημα ή κύπελλο. Με τον Χριστάκη στον πάγκο και μια ομάδα χτισμένη από την αρχή, μπορεί να διατηρηθεί σε τροχιά διάκρισης.
Όλα αυτά στη θεωρία… στην πράξη να δούμε.
