Του Απόστολου Κουρουπάκη
Την περασμένη Παρασκευή ήταν προγραμματισμένη η συνεδρία της Επιτροπής Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων για το θέμα του Εθνολογικού Μουσείου (οικία Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου), η οποία δεν έγινε ποτέ, άπαντες παρόντες, πλην ενός, που άνευ εκείνου ουδέν, όπερ και εγένετο!
Αποφάσισα να μη δώσω το ρεπορτάζ στην εφημερίδα, ότι δηλαδή η Επιτροπή δεν κατάφερε να συζητήσει το θέμα, διότι το ένα βασικό μέρος δεν παρέστη, ως όφειλε. Ήταν κοροϊδία, σεβασμός σε κανέναν από κανέναν. Ήμουν αρκετά θυμωμένος για πάρα πολλά πράγματα που συνέβησαν την Παρασκευή το πρωί και σκέφτηκα ότι δεν με αφορά ότι δεν έγινε η συνεδρίαση, αλλά ο λόγος για τον οποίο δεν έγινε. Σοβαρότητα μηδέν, ο πολιτισμός, ενώ κινητοποίησε τα δύο μεγάλα κόμματα και ενέγραψαν θέμα, φαίνεται ότι δεν είναι αρκούντως σοβαρή υπόθεση. Ο αρχιεπίσκοπος ή εκπρόσωπός του ουδέποτε εμφανίστηκε και πολύ λογικό για τον ίδιο να μην παραστεί, αφού επέστρεψε από τις ΗΠΑ την προηγούμενη ημέρα και προφανώς δεν είχε ορίσει εκπρόσωπο, διότι δεν τον απασχόλησε το ζήτημα, συνεπώς αρχιεπισκοπικός εκπρόσωπος δεν υπήρχε ευθύς εξ αρχής, πιθανολογώ. Κι όμως εμείς περιμέναμε… από τις εννέα το πρωί, εκεί, παρόντες όπως είπα όλοι εκπρόσωποι του Τμήματος Αρχαιοτήτων, των οργανωμένων συνόλων αρχαιολόγων και ξεναγών, της πρωτοβουλίας «Σεβασμός στην οικία Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου», μέχρι και ο υπουργός Μεταφορών Γιάννης Καρούσος ήλθε. Φυσικά, παρόντες και οι πέντε βουλευτές από τα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, αλλά και άσχετοι βουλευτές, όπως ο κ. Σοφοκλέους. Όλοι εκεί, λοιπόν, να περιμένουμε… να ανταλλάσσονται τηλεφωνήματα με την Ιερά Αρχιεπισκοπή, και στην αρχή να είμαστε στο ψάξιμο, μετά να περνάμε στην άρνηση, και στην προτροπή «μελετήστε καλά και δεν μας κόφτει εμάς», μετά να περνάνε οι βουλευτές στην αντίδραση και να καταδικάζουν την απουσία της Αρχιεπισκοπής, και λίγο μετά, άλλα τηλεφωνήματα, καταλήγοντας στο «όταν μπορέσουμε, θα έρθουμε». Εννοείται ότι πλέον καμία συζήτηση δεν είχε νόημα να γίνει και καμία συζήτηση δεν μπορεί να γίνει. Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου δεν λογαριάζει τη Βουλή των Αντιπροσώπων, η δε Βουλή ελαφρά τη καρδία αναβάλλει και θα προγραμματίσει άλλη φορά τη συνεδρίαση…
Καταλαβαίνετε τι έγινε; Φιάσκο, αδιαφορία, προγραμματισμός μηδέν… δεν βρέθηκε κανείς από τη Βουλή να διερευνήσει αν έχει οριστεί εκπρόσωπος και αν θα παρευρεθεί; Γιατί να περιμένουν τόσοι άνθρωποι έναν άνθρωπο; Οι υπόλοιποι που καθηκόντως παρευρέθησαν είναι ολιγόνοες, δεν είχαν άλλες δουλειές; Ο υπουργός που επίσης ήταν εκεί είχε λιγότερες υποχρεώσεις; Θα ήταν καλύτερα να είχε ακυρωθεί αμέσως η συνεδρίαση, χωρίς πολλά-πολλά, αφού στο τέλος ένας είναι ο νικητής και το ξέρουμε, τι τις θέλουμε τις συνεδριάσεις. Και για να πω την αμαρτία μου, εμένα κάτι μου μυρίζει, μην πω μου βρωμάει, ελπίζω να βγω λάθος.
