Του Απόστολου Κουρουπάκη
Με όσα γίνονται εκεί έξω, μακριά από τον κόσμο μας, είναι λογικό να μην απασχόλησε και άλλο την κοινωνία των πολιτών το μέλλον τελικά της Οικίας Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου. Φυσικά, περιμένουμε Πολιτεία και πολίτες, και Βουλή ολάκερη το πράσινο φως από τον αρχιεπίσκοπο για το πότε θα αδειάσει να παρευρεθεί στην Επιτροπή Μεταφορών, με αρμοδιότητα θέματα του Υπουργείου Έργων και Συγκοινωνιών, της Βουλής. Ακόμα δεν τα κατάφερε, ελπίζουμε η όλη καθυστέρηση να οφείλεται στο ότι έχει εξευρεθεί μία κάποια λύση, προς όφελος της Οικίας, και να παραμείνει Εθνολογικό Μουσείο και να αναβαθμιστεί και όλοι να μείνουμε ευχαριστημένοι. Μέχρι τότε όμως ας κάνουμε υπομονή, διότι όποιος έχει τα χτένια, έχει και τα γένια και άμα θέλει τα ξυρίζει…
Γενικά, ως κοινωνία δεν φημιζόμαστε για την επιμονή μας και την αγωνιστικότητά μας, έτσι και με το Κονάτζι του Κορνέσιου, φωνάξαμε, κάναμε τα γκρουπ μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, διοργανώσαμε συζητήσεις, και τώρα περιμένουμε… Βέβαια, θα μου πεις και τι άλλο να κάνουμε, έλα μου ντε… Ξέρω ’γω, απλώς το καταγράφω. Πάντως, τα πράγματα δεν είναι καλά, κι εμείς θα ασχολούμαστε με το Κονάτζι και τον αρχιεπίσκοπο; Κοτζαμάν ιός, ο φόβος και ο τρόμος να μην κολλήσουμε, να μην αποβιώσουμε έτσι άδικα.
Η Αμμόχωστος χάνεται και μαζί της και πολλά όνειρα για λύση του Κυπριακού, σε τέσσερα οδοφράγματα αναστέλλεται η λειτουργία χωρίς σχεδιασμό και τελικά τα κρούσματα από αλλού θα μας έλθουν κι εκεί να δεις πανηγύρι. Εν τω μεταξύ από την Αστυνομία ψάχνουν ακόμα ποιοι πήγαν στη διαμαρτυρία του περασμένου Σαββάτου; Διότι και χθες Σάββατο έγινε και άλλη. Βέβαια, τα καλόπαιδα του ΑΠΟΕΛ δεν άκουσα να τα αναζητήσουν, ούτε καν για φθορά δημόσιας περιουσίας. Μήπως εκείνα έχουν τίποτα ασυλία; Όσο για τους εθνοφρουρούς δεν άκουσα ακόμα συγκεκριμένες απαντήσεις από το Υπουργείο Άμυνας και το ΓΕΕΦ, γιατί βρέθηκαν εκεί, ποιος τους φώναξε, από πού πήραν εντολές, γιατί η Αστυνομία δέχθηκε τη βοήθειά τους; Μπάχαλο… ξέρετε πολύ καλά ότι ένα σπίρτο αρκεί για να καεί ένας ολόκληρος αχυρώνας. Γενικά, δεν είναι καλά τα πράγματα και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο πώς τα αντιμετωπίζουμε.
Οι καιροί είναι δυστοπικοί και δεν χωράνε ούτε ηρωισμοί, ούτε εφησυχασμός, ούτε αχρείαστες πολιτικές κινήσεις, που δεν προσφέρουν τίποτε το απτό. Η κοινωνία μας δείχνει ότι ακόμα δεν έχει ξεπεράσει διχαστικά διλήμματα του παρελθόντος και αυτό είναι φυσικό, από τη στιγμή που το Κυπριακό είναι άλυτο. Συνεπώς, όλοι, με προεξάρχουσα την κυβέρνηση, θα πρέπει να είναι υπέρ το δέον προσεκτικοί, στις δηλώσεις τους, στις αποφάσεις τους, στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και στο πώς συμπεριφέρονται στους πολίτες.
Οι δε πολίτες, αυτοί που έχουν διάθεση συζήτησης, θα πρέπει να αρχίσουν να καταλαβαίνουν ότι η δύναμή τους είναι αποτελεσματικότερη όταν είναι αποτέλεσμα διαλογικής συζήτησης, όταν οι πολλαπλές αναγνώσεις έχουν οδηγήσει σε έναν σχετικό οδηγό. Από το κάδρο αυτό δεν βγάζω και τους χωρίς παρωπίδες Τ/κ, οι οποίοι θα πρέπει με κάποιον τρόπο να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει διεκδικώ κάτι από την Κυπριακή Δημοκρατία, όντας και πολίτης της «ΤΔΚΒ», δυο καρπούζια σε μια μασχάλη δεν χωράνε και πώς εκφράζομαι δημόσια. Προσοχή, δεν μιλώ για αυτολογοκρισία, αλλά για ενσυναίσθηση και διπλωματία στον δημόσιο λόγο ορισμένων. Νιώθω ότι έτσι εξουδετερώνονται και εκ του πονηρού ερωτήσεις και τοποθετήσεις από τους εδώ κύκλους που ακούνε Τ/κ και τους πιάνει τεταρταίος.
Θα αναρωτηθήκατε τώρα πώς το πήγα από το Κονάτζι του Κορνέσιου στα οδοφράγματα και στην έλλειψη διαλόγου. Μα αν το δείτε πιο ανοικτά θα καταλάβετε ότι στην περίπτωση του Μουσείου πολλοί και διαφορετικοί συνασπιστήκαμε, τις όποιες διαφωνίες μας όμως τις παραμερίσαμε για να δούμε πώς συνεννοούμαστε για το μείζον, που ήταν να διατηρηθεί ως έχει η Οικία Χατζηγεωργίου Κορνέσιου. Συζήτηση, πίεση προς πάσα κατεύθυνση και ανοικτό μυαλό, και μετά έχουμε χρόνο να τσακωθούμε για το χρώμα στην κουρτίνα.
