Του Απόστολου Κουρουπάκη
Οι αυτοκρατορίες κάποτε πέφτουν και μερικοί λόγοι είναι η αλαζονεία και η απόσταση από τον πολίτη ή τον υπήκοό τους (αν το θεωρούν τέτοιο). Και τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, όταν ο επικεφαλής της αυτοκρατορίας περιστοιχίζεται από πολιτικούς ή αυλικούς που δεν τολμούν να φιλτράρουν τις άνωθεν αποφάσεις ή να καταλάβουν τι ακριβώς πρέπει να κάνουν όταν ο άρχων είναι απών. Δεν θα πρέπει βέβαια να παραβλέπουμε και τα κατά ποιόν στοιχεία όσων περιστοιχίζουν τον ανώτατο άρχοντα. Όσοι καλούνται να γεμίσουν καρέκλες θα πρέπει να είναι σίγουροι ότι έχουν το εκτόπισμα να το κάνουν. Οι θέσεις ευθύνης δεν είναι «χίλιοι καλοί χωράνε», δεν αρκεί να είσαι καλός, πρέπει να είσαι ικανός, από όλες τις απόψεις. Δεν φτάνει να είσαι στο φάσμα του καλού. Ξέρετε πόσοι καλοί υπάρχουν στην κοινωνία μας; Χιλιάδες, αλλά πόσοι από αυτούς είναι ικανοί να αναλάβουν σπουδαία έργα; Πολύ λιγότεροι, αλλά εμείς διορίζουμε πάντοτε από τον αφρό, αλλά όχι τον αφρό!
Με πρόσχημα τον φόβο, την ασφάλεια της οικογένειάς μας και του περίγυρού μας το κράτος νομίζει ότι πρέπει να μας προστατεύσει με κάθε τρόπο και το κάνει άγαρμπα, και όπως φάνηκε το Σάββατο και επικίνδυνα, εξοργίζοντας τους πολίτες. Κατέστειλε μια ειρηνική διαδήλωση με τον πιο βάρβαρο τρόπο που θα μπορούσε. Κατεβάζοντας πάνοπλους αστυνομικούς, όχημα τύπου Αίαντα, θέλοντας να περιφρουρήσει τη δημόσια υγεία και την ασφάλεια των πολιτών. Βία σε πολίτες που διαδηλώνουν για τη διαφθορά, τη διαπλοκή, βία γιατί δεν συμμορφώνονται προς τα διατάγματα. Βία γιατί δεν είναι φρόνιμοι πολίτες, και το φρόνιμοι να το εκλάβετε με όποια έννοια θέλετε…
Οι εικόνες του Σαββάτου από τη διαδήλωση διαφόρων ομάδων θα έπρεπε χθες το βράδυ να είχαν οδηγήσει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας σε περίσκεψη. Τι κάνω λάθος; Γιατί κανένας δεν με συμβουλεύει για το τι πρέπει να κάνω; Όφειλε να καλέσει την υπουργό που διόρισε εκείνος και να της ζητήσει τον λόγο. Γιατί έγιναν όλα όσα έγιναν; Γιατί, κυρία υπουργέ, έγιναν όσα έγιναν εν μέση οδώ, δικαιολογείτο τόση βία; Ποιες πληροφορίες είχατε, οι οποίες δικαιολογούσαν αυτή την αντίδραση; Η δε υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης να προσκαλέσει τον αρχηγό της Αστυνομίας για να της εξηγήσει γιατί όλη αυτή η υπέρμετρη βία. Ποιο επιχειρησιακό πλάνο ακολουθούσαν; Γιατί ο Αίαντας ήταν απαραίτητος; Σημείωσε η υπουργός σε γραπτή ανακοίνωσή της: «Από τις εικόνες που είδα φαίνεται να απουσιάζει η απαιτούμενη αναλογικότητα, ωστόσο, αυτό θα διαφανεί από τις διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη», κάτσε γάρε ψόφα, κυρία Γιολίτη. Άλλα εντάλματα και τηλεφωνήματα έγιναν στο άψε σβήσε, σε αυτή την περίπτωση θα περιμένουμε τις εν εξελίξει διαδικασίες… Κατάλαβες, πολίτη, τι λέει η κα Γιολίτη;
Δεν είναι μόνο για τα του οίκου μας η Αστυνομία, και δεν τηλεφωνούμε στον αρχηγό για τα παράπονά μας, αλλά για να εκφράσουμε τα παράπονά μας και την έντονη ενόχλησή μας για όσα δεν γίνονται σωστά, για τους πολίτες, αυτή είναι η δουλειά των αξιωματούχων, να έχουν στο επίκεντρό τους αυτούς που τάχθηκαν να υπηρετούν.
Το συντεταγμένο κράτος με την πρόθυμη Αστυνομία αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν τους πολίτες που βγήκαν για να διαμαρτυρηθούν ως επικίνδυνα και κακοποιά στοιχεία, που επιβουλεύονται την τάξη, την υγεία. Τους θεώρησε a priori εχθρούς της η Δημοκρατία και ο μόνος τρόπος που σκέφτηκαν ήταν η υπέρμετρη βία, τα μη επαγγελματικά γονατίσματα, οι ρίψεις νερού από τον Αίαντα. Το κράτος παράταξε αστυνομικούς αστακούς εναντίον πολιτών, που κακώς –αν θέλετε, δεν θα το κρίνουμε εδώ– διαδηλώνουν ενόσω βρίσκονται σε ισχύ τα μέτρα της Πολιτείας για αναχαίτιση του ιού. Όμως, όλη την περίοδο των Χριστουγέννων γιατί η Αστυνομία άφηνε την οδό Στασικράτους να είναι πατείς με, πατώ σε; Γιατί άφησε να γίνουν άλλες διαμαρτυρίες, που το μόνο που έλειπε ήταν το πρόγραμμα της βραδιάς; Η δική μου ανάγνωση στο γιατί δεν άφησε αυτή τη διαμαρτυρία να διεξαχθή είναι απλή, διότι έχασε πια την ψυχραιμία του το κράτος και η κυβέρνηση και ελλείψει ανθρώπων και αξιωματούχων που να μπορούν να γεμίζουν την καρέκλα τους, θεωρεί τους πολίτες Λογομβάρδους και Σκύθες που μόνο το τσεκούρι τους πρέπει. Ο Αλμπέρ Καμύ στην «Πανούκλα» λέει ότι ο βάκιλος της πανούκλας δεν πεθαίνει και δεν εξαφανίζεται ποτέ… Ας το έχουμε όλοι υπόψη μας, και να είμαστε έτοιμοι να τον αντιμετωπίζουμε όπου ήθελε εμφανιστεί και η Πολιτεία να τον αναχαιτίσει προτού προκαλέσει στο κράτος ανήκεστο βλάβη.
Κλείνω με στίχους του Δώρου Λοΐζου «Θαρθούν οι “ειδικοί αστυνομικοί” / να μου σπάσουν τα πλευρά / γιατί βάζω οργή και φωτιά στα παιδιά» από το «Τραγούδι του Λεύτερου» και «Ε, κοπέλλα μου, εδώ κάτω από τα παράθυρά σου / πετροβολούν την ελευθερία / σα νάναι η χειρότερη πόρνη / και συ… ω εσύ… / για όνομα του θεού, ένα κερί» από το «Ξεχείλισμα».
