Της Ελένης Ξένου
Στην από εκεί πλευρά, στο παραλιακό μέτωπο των Βαρωσιών, άρχισαν οι προετοιμασίες για το «πικ νικ» του μεγάλου «σουλτάνου». Θα φυτέψουνε λένε δέντρα, θα κάνουν δρόμους για ποδήλατα και άλλα απαράδεκτα. Και όσο αυτοί προετοιμάζονται για το «πικ νικ», εμείς στην από δω μεριά, την δήθεν κανονική, παρακολουθούμε τους πολιτικούς μας ταγούς να συνεχίζουν απτόητοι τις ιστορίες του χωρκού τους. Τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος είναι ο πιο «καθαρός», ανταλλάζουν τάχα μου ευφάνταστες φανφάρες με την πεποίθηση ότι έχουν ακόμα τη δυνατότητα να πείσουν για το άμεμπτο της ύπαρξής τους και απειλούν ότι θα καταψηφίσουν τον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς να δίνουν δεκάρα τσακιστή για το χάος που πρόκειται να επακολουθήσει (λες και το χάος που ήδη ζούμε δεν είναι αρκετό).
Την ίδια ώρα η πανδημία εξακολουθεί να απειλεί την υγεία και την οικονομία μας και ταυτόχρονα οι θεσμοί δεν λένε να τα βρούνε μεταξύ τους, αλλά επιλέγουν (τόσο μας σέβονται κι αυτοί) να μας φορτώνουν, επιπλέον ανασφάλεια για τι μέλλει γενέσθαι, με τις νομικίστικες τους εξυπνάδες. Και ο σκεπτόμενος πολίτης παρακολουθεί και απορεί.
Γιατί ακόμα και τώρα που έχουμε πιάσει τον πάτο των πάτων, οι πολιτικοί μας εξακολουθούν να συμπεριφέρονται με γνώμονα το δικό τους κομματικό συμφέρον και μόνη τους έγνοια είναι το πώς θα «εκμεταλλευτούν» ακόμα και αυτή την κατάντια της χώρας για να κερδίσουν στα σημεία; Διότι αν τους ένοιαζε ουσιαστικά η χώρα και η κατάντια της τότε θα έσκυβαν όλοι ανεξαιρέτως το κεφάλι και δεν θα πυροδοτούσαν την ένταση, δημιουργώντας συνθήκες πολιτικού «εμφυλίου» μόνο και μόνο για να εκμεταλλευτούν το χάος προς ίδιον συμφέρον, αλλά θα σκίζονταν να μας αποδείξουν ότι κατανοούν πως πρέπει να μας σεβαστούν, έστω και τώρα.
Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνουν; Ότι έχασαν όλοι τους κάθε αξιοπιστία ανατρέποντας πανηγυρικά, στην συνείδηση του πολίτη, το τεκμήριο της αθωότητας; Ότι κι αυτοί ακόμα που παριστάνουν τους καθαρούς απλώς φαίνονται φαιδροί στα μάτια του σκεπτόμενου πολίτη επικαλούμενοι την καθαρότητά τους, εφόσον δεν φρόντισαν εγκαίρως να διαχωρίσουν τη θέση τους από το μπάχαλο της βρωμιάς; Ούτε αυτό το καταλαβαίνουν; Πώς είναι δυνατόν π.χ. το ΔΗΚΟ να εκβιάζει ότι θα καταψηφίσει τον προϋπολογισμό και να προσπαθεί μάλιστα να πείσει και τη λοιπή αντιπολίτευση να πράξει το ίδιο, αν η κυβέρνηση δεν επιτρέψει στον γενικό ελεγκτή να έχει πρόσβαση στους φακέλους των πολιτογραφήσεων; Δεν το αντιλαμβάνονται ότι με αυτούς τους εκβιασμούς δεν ανακουφίζουν κανένα νοήμονα πολίτη, αλλά πετυχαίνουν το ακριβώς αντίθετο, να του επιβεβαιώνουν ότι τον έχουν γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους;
Λέμε χάος να διευκρινίσουμε πως δεν πρόκειται κανένας από δαύτους να το πληρώσει ή να το υποστεί. Είναι ο απλός πολίτης που θα κληθεί για χιλιοστή φορά να πληρώσει τα σπασμένα, μόνο που αυτή την φορά, δεδομένης της πανδημίας, ενδέχεται να τα πληρώσει και με την ίδια του τη ζωή. Είναι σοβαροί αυτοί οι τύποι; (ρητορική προφανώς η ερώτηση). Θεωρούν στ’ αλήθεια τους εαυτούς τους πατριώτες όταν προσπαθούν με εκβιασμούς να επιφέρουν τάχα μου την εξυγίανση, ενώ το μόνο που θα πετύχουν είναι να επωμιστεί και πάλι ο πολίτης τις επιπτώσεις ακόμα μιας χαοτικής πραγματικότητας;
Όχι, κύριοι, δεν είναι έτσι τα πράγματα και μαζευτείτε επιτέλους. Διότι υποκριτές αυτή τη στιγμή είναι όλοι όσοι τσακώνονται, απειλούν, εκβιάζουν και παριστάνουν τους αμόλυντους, χωρίς να δείχνουν ότι έχουν την ελάχιστη επίγνωση πως για τη σημερινή κατάντια η ευθύνη τους βαραίνει όλους (άλλους λιγότερο, άλλους περισσότερο, αλλά όλους). Και πώς γι’ αυτό τον απλό λόγο οφείλουν να ρίξουν τους τόνους και να δράσουν προς όφελος της χώρας. Διότι απέναντι επίκειται ένα πικ νικ. Και από δω τα νοσοκομεία αναφοράς άρχισαν ήδη να γεμίζουν.
