Του Θανάση Φωτίου
«Κανείς άλλος δεν επιβραβεύθηκε τόσο πολύ από τον κ. Αναστασιάδη, όσο ο Χρήστος Στυλιανίδης», έγραφε τις προάλλες η κατά τ’ άλλα δικτυωμένη και καλά ενημερωμένη Hellas Journal, σημειώνοντας ότι «έχουν φτάσει στα άκρα οι σχέσεις του Νίκου Αναστασιάδη με τον άλλοτε στενό πιστό συνεργάτη του, τον οποίο είχε επιβραβεύσει, για την πίστη του, με τις θέσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου και του επίτροπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Μάλλον δεν θα ενθυμείται καλά, γι’ αυτό και της διαφεύγουν άλλοι, επίσης γενναιόδωρα επιβραβευμένοι από τον Νίκο Αναστασιάδη, που δεν υπήρξαν καν «στενοί του συνεργάτες» ή κι αν είχαν υπάρξει κάποτε, δεν είχαν επιδείξει ανάλογη πίστη και αφοσίωση, μ’ αυτήν που η Hellas Journal πιστώνει τον Χρήστο Στυλιανίδη. Εντύπωση μου κάνει, βέβαια, καθότι καλά γνωστή η μεγαλοψυχία του ανδρός, ο οποίος αρκετά χρόνια πριν, σε μια συνέντευξή μας, αυτοχαρακτηρίστηκε ως εξής: «Έχω στομάχι καρχαρία και δέρμα κροκόδειλου»!
Ας μην ξεχνάμε, λοιπόν, ότι ο Νίκος Αναστασιάδης επιβράβευσε τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου με τη θέση του βοηθού γενικού εισαγγελέα, παρόλο που στο παρελθόν ο Ρίκκος τον παρουσίαζε ως «Μακιαβέλλι» που διαιρούσε και βασίλευε, του απηύθυνε τη βαριά κατηγορία του πολιτικού που «αντιστρατεύεται την εθνική υπόθεση» και τον αποκαλούσε «Βόλντεμορτ», το όνομα του κακού μάγου που μεταλλασσόταν σε φίδι, στη σειρά βιβλίων και ταινιών Harry Potter, ο οποίος ήταν τόσο σκοτεινός και τρομακτικός που φοβόντουσαν να πουν το όνομά του, αναφερόμενοι σε αυτόν ως «Εκείνος Που Δεν Πρέπει Να Ονομάζεται».
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Νίκος Αναστασιάδης επιβράβευσε τον Δημήτρη Συλλούρη με τη θέση του προέδρου της Βουλής, παρόλο που εκείνος τον αντιστρατευόταν, του πριόνιζε την καρέκλα, εποφθαλμιούσε να του πάρει το κόμμα και διοργάνωνε μυστικά δείπνα προσπαθώντας να συγκεντρώσει δίπλα του ικανό αριθμό στελεχών ώστε σε κατάλληλο χρόνο να τον ανατρέψει, μέχρι που τελικά αποχώρησε μαζί με άλλους για να βρεθεί κάποια στιγμή, μέσα από πολιτικής και εκδοτικής εμπνεύσεως μηχανορραφίες διεμβόλισης του ΔΗΣΥ, πρόεδρος του ΕΥΡΩΚΟ. Τους συγκεκριμένους –αξίζει να το θυμηθούμε– το 2007, επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου, ο Αναστασιάδης τους είχε χαρακτηρίσει «παραδουλεύτρες του προεδρικού».
Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι ο Νίκος Αναστασιάδης επιβράβευσε με τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου και του υπουργού Παιδείας, τον Πρόδρομο Προδρόμου. Τον κ. Προδρόμου τον είχε «αποκεφαλίσει» το 1999, την ημέρα που η Εκκλησία τιμά την αποκοπή της κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, διώχνοντάς τον από το Πολιτικό Γραφείο του ΔΗΣΥ, εξαιτίας όσων του έσουρνε για το Κυπριακό. Όπως τον κατάγγελλε επίσης και για ύποπτη χρησιμοποίηση του πατρώνυμου αντί του επωνύμου σε συναλλαγές στο ΧΑΚ.
Από πού κι ώς πού, λοιπόν, «κανείς άλλος δεν επιβραβεύθηκε τόσο πολύ»; Η αναφορά, βεβαίως, της Hellas Jοurnal σε «άλλοτε στενό πιστό συνεργάτη», δεν προέκυψε από αμνησία ή εσφαλμένη αξιολόγηση. Ειπώθηκε επί σκοπού, προσδίδοντας ολίγον συναισθηματικό μελοδραματισμό, ώστε ο Χρήστος Στυλιανίδης να παρουσιαστεί (και) ως ο «αχαριστότερος ευεργετηθείς»! Αφού, ως γεγονός, είναι μεν βαριά, αλλά ψυχρή, άτεγκτη η ταμπέλα του «προδότη» που κάποιοι, αβασάνιστα και ενίοτε με πρόδηλη την ηδονή της αυτοϊκανοποίησης που αισθάνονται, σπεύδουν να κρεμάσουν σε όποιον έχει διαφορετική προσέγγιση από τη δική τους. Που, αν μη τι άλλο, δεν προκάλεσαν ζημιά στον τόπο, δεν τον τραυμάτισαν με τους παλικαρισμούς τους, τους τυχοδιωκτισμούς, τον μεγαλοϊδεατισμό, την ανικανότητα και τις παλινδρομήσεις τους. Ούτε προσεταιρίστηκαν το δόγμα «Να αφεθεί η υπόθεση να εκφυλιστεί, ώστε να καταλήξουμε σε χρονίζουσα de facto διχοτόμηση», ούτε φλέρταραν με τα δύο κράτη! Όπως έλεγε και ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση στην Ξυλοφάγου, τον Νοέμβριο του 2021: «Δεν είναι δυνατό να ερωτοτροπούμε με την ιδέα της λύσης των δύο κρατών και να αναμένουμε από την Τουρκία να μην το εκμεταλλευτεί».
Συνεπώς, οι ζηλωτές που έσπευσαν να πάρουν πόστο στο εκτελεστικό απόσπασμα, ανάπαυση. Πόσο μάλλον τώρα πια, που έχουμε πιάσει τον στόχο και οι επιδόσεις μας θα εντυπωσίαζαν κι αυτόν ακόμα τον Δούντα. Τι τους ανησυχεί; Δεν θυμούνται ότι ο Αναστασιάδης είχε ταξιδέψει κάποτε στην Άγκυρα; Και επιστρέφοντας έλεγε: «Το μήνυμα που ο πρωθυπουργός της Τουρκίας στέλνει στους Ελληνοκυπρίους είναι πως, πράγματι, θέλει λύση το συντομότερο δυνατόν». Να που μετά, αφότου έγινε Πρόεδρος, ανένηψε! «Τώρα που έγινα Πρόεδρος κατάλαβα…», είχε πει, καταλήγοντας να υποδύεται στα υστερινά του τον Σπύρο Κυπριανού. Ας ξεπεζέψουν, λοιπόν, κι ας αφήσουν κατά γης τα όπλα. Είναι κουρασμένα και τα άλογα…
