Τα Ιουλιανά
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, πέρασε ο καιρός που η ζωή ήτανε μια βόλτα. Μια συναρπαστική βόλτα, με τα πάνω και τα κάτω της, αλλά σ’ ένα δρόμο που δεν φοβόμασταν να τον περπατήσουμε. Τώρα πια όλ’ αυτά μοιάζουν ρομαντικά, ουτοπικά φοβάμαι, καθώς ο δρόμος μας είναι γεμάτος αναχώματα που σηκώνει ο κάθε πικραμένος. Κι έτσι καταλήξαμε να ζούμε σε μια φούσκα γεμάτη fake news, πρώτης ανάγνωσης χαζομάρες και ειδήσεις που τις ξεχνάμε προτού εκπνεύσει το 24ωρο.
Ιδού ένα γλαφυρό παράδειγμα της τρέλας που ζούμε: «Το χαρτομάντιλο του Μακρόν και οι θεωρίες συνωμοσίας». Ο Γάλλος πρόεδρος συνταξίδευε στο τρένο για Κίεβο με τους ηγέτες της Γερμανίας και της Βρετανίας. Κάποιοι Πουτινιστές πιάστηκαν από το γεγονός ότι ο Μακρόν έκρυψε διακριτικά ένα δυσδιάκριτο λευκό αντικείμενο και αποφάνθηκαν πως επρόκειτο… για κοκαΐνη! Τι κι αν η Liberation απέδειξε με βίντεο ότι η υποτιθέμενη λευκή σκόνη ήταν ένα τσαλακωμένο χαρτομάντηλο; Οι καμένοι του διαδικτύου, με ηγερία την εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Μαρία Ζαχάροβα, συνέχισαν να κατηγορούν τους τρεις ηγέτες ότι είναι ναρκομανείς. Έπος!
Δεν γνωρίζουμε αν ο Φειδίας ανήκει στο fan club της Ζαχάροβα, σίγουρα όμως είναι ένθερμος υποστηρικτής της Ρωσίας του Πούτιν. «Οι Ρώσοι είναι αδέλφια μας, έχουμε κοινή θρησκεία, κοινές ηθικές αξίες…» παραληρούσε το μειράκιο του Ευρωκοινοβουλίου σε ένα ακόμα βιντεοσκοπημένο επεισόδιο πολιτικού reality. Αποζημιώνοντας έτσι τα «παιθκιά» - οπαδούς του για τους ανεξήγητα χαμηλούς τόνους κατά την επίσκεψή του στη Μόσχα. Όπως σχολίασε και η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού, η οποία γνωρίζει τη Ρωσία από τα σοβιετικά γεννοφάσκια της: «Κανείς δεν ξεφεύγει από το άγρυπνο βλέμμα του Βλαδίμηρου. Οπότε λίγα τα λόγια σας…».
Big brother is watching you. Σε αντίθεση με τον Φειδία που αποδείχτηκε εξαιρετικά προσαρμοστικός κάτω από το επίμονο βλέμμα του Μεγάλου Αδελφού, η μνηστή του Στυλιάνα δεν άντεξε την πίεση, τα βρόντηξε και βγήκε από το reality. Η στιγμή που χρήζει κοινωνιολογικής ανάλυσης πάντως είναι όταν επισκέφθηκε την οικογένειά της και μια κοπέλα πλάνταζε στο κλάμα καθώς έγραφε με το κινητό της τη σπαραχτική συνάντηση. Μπορεί να φταίω εγώ επειδή μεγάλωσα και είμαι εκτός εποχής. Αλλά μπορεί να είναι και η κατάσταση τόσο γελοία όσο φαίνεται, αγαπημένο μου ημερολόγιο.
Ενώ συμβαίνουν αυτά τα πολιτικο-συγκινησιακά, τα πρωτοσέλιδα ταρακουνήθηκαν από το σόκιν ερώτημα: το μέγεθος μετράει; Το πράγμα έγινε ακόμα πιο cringe, για να χρησιμοποιήσω μια λέξη του συρμού, όταν μάθαμε ότι ο καβγάς γίνεται για… 20 εκατοστά! «Πού πάει το βρώμικο μυαλό σου, Ιουλία;», εξεμάνη η συνταξιούχος θεολόγος Θεοπίστη Θεοδούλου. «Για 20 εκατοστά καταστράφηκαν σπίτια» σχολίασε, προς υπεράσπισή μου, η Ευγενία η Καλαμαρού κι έτσι επικεντρωθήκαμε στην πικάντικη είδηση της βδομάδας: Πιο χαμηλή κατά 20 πόντους βγήκε η γέφυρα της Καλαβασού, γεγονός που εμποδίζει τα πυροσβεστικά οχήματα να περάσουν σε περίπτωση ανάγκης. «Το μέγεθος μετράει!» ομοφώνησε το διευρυμένο καρέ.
Η συζήτηση για την τρέχουσα επικαιρότητα συνεχίστηκε σε ένα κλίμα «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου». Οπότε το επόμενο θέμα, που αφορούσε στο πολιτικό φλερτ ανάμεσα στο Προεδρικό και το ΕΛΑΜ, προέκυψε αβίαστα. Βαριέμαι ν’ ασχοληθώ με τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου για τη θεσμική σχέση της κυβέρνησης με τα κόμματα (όπερ εστί μεθερμηνευόμενον «όλοι οι καλοί χωράνε»). Απλώς θα σημειώσω, αγαπημένο μου ημερολόγιο, μια απλή αγνή απορία: η άρνηση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας να συναντηθεί με το αδελφό κόμμα της Χρυσής Αυγής, κατά κόσμον ΕΛΑΜ, είναι αντιθεσμική; Τι λέει άραγε γι’ αυτό ο Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης;
Το «όλοι οι καλοί χωράνε» δεν φαίνεται να ισχύει για την ΕΔΕΚ, αγαπημένο μου ημερολόγιο. Για τον απλούστατο λόγο ότι κάθε μέρα που περνά εξανεμίζονται οι «όλοι» και στο τέλος θα μείνει ο Σιζόπουλος για να κλείσει την πόρτα. Στα αξιοπερίεργα του κομματικού (τρόπος του λέγειν) σίριαλ είναι το γεγονός ότι τρεις άνθρωποι (Μορφάκης, Μυριάνθους και Χαννίδης) συμφώνησαν ότι ο συμπαθής κατά τ’ άλλα Νίκος Αναστασίου διαθέτει προεδρική στόφα (sic). Τι να πούμε κι εμείς (ως καρέ) για την απελπισία της αλληνής (ΕΔΕΚ); Μόνο καλό κουράγιο!
Εκ παραλλήλου βεβαίως, στο εκκλησιαστικό πεδίο, να γίνεται το σύστριγγλο! Ο ιδιοσυγκρασιακός, για να το θέσω όσο πιο κομψά μπορώ, Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος ξανακτύπησε. Αυτή τη φορά παρέλαβε τον νέο Πάπα χαρακτηρίζοντάς τον «καημένο υπηρέτη του σκότους». Λέγοντας επίσης ότι «είναι αντίχριστο το σύστημα που υπηρετεί και καταλήγει και ο ίδιος δολιοφθορέας της ανθρωπότητας»... Μια ευχή θα κάνω, αγαπημένο μου ημερολόγιο: Αν δεν μπορεί να κάνει το θαύμα του ο Θεός ας βάλει η επιστήμη το χέρι της. Ο άνθρωπος χρειάζεται επειγόντως βοήθεια.
Μπροστά στην αμετροέπεια κάποιων ιεραρχών οι πολιτικοί μας μοιάζουν γατάκια. Κάποια ατοπήματά τους δε, δεν είναι παρά πολιτικά πταίσματα… Σε αυτή την κατηγορία ανήκει η βιασύνη του Συναγερμού να εκδώσει μια πομπώδη ανακοίνωση («η Δημοκρατία ούτε φοβάται ούτε εκβιάζεται») για τον «βανδαλισμό» στο κτίριο της Πινδάρου. Λίγο πιο ψύχραιμοι να ήταν, θα καταλάβαιναν πως η αλήθεια βρίσκεται στα λόγια του θυμόσοφου Πλούταρχου: «Φυσάει πολύ απ’ το σπασμένο του το τζάμι, φυσάει πολύ και μπαίνει κρύος ο βοριάς…». Ας είναι όμως. Τέλος καλό, όλα καλά.
Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον
