Τα Ιουλιανά
Τα έλεγε η Άντζι Σαμίου, επί παλαιού ΠΑΣΟΚ, αλλά εμείς τάχα μου κρατάγαμε επίπεδο. Ώσπου φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, αγαπημένο μου ημερολόγιο: στον πάτο της κατηφόρας. Oπότε ας κυλιστεί το επίπεδο στα πατώματα, για να ξεδώσουμε, αν μη τι άλλο. «…πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά…». Αχ βρε Άντζι, όλα τα έχεις πει πια;
Κατ’ αρχάς, προτού περάσουμε στα δυσοίωνα δικά μας, ας ρίξουμε μια ματιά στο κλεινόν άστυ καθώς ο εχθρός του κακού είναι το χειρότερο. Εν προκειμένω η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, h οποία μπορεί να μην έχει καμία σχέση με το διπλωματικό σώμα, πλην όμως στο παρελθόν είχε στενότατη σχέση με τον υιό Τραμπ, γεγονός που της εξασφάλισε και τον διορισμό. Αφίχθηκε λοιπόν η πληθωρική Κίμπερλι στην Αθήνα και τα ΜΜΕ την αντιμετώπισαν ως Καρντάσιαν… Ένας αλαλαγμός!
Δεν ήθελε πολύ για να πιάσει το υπονοούμενο η ταμπεραμεντόζα Κίμπερλι, αγαπημένο μου ημερολόγιο. Απόδειξη η υπερχλιδάτη γιορτή που διοργάνωσε στο μαγαζί όπου εμφανίζεται ο Κωνσταντίνος Αργυρός. Εκεί, λοιπόν, έκανε εντυπωσιακή είσοδο φορώντας την Άρτα με τα Γιάννενα. Μια κυρία στα μπουζούκια! Τον στιλιστικό Αρμαγεδδών σχολίασε φυσικά η Ανδρούλα Βασιλείου, η οποία εσχάτως δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω: «Δε γνώριζα ότι στη σημερινή εποχή οι γυναίκες πηγαίνουν στα μπουζούκια με λαμέ και γούνες… Για να ξέρω δηλαδή τι θα φορέσω την επόμενη φορά». Καταγράφηκε.
Μου αρέσει που σχολιάζαμε τη δική μας πρέσβειρα των ΗΠΑ για την εξωστρέφειά της, όταν έτρεχε στα γήπεδα για να παρακολουθήσει ματς παρέα με τον πρόεδρο Χριστοδουλίδη. Η συμπαθέστατη Τζούλι μπροστά στην Κίμπερλι είναι κατηχητικό, αγαπημένο μου ημερολόγιο. A propos, ας σημειωθεί ότι έρχεται και στη μαρτυρική βραχονησίδα νέος πρέσβης από το περιβάλλον Τραμπ: Ο Τζον Μπρέσλοου, μεγαλοεπιχειρηματίας, εκ των χορηγών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και του Αμερικανού προέδρου.
Κι αφού φτάσαμε αισίως στα δικά μας, δεν μπορώ να προσπεράσω τη viral είδηση της βδομάδας, αγαπημένο μου ημερολόγιο: το γλυπτό-χαλλούμι που εξέθεσε ανερυθρίαστα ο κοινοτάρχης Πισσουρίου σε δημόσια θέα. Θα αποφύγω να απαντήσω στο ακανθώδες ερώτημα αν η εικαστική (;) δημιουργία είναι καλύτερη ή χειρότερη από την πατάτα της Ξυλοφάγου. Με κίνδυνο πάντως να θεωρηθεί ότι μεροληπτώ υπέρ του Πισσουρίου θα σημειώσω ότι το χαλλούμι του Σουηδού γλύπτη (;) διαθέτει μαχαιροπίρουνα, δύο ντομάτες και τρεις ελιές. Τουτέστιν, δεν θα ήταν υπερβολή εάν το χαρακτηρίζαμε υπερθέαμα. Σε κάθε περίπτωση, ως γυναίκα και ως άνθρωπος, καταλήγω πως η τιμημένη κυπριακή επαρχία σε θέματα αισθητικής αποδεικνύεται αμείλικτη.
Ο Θεός να μας φιλάει από τις εμπνεύσεις και τα σουξέ. Στην ιδέα και μόνο ότι θα ακολουθήσει το γλυπτό-σεφταλιά τρομάζω. Καθότι, αν η πατάτα έχει αναπόφευκτα φαλλικές αναφορές, τα όρια μεταξύ σεφταλιάς και κουράδας (sorry κιόλας) είναι δυσδιάκριτα. Λυπάμαι αν ρίχνω το επίπεδο αγαπημένο μου ημερολόγιο, αλλά έχει καρφωθεί στο μυαλό μου η φωνή της Άντζι: «…πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά…».
Πόσο πιο χαμηλά; Αν μιλάμε για τον πολυσυζητημένο ανασχηματισμό, όσο δεν πάει άλλο. Κι ας μην ολοφύρονται οι απολογητές της κυβέρνησης ότι οι δημοσιογράφοι φτιάχνουν σενάρια από μόνοι τους, γιατί όλα ξεκινούν από τους ίδιους τους υπουργούς. Εδώ φτάσαμε στο σουρεαλιστικό σημείο ένας υπουργός (Παπαναστασίου) να δηλώνει: «Αν κρίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι προσφέρω κάτι στον τόπο ή στο θέμα της Ενέργειας, είμαι στη διάθεσή του να παραμείνω». Ενώ ένας άλλος, επίδοξος υπουργός (Μουσιούττας): «Δεν μου έχει γίνει πρόταση, αλλά εάν μου γίνει σίγουρα θα το σκεφτώ». Μιλάμε πάντα… για τον ανύπαρκτο ανασχηματισμό. Όλο λάθος!
Έχω εξουσιοδοτηθεί από το καρέ να στείλω ηχηρό μήνυμα στον Πρόεδρο: Κάτω τα χέρια από τη Μαρία! Η αγαπημένη μας υπουργός Γεωργίας δίνει την ψυχαγωγική νότα στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε, απόδειξη η επισήμανσή της ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας δεν είναι καινούργιο αλλά κρατά… από την Αγία Ελένη! Ομοίως και το πρόβλημα των αδέσποτων γάτων τολμώ να συμπληρώσω, αγαπημένο μου ημερολόγιο. Κι ας θεωρηθεί αυτό, εκτός από μήνυμα στον Πρόεδρο, και ένα νεύμα στην Ιστορία.
Παραμένοντας στο ψυχαγωγικό πρόγραμμα της πολιτικής επικαιρότητας, σημειώνω τρεις φιλότιμες προσπάθειες να σκάσουμε ένα χαμόγελο: την αγαπημένη μας Αννίτα να ξυρίζει τον Ανδρέα Κωνσταντίνου, την κυρία Άντρη Αναστασιάδη να χορεύει ανέμελα το «You're simply the best» και τον πρόεδρο της ΕΔΕΚ να δηλώνει εξίσου ανέμελα: «Στόχος να έχουμε περισσότερους από πέντε βουλευτές». Στην υγειά μας, βρε παιδιά!
Στα σοβαρά της πολιτικής επικαιρότητας, ο ιστορικός του μέλλοντος θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη βαρυσήμαντη δήλωση του Φειδία: «Η πολιτική θέση είναι ξεπερασμένο πράγμα. Ξυπνάτε!». Η εξαγγελία της υποψηφιότητας ενός νεαρού με την Άμεση Δημοκρατία, ο οποίος φόραγε μάσκα, δικαιώνει τους προφητικούς στίχους της μέγιστης Άντζι: «…πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά…». Έξτρα μπόνους, η δήλωση εν δυνάμει υποψήφιας (με ποιον άραγε;): «Είμαι άτομο των ιδεών, εφευρετική και πολυμήχανη». Είναι φανερό πως εν όψει 2026 το παιχνίδι πλέον παίζεται αλλιώς.
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη, αγαπημένο μου ημερολόγιο! Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας του Τάσσου –Παρέλαβε Κόμμα Θα Παραδώσει Ό,τι Μπορέσει Να Διασώσει Από Το Αναπόφευκτο Ναυάγιο– ανακοίνωσε την αριστίνδην υποψηφιότητα της κυρίας Αρετής Δημοσθένους, θρησκειολόγου, κανονολόγου, ισλαμολόγου, κοινωνιολόγου, επιδημιολόγου, ενίοτε και γιουροβιζιονολόγου. Δεν μεταδίδω άλλο.
