Τα Ιουλιανά
Οι δρόμοι μας με τη Σβετλάνα Αλεξάντροβα διασταυρώθηκαν κάτω από το γιοφύρι της Ζάχα. Εγώ σε μια παράκαμψη για ν’ αποφύγω τα έργα στην οδό Κωνσταντίνου Παλαιολόγου κι εκείνη στο καθήκον: την καθημερινή βόλτα του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Ενώ το σκυλί της Ιουλίας Παλαιολόγου Ουίλσον έκανε καινούργιες σκυλογνωριμίες, πιάσαμε την κουβέντα: «Θα μεταφέρετε στην κυρία Ουίλσον την πρότασή μου για μια συνέντευξη;». «Ναι, τηλεφωνήστε αύριο, πριν από το μεσημέρι καλύτερα». Ανήμερα της εθνικής επετείου, έπραξα καταπώς μου είπε…
- Λοιπόν, κυρία Ουίλσον, σκεφτήκατε την πρότασή μου;
- Η απάντησή μου είναι ΟΧΙ αγαπητέ. Συνάδει και με τον πανηγυρικό χαρακτήρα της ημέρας.
- Με προκαλείτε πάντως να ρωτήσω αν ο αστικός σας μύθος κτίστηκε με τα ΟΧΙ που αρθρώσατε στη ζωή σας.
- Αν σκεφτείτε ότι επιβιώνω χάρη στην ευγενική χορηγία του γιου της ερωμένης του άνδρα μου, εκείνο το «Yes i do» που είπα στον μακαρίτη Ουίλσον μέτρησε περισσότερο από πολλά ηρωικά ΟΧΙ. Απ’ την άλλη δεν μπορώ παρά να είμαι ειλικρινής μαζί σας: τα ΟΧΙ κάνουν τη διαφορά. Ακόμα και σ’ εκείνο το τραγουδάκι του Κηλαϊδόνη, εγώ με τα ΟΧΙ ταυτίζομαι πιο πολύ. Θυμάστε; «Όχι λέμε στις κότες, όχι και στους ξενέρωτους…».
- «Όχι και στους κρυόκωλους, όχι στους σοβαρούς…».
- Έτσι ακριβώς. Γι’ αυτό κι εμείς, ως καρέ, θα τιμήσουμε την εθνική επέτειο του ΟΧΙ με μια εξτραβαγκάνζα – αντίδοτο στη σοβαροφάνεια.
- Αν θυμάμαι καλά, κάθε χρόνο διοργανώνετε μια γιορτή;
- Μια σεμνή γιορτή με επίτιμο προσκεκλημένο τον μοναδικό εν ζωή άνδρα των επικών χαρτοπαιχτικών μας χρόνων: τον απόστρατο ταξίαρχο Ηρακλή Λεοντίου. Όλους τους άλλους συζύγους τους θάψαμε μετά τιμών. Ο αγαπητός ταξίαρχος όμως όχι μόνο επέζησε, αλλά παίζει και εξαιρετικό ποκεριζέ σε στιγμές διαύγειας.
- Αναρωτιέμαι τι να λέει ο απόστρατος για τον χαμό που έγινε με το μνημείο του Γρίβα.
- Ο οποιοσδήποτε δημοκρατικός άνθρωπος θα πει ότι αυτά είναι φληναφήματα των πολιτικά απελπισμένων. Πόσο εγκληματικά ανιστόρητος πρέπει να είναι κανείς ώστε να μην καταλαβαίνει ότι ο Σύρος, υπαρχηγός της ΕΟΚΑ Β, είναι ο πλέον ακατάλληλος αποτιμητής της Ιστορίας; Πολύ φοβάμαι ότι η κυρία Αννίτα Δημητρίου εσχάτως κάνει κακές πολιτικές παρέες.
- Μια που αναφερθήκατε σε κακές πολιτικές παρέες, την εργολαβική αποδόμηση του Ερχιουρμαν την παρακολουθείτε;
- Όταν γίνεται από τους συνήθεις υπόπτους είναι ήσσονος σημασίας. Αν και όλη αυτή η πρεμούρα της αποδόμησης μού θυμίζει πως θέλει ο εθνικιστής να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει.
- Κάποια πράγματα σε αυτόν τον τόπο δυστυχώς δεν θα αλλάξουν ποτέ κυρία Ουίλσον.
- Ο μικρομεγαλισμός αγαπητέ μου, ομοίως με τη βλακεία, είναι αήττητος. A propos, τι άλλο πρέπει να συμβεί για να πάει ο κύριος Χαρτσιώτης σπίτι του; Όταν θα λάβει ο Πρόεδρος τις αποφάσεις του, ελπίζω να συνυπολογίσει και το τελευταίο κατόρθωμα του υπουργού του: τη σύγκριση της ληστείας στο Λούβρο με το φονικό στη Λεμεσό. Το γεγονός ότι ο Γάλλος ομόλογός του δήλωσε «Το βέβαιο είναι ότι αποτύχαμε» δεν φάνηκε να κάμπτει τον Χαρτσιώτη.
- Θα επικαλεστώ το κοινότοπο: έχουμε προφανώς τους πολιτικούς που μας αξίζουν.
- Κάποιοι δε απ’ αυτούς δεν σταματούν να κατεβάζουν δημιουργικές ιδέες. Διάβαζα χθες ότι μπορεί να τεθεί στο Συμβούλιο Αρχηγών η πρόταση αλλαγής της ημερομηνίας των βουλευτικών εκλογών το 2026. Ο λόγος είναι ότι εκείνες τις ημέρες έχει Final Four στην Αθήνα και συναυλία των Iron Maiden στο Ολυμπιακό Στάδιο! Δηλαδή αν συνέπιπταν οι εκλογές με τις συναυλίες της Βίσση, τι θα κάναμε; Θα στήναμε κάλπες στο Καλλιμάρμαρο;
- Παρά το Final Four οι καινούργιοι παίχτες δεν κάμπτονται πάντως.
- Αν εννοείτε το «Σήκου Πάνω» του Χριστόφορου Τορναρίτη συμφωνώ και υπερθεματίζω. Το λογότυπο με το σήμα της νίκης και τον ήλιο είναι χάρμα! Συνδυάζει pop art με παλιό ΠΑΣΟΚ. Απλώς υπέροχο!
- Αν κρίνουμε από την κατάταξη των Κυπρίων με βάση το IQ, στην 45η θέση ανάμεσα σε 77 κράτη, ας είμαστε έτοιμοι για όλα.
- Γιατί άλλο εξυπνάδα και άλλο καπατσοσύνη αγαπητέ. Είμαστε survivors ναι και ξέρουμε πώς να βγάζουμε λεφτά. Αλλά ας μην αισθανόμαστε μεγαλύτεροι από τη σκιά μας. Όπως οι έρμες οι σοσιαλιτέ που μοχθούν στα χαρακώματα του Instagram για να πείσουν ότι επιπλέουν στον αφρό της ζωής. Πλαστικές και αρυτίδωτες, με πολυτελή ρούχα που τις φοράνε…
- Ζούμε σε μια αντι-πνευματική εποχή κυρία Ουίλσον;
- Ζούμε σε μια κατ’ εξοχήν κακόγουστη εποχή με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Ζούμε τον θρίαμβο του κιτς. Σκεφτείτε ότι ο ανεκδιήγητος Τραμπ γκρέμισε τον Λευκό Οίκο για να κτίσει ένα χρυσό παλάτι σαν να πρόκειται για ένα σύγχρονο Λιμπεράτσε.
- Θα σας παρακαλέσω ακόμα μια φορά για τη συνέντευξη… Το απόσταγμα σοφίας από την πολυτάραχη ζωή σας.
- Κανένα δεν ενδιαφέρει η δική μου ζωή αγαπητέ. Η απάντησή μου λοιπόν είναι ένα ακόμα ΟΧΙ. Νομίζω περισσότερο ενδιαφέρει η άποψη του Μαυρίκιου για την Τζόζεφιν, λόγω της Eurovision, παρά μια παλαιά αστή στη δύση του βίου της.
- Έχω την άδειά σας τουλάχιστο να δημοσιεύσω αυτό το small talk; Η κουβέντα μαζί σας είναι πάντοτε απολαυστική κυρία Ουίλσον.
- Θα το δεχτώ.
