
Kathimerini.gr
Αντώνης Αντζολέτος
Είναι η Euroleague μια μικρογραφία του ελληνικού πολιτικού συστήματος; Δύο ισχυροί πόλοι, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, μεσουρανούν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Κάτι αντίστοιχο δεν υπάρχει στη Βουλή. Μετά τις εκλογές του 2023 η Νέα Δημοκρατία παίζει χωρίς αντίπαλο, αφού ο χώρος της Κεντροαριστεράς έχει κατακερματιστεί. Παρ’ όλα αυτά, με το βλέμμα στο final four της Παρασκευής, η ανασκόπηση της φετινής μάχης των ομίλων στην ευρωπαϊκή λίγκα και η ορολογία των 28×15 γηπέδων αποτυπώνουν απολύτως την κινητικότητα κομμάτων και προσώπων, σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Μεταξύ των δύο κορυφαίων ελληνικών ομάδων υπήρξε διαμάχη για τον MVP, με τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να φωνάζουν στο ΣΕΦ ρυθμικά το όνομα του Σάσα Βεζένκοφ, που έχασε από τον «πράσινο» Κέντρικ Ναν. Στην πολιτική σκηνή ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να παίζει χωρίς αντίπαλο. Στις μετρήσεις που αφορούν την καταλληλότητα για πρωθυπουργό, κανείς δεν τον πλησιάζει. Στην πρόσφατη δημοσκόπηση της Marc, μάλιστα έχει κέρδη 2,1 μονάδες. Ο κυβερνητικός σχηματισμός, όπως και ο Παναθηναϊκός, είναι «επτάστερος» και επιθυμεί να πετύχει την όγδοη νίκη του σε δύο χρόνια. Από το 2019 σε εθνικές εκλογές, ευρωεκλογές και κάλπες των ΟΤΑ (δημοτικές – περιφερειακές) μετράει επτά πρωτιές. Με αυτά τα δεδομένα, στόχος του πρωθυπουργού είναι το «sweep», η λεγόμενη «σκούπα», που πέτυχε η Φενέρμπαχτσε απέναντι στην Παρί παίρνοντας το εισιτήριο για το Αμπου Ντάμπι με τρεις νίκες στη σειρά. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά τις εκλογές του 2027 παραμείνει στο Μέγαρο Μαξίμου θα είναι ο πρώτος πολιτικός μεταπολιτευτικά που θα έχει καταφέρει να κερδίσει τρεις συνεχόμενες βουλευτικές εκλογές.
Στην πολύπαθη αντιπολίτευση, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν εκμεταλλεύθηκε το «mismatch» που είχε απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος διασπάστηκε τρεις φορές. Είχε την ευκαιρία να πάρει μεγάλη διαφορά στο δημοσκοπικό σκορ, ωστόσο, σχεδόν καμία «ασίστ» δεν τη μετέτρεψε σε «καλάθι». Με βάση τη νέα μπασκετική διάλεκτο, το «deflection» ή αλλιώς η παρεμβολή της Ζωής Κωνσταντοπούλου άλλαξε τα δεδομένα εκθρονίζοντας το ΠΑΣΟΚ από τη δεύτερη θέση. Πλέον, ο Νίκος Ανδρουλάκης ψάχνει να βρει τα πατήματά του, ενώ και η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας έχει μπροστά της το δύσκολο στοίχημα να διατηρηθεί ψηλά.
Τόσο στο ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ μετά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, είναι σε εξέλιξη ένα «inside game» στην κομματική «ρακέτα». Η μουρμούρα στην Κουμουνδούρου εντείνεται λόγω των χαμηλών ποσοστών, με τον Σωκράτη Φάμελλο να πιέζεται. Ο κίνδυνος η τριάδα των Σπίρτζη, Πολάκη, Παππά να ζητήσει «challenge» εάν η εικόνα δεν αλλάξει μέχρι το συνέδριο στις 12 Ιουνίου, δεν μπορεί να αποκλειστεί. Στη φετινή Euroleague, όλοι απόρησαν με την «airball» βολή του Κώστα Παπανικολάου απέναντι στην Αλμπα Βερολίνου. Αυτή η μεγάλη αστοχία αντικατοπτρίζει την πορεία της Νέας Αριστεράς, που εξακολουθεί να βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. To πολιτικό «final four» θα παιχτεί μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύσης Ελευθερίας και Νέας Αριστεράς, που αναζητούν, μέσα από τις μοναχικές πορείες, ένα καλό «πλασάρισμα». Οι δύο που θα πάνε στον «μικρό τελικό» κινδυνεύουν με υποβιβασμό. Η τακτική του «fast break», του αιφνιδιασμού δηλαδή απέναντι στην κυβέρνηση, δεν τους έχει βγει ειδικά σε σχέση με το δυστύχημα στα Τέμπη.
Μέσα σε αυτό το κλίμα όλοι αναρωτιούνται αν ο Αλέξης Τσίπρας θα δώσει κάποιο σήμα το επόμενο διάστημα. Του καταλογίζουν πως μέσω των παρεμβάσεών του κάνει προσποιήσεις ή, αλλιώς, αρκετά «ball fake» σε σχέση με το αν θα επανέλθει ή όχι στα πράγματα. Οσο για την παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να έχει βρει τα βήματά του σημαδεύτηκε από πολλά foul, που τον οδήγησαν τελικά στην «αποβολή». Εχει τους δικούς του βουλευτές που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να ελπίζει πως θα συγκροτήσει δική του κοινοβουλευτική ομάδα. Ολα αυτά σε μια Βουλή όπου τα «side switch» –οι εναλλαγές δηλαδή– ήταν πολλά και αλλεπάλληλα από το καλοκαίρι του 2023, με την Ολομέλεια να αριθμεί πλέον 23 ανεξάρτητους βουλευτές. Και η περίοδος των «μεταγραφών» συνεχίζεται…