Του Γιώργου Σκαφιδά
Η –δημοσιευθείσα την περασμένη εβδομάδα– νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ είναι ένα κείμενο 33 σελίδων το οποίο έχει ήδη προκαλέσει (ανήσυχες) συζητήσεις διεθνώς, κυρίως επειδή «σηματοδοτεί μια ιδεολογική μετατόπιση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε ανάλυσή του το αμερικανικό Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS), αλλά και επειδή διαφέρει σημαντικά σε σχέση με όσα έλεγε ο ίδιος ο Τραμπ ως πρόεδρος των ΗΠΑ το 2017, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ντέιβιντ Σάνγκερ στους New York Times.
Η νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ έγινε «θέμα» διεθνώς τα περασμένα 24ωρα κυρίως λόγω της Ευρώπης.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στις σελίδες 25, 26 και 27 του εν λόγω κειμένου, το οποίο είναι πια αναρτημένο στον επίσημο ιστοχώρο του Λευκού Οίκου, η Ευρώπη κινδυνεύει με «πολιτισμικό αφανισμό» και σε είκοσι χρόνια από τώρα μπορεί να έχει καταστεί «αγνώριστη». Για να γλιτώσει από αυτόν τον κίνδυνο, θα πρέπει «να αποκαταστήσει μια σχέση στρατηγικής σταθερότητας με τη Ρωσία», «να πάρει η ίδια την κυρία ευθύνη της δικής της άμυνας», να παγώσει κάθε πλάνο επέκτασης του ΝΑΤΟ, «να ανοίξει τις αγορές της στα αμερικανικά προϊόντα και στις αμερικανικές υπηρεσίες» και να ψηφίσει «πατριωτικά κόμματα» τα οποία συνδέονται ως «πολιτικοί σύμμαχοι» με τη διοίκηση Τραμπ, όπως γράφαμε προ ημερών στην «Κ», επικαλούμενοι όσα αναφέρονται στο σχετικό μανιφέστο.
Οπως αποκαλύπτεται ωστόσο, το κείμενο που δόθηκε την περασμένη εβδομάδα στη δημοσιότητα δεν είναι πλήρες αλλά αποσπασματικό, αφού υπάρχει παράλληλα και μια άλλη εκτενέστερη εκδοχή του, σημεία της οποίας παραμένουν όμως διαβαθμισμένα και ως εκ τούτου αδημοσίευτα.
Ο αμερικανικός ιστοχώρος DefenseOne παρουσιάζει κάποια από αυτά τα στοιχεία τα οποία δεν εμπεριέχονται στην επισήμως δημοσιευθείσα εθνική στρατηγική.
Σύμφωνα με τις σχετικές αναλύσεις, οι πυλώνες της νέας αμερικανικής Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας, όπως τις διαβάζουν οι ΗΠΑ και οι Αμερικανοί σχολιαστές, είναι κατά βάση τρεις:
- Ο ανταγωνισμός με την Κίνα
- Η απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από την Ευρώπη
- Η επανεστίαση των ΗΠΑ στο δυτικό ημισφαίριο (νέο Δόγμα Μονρόε, «Trump Corollary»)
Ωστόσο, σύμφωνα με όσα γράφει η Μέγκαν Μάιερς στο αμερικανικό DefenseOne, η διαβαθμισμένη βερσιόν της νέας αμερικανικής στρατηγικής περιλαμβάνει κι άλλα σημεία για την Ευρώπη.
Σύμφωνα με κάποια από αυτά, η αμερικανική διοίκηση παρουσιάζεται να θέλει να δώσει προτεραιότητα και ειδικό βάρος στις σχέσεις της με συγκεκριμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Ιταλία και η Πολωνία, με τις οποίες θα επιδιώξει να συνεργαστεί στενότερα και τις οποίες θα επιχειρήσει μάλιστα να απομακρύνει από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Παράλληλα, η διοίκηση Τραμπ διαμηνύει ότι πρόκειται να υποστηρίξει κόμματα, κινήματα και προσωπικότητες που προωθούν την αποκατάσταση των παραδοσιακών ευρωπαϊκών τρόπων ζωής… χωρίς όμως να χάνουν τον φιλοαμερικανισμό τους.
Σε διεθνές επίπεδο, πέρα από τις διατλαντικές σχέσεις, η Ουάσιγκτον παρουσιάζεται να προκρίνει τη σύσταση μιας νέας διεθνούς ομάδας χωρών που θα ονομάζεται «Core 5» ή C5 και στην οποία θα συμμετέχουν οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και η Ιαπωνία (σ.σ.: τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών δηλαδή, αλλά χωρίς τους Ευρωπαίους και με την προσθήκη της Ιαπωνίας). Οσο για το πρώτο θέμα στην ατζέντα της επονομαζόμενης «Core 5», αυτό θα είναι, όπως αναφέρεται, η εξομάλυνση των δεσμών μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας…
Παράλληλα, σύμφωνα με όσα αναφέρει το DefenseOne επικαλούμενο το πλήρες κείμενο της νέας Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας, οι ΗΠΑ παρουσιάζονται να αποκηρύσσουν ως αποτυχημένη, λανθασμένη και ανεπίτευκτη την αμερικανική παγκόσμια ηγεμονία – και να καλωσορίζουν, στη θέση της, τη δράση περιφερειακών δυνάμεων («regional champions») που θα συμβάλλουν, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, στη διατήρηση της διεθνούς σταθερότητας.
Ποιες θα μπορούσαν, άραγε, να είναι αυτές; Σύμφωνα πάντως με το δημοσιευθέν κείμενο της νέας αμερικανικής στρατηγικής, η Τουρκία του Ρ. Τ. Ερντογάν αναφέρεται ως μία από τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη σταθεροποίηση της Συρίας…
